เมื่อเช้านี้พาพี่สาวไปหาหมอที่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่ง แถวราม... ใช้สิทธิบัตรทอง 30บาท

ต้องบอกก่อนนะคะว่า เราพูดถึงหมอบางคนนะคะ ไม่ได้เหมารวม เพราะหมอและพยาบาลที่โรงพยาบาลนี้นิสัยดีเป็นมิตรก็มีคะ

เนื่องจากพี่สาวกินยารักษาโรคซึมเศร้าแล้วมีอาการเสียงแว่วในหู แบบเสียงวิ้งๆในหู จึงโทรไปปรึกษาทางโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลบอกว่าให้มาหาหมอหูเพื่อรับการตรวจแล้วรับยามารักษา เพราะอาจจะเกิดจากการกินยาโรคซึมเศร้าก็ได้

หลังจากที่หมอเรียกพี่สาวเข้าห้องไปตรวจ พี่สาวเดินออกมาแล้วร้องไห้ไม่หยุด เอาแต่พูดว่า ก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก ไม่ได้อยากเป็นโรคนี้เลย เราจึงสอบถามว่าเป็นอะไร พี่สาวบอกว่า....

ตอนหมอเรียกเข้าห้อง พี่สาวบอกหมอว่าในหูมีเสียง สาเหตุอาจเกิดจากการกินยาโรคซึมเศร้า ทันใดนั้นหมอก็พูดขึ้นมาว่า ว่างมากหรอ เป็นโรคซึมเศร้าเนี่ย หมอไม่ขอดูยาเลย เอาแต่บอกว่า เพราะว่าสั่งขี้มูกแรงกับแคะหู ซึ่งพี่สาวก็บอกว่าไม่ได้ทำแรงเลย และก็ไม่ได้แคะหูบ่อย พี่สาวจะหยิบยาให้หมอดู หมอก็ไม่สนใจไม่ขอดูยาด้วยซ้ำ เลยไม่ได้เอาให้ดูแล้ว

ด้วยความที่พี่สาวเป็นโรคซึมเศร้า การพูดจาแบบนี้ถึงจะคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แต่มันก็ส่งผลอย่างมากต่อสภาพจิตใจกับคนที่เป็นโรคนี้ เพราะอาจจะทำให้คนไข้เครียดและคิดมากได้

หลังจากนั้นก็เดินมาตรงที่รับยา หนักงานจ่ายยาให้คำแนะนำดีมาก อธิบายเกี่ยวกับยาที่กินรักษาโรคซึมเศร้าว่ายาบางตัวอาจมีผลข้างเคียงทำให้มีเสียงในหู แถมยังแนะนำให้มาลงทะเบียนรักษาโรคซึมเศร้า (ก่อนหน้านี้รักษาอีกโรงพยาบาลนึง ซึ่งค่ารักษาแพงนึดนึง จึงคิดจะย้ายมาใช้สิทธิบัตรทองที่นี่แทน) พนักงานจ่ายยาให้คำแนะนำและให้ความรู้เกี่ยวกับอาการที่เกิดในหูและผลข้างเคียงของยาดีกว่าหมอที่ตรวจในห้องซะอีก

เราคิดว่าต่อให้คุณหมอไม่มีความรู้ด้านนี้หรือไม่มีความชำนาญทางด้านโรคนี้ คำพูดแบบนี้ก็ไม่สมควรพูดกับคนไข้คนไหน

อย่างว่าแหละคะ เราไม่ได้รวยมีเงินทองมากมายจะได้ไปโรงบาลเอกชน จึงไม่มีสิทธิเลือกอะไรมาก ไม่ได้ขอให้ได้หมอดีๆอะไรมากมายเลยคะ ขอแค่ปฏิบัติต่อคนไข้แบบเป็นมิตรก็พอ

แล้วเพื่อนๆคิดว่าอย่างไรคะ การที่หมอพูดแบบนี้กับคนไข้ สมควรหรือไม่?