วิธีการสื่อสารแบบเก่าโบราณ  "เสน่ห์ของการเขียนจดหมาย"

ยุคสมัยแบบนี้ จะยังมีใครใจจดใจจ่อรอเปิดอ่านจดหมายจากคนที่เขียนถึงอยู่หรือเปล่านานแค่ไหนแล้ว ที่เราเขียนจดหมายหรือได้รับจดหมาย การได้รับจดหมาย จากใครซักคน มันทำให้รู้สึกดี เพราะการที่ใครจะเขียนจดหมายถึงใครซักฉบับ เค้าต้องมีความตั้งใจนะ ตั้งใจตั้งแต่การเริ่มเขียน ตั้งใจที่จะพับกระดาษเข้าซองจ่าหน้าซองติดแสตมป์ยอดตู้ไปรษณีย์ แถมต้องใช้เวลาหลายวันกว่าที่พี่บุรุษไปรษณีย์จะมาไขกุญแจตู้เอาจดหมายไปส่งถึงมือผู้รับตามที่อยู่ที่ถูกเขียนไว้บนหน้าซอง

เทคโนโลยี บ้างครั้งอาจ ทำให้เราคิดเร็ว ตัดสินใจเร็ว แต่ความอดทนในการรอน้อยลง สมัยนี้ คนเราคุยกันง่าย นึกอยากจะติดต่อกันตอนไหน ก็สามารถติดต่อกันได้แทบทุกเวลามันเลยทำให้ผู้คนส่วนใหญ่มักเดินก้มหน้า หลายคนเลือกที่จะสบตากับคนทางไกลผ่านหน้าจอของกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้าเล็ก ๆ มากกว่าจ้องตากับคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มีบางคนก็เลือกที่พูดคุยกับคนที่อยู่ตรงปลายนิ้วมือ มากกว่าคนที่นั่งร่วมโต๊ะอาหาร ผู้คนที่นี่จึงจะติดต่อคนที่อยู่ทางไกลกันตลอดเวลา เลยทำให้ไม่ค่อยรู้สึกเหมือนอยู่ไกลกันอย่างฉันและนายเท่าไหร่ หากวันไหนรู้สึกคิดถึงกันเมื่อไหร่ ก็เพียงแค่ใช้ปลายนิ้วจิ้มไปที่หน้าจอโทรศัพท์ก็เหมือนกับว่าได้ใกล้คนที่เราคิดถึงกันแล้ว เราอาจจะ " คิดถึงกันน้อยลง ให้ความสำคัญต่อกันน้อยลง "

ถึงอดีต.