ชักธงรบ : ดอกหญ้าในระบำฝน ถึงล้มลุกคลุกคลากเพียงไรก็พยามก้าวตามความฝันต่อไป

กระทู้สนทนา

พิมรภัส ผดุงวัฒนะโชค (โมบายล์ BNK48) BNK48

เด็กสาวธรรมดา ไม่ได้สวยที่สุด น่ารักที่สุด หรือว่าเก่งที่สุด
มีเพียงสองมือสองเท้า และความพยายาม เป็นสิ่งผลักดันคอยในการไล่ตามความฝัน
จากมุมเล็กๆที่แทบไม่มีคนสนใจ ผ่านความผิดหวังจากการไม่ถูกเลือก ความเปลี่ยวเหงาบนถนนที่ว่างเปล่า
แต่เธอก็ยังคงก้าวเดินต่อไปเพราะมันเป็นสิ่งที่เธอรัก โดยได้แต่หวังว่าซักวันหนึ่งจะเป็นวันของเธอ

แล้ววันนั้นก็มาถึง เมื่อเสียงเรียกชื่อของเธอดั้งขึ้น มาถึงแล้ววันของเธอมาถึงแล้ว
"ฉันจะเป็นเซ็นเตอร์ที่ดีให้ได้" เธอกล่าวมันออกมาพร้อมกับน้ำตาแห่งความดีใจ
แต่เส้นทางที่เธอเลือกเดินมันช่างโหดร้ายและเต็มไปด้วยการแข่งขัน
"ไม่ได้รับความรัก" กว่าที่เธอจะตระหนักได้มันก็สายไปเสียแล้ว
ทุกย่างก้าวทุกการกระทำของเธอ กลับกลายเป็นกิ่งหนามคอยทิ่มแทง

เนิ่นนาน เธอคอยต่อสู้เพื่อพิสูจน์ตัวเองบนเส้นทางแห่งความฝัน
ไม่ใช่แต่เพียงคำพูด แต่เธอแสดงให้เห็นได้ด้วยการกระทำว่าเธอรักษาสัญญาเสมอ
แม้เส้นทางแห่งความฝันจะอยู่อีกยาวไกล แต่เธอก็ยังคงก้าวไปข้างหน้า

อยากให้ฝันอีกซักนิด ยึดเหนี่ยวมันไว้จนท้ายที่สุด
ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน ก็อย่าหยุดเอื้มมือไปคว้ามันเอาไว้
ถึงแม้ว่าแก้มจะต้องเปียกปอนไปด้วยน้ำตา แต่มันจะทำให้เราแข็งแรงขึ้น
ทางนี้จะคอยผลักดันไปให้ไกลที่สุดเอง เพราะเรารู้ว่ามันคือน้ำตาแห่งความพยายามที่จะทำให้วันพรุ่งนี้ดีเสมอ