ตามหัวข้อเลยนะ. สำหรับเราแล้วเหตุผลที่ทำให้เรารักลูกพี่ได้มากขนาดนี้  เพราะเราเห็นความพยายามของน้องตั้งแต่ช่วงออดิช่น เอาตรงๆนะ เมื่อก่อนเราไม่เคยรู้จักbnk48 ไม่เคยฟังเพลงคุกกี้ แต่สิ่งที่ทำให้เรามาฟังคือ ตอนนั้นมีเพลงๆนึงที่เราชอบ ยอดวิวนำเพลงคุกกี้อยู่ พอผ่านไปแต่ละวันเวลาเปิดเพลงที่เราชอบก็จะมีเพลงคุกกี้ขึ้นมาด้วย จนวันนึงยอดวิวก็แซงไป เราเลยกดฟังแต่ฟังไม่ถึง1นาทีก็กดออก จนมาเจอคลิป bnk senpai. เรากดไปดูตอนของปัญ ปูเป้ ครูแก้วแล้วก็เจนนิษฐ์  ตอนแรกเราเริ่มศึกษาปัญก่อน พอค้นชื่อปัญ ก็จะเจอคลิปที่มีปัญเต็นๆ เต็มไปหมด เราเลยเริ่มไปหา เจนนิษฐ์ พอเราตั้งใจดูไปเท่านั้น เราก็โดนลูกพี่ตกขึ้นมาทันที จนทำให้เราเริ่มศึกษาในตัวเจนนิษฐมากขึ้น ตามดูคลิปลูกพี่ทุกคลิป มันทำให้เราหลงเข้าไปใหญ่  เพราะอะไรนะเหรอ.  เพราะเราเห็นความพยายามของลูกพี่  ความพยายามในทุกๆบทบาทที่ลูกพี่ได้รับ ดูมาเรื่อยๆ จนคนทำคลิปเพลง 365วันกับเครื่องบินกระดาษ ให้เห็นความพยายามของลูกพี่  เราดูแต่ละครั้ง เราก็ร้องไห้ทุกครั้ง. เราดีใจมากนะ ที่ลูกพี่ได้เป็นเซ็นเตอร์เพลงนี้  เราว่าลูกพี่เป็นคนที่พยายามอย่างมาก (คงสงสัยว่ารู้ได้ไง) ในความคิดของเรามันมีไม่กี่คนหรอกที่จะทำเพลงหรือยืนในตำแหน่งที่สูงแล้วคนจำได้ว่าเพลงนี้เป็นของใคร. แต่ลูกพี่เป็นหนึ่งในนั้น. ไม่สามารถพูดได้เลยว่าเพลงนี้ใครจะเป็นเซนเตอร์ก็ได้    แต่เพลงนี้เซนเตอร์ต้องเป็นลูกพี่เท่านั้น. ลูกพี่ทำให้เราเห็นว่าลูกพี่พยายามมากแค่ไหน. แฟนคลับหลายคนที่ไม่ได้ชอบลูกพี่ ชอบถามตั้งกระทู้บ่อยว่า เป็นแฟนคลับลูกพี่ไปทำไม. ไม่เห็นลูกพี่จะสนใจหรืออ้อนอะไรเลย ดูเป็นคนไม่สนใจแฟนคลับ. เราอยากบอกคนที่คิดแบบนี้นะว่า. #คนที่เขาชอบเขารักเจนนิษฐ์เขาไม่ได้รักแค่เพียงหน้าตาหรือเพียงกระแสอันดับเพียงอย่างเดียวเขารักเจนนิษฐ์ที่เจนนิษฐ์เป็นเจนนิษฐ์ของพวกนี้มันอาจจะไม่สามารถสื่อออกมาเป็นภาษาพูดได้แต่มันอาจจะแสดงออกมาทางภาษากายได้อย่างเดียว (ขอยืมคำที่เจนนิษฐ์เคยพูด). เอาเป็นว่าเรารักน้องในแบบที่น้องเป็น.    สุดท้ายนี้    อย่าลืมโหวตให้ลูกพี่นร๊าาาา.    รักเจนนิษฐ์