พอดีได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ โดยส่วนตัวคิดว่าเค้าเป็นคนดี คุยสนุก ตลก ทำให้เรายิ้มได้หัวเราะได้ มีความเป็นผู้ใหญ่ มองโลกมุมเดียวกับเรา ทำให้เรารู้สึกดีกับเค้ามากมาก จนเรากลัวใจตัวเอง เลยพูดกับเค้าตรงๆ เค้าก็ตรงๆกับเรา โดยบอกว่าเค้ายังไม่พร้อมมีใคร แต่เรายังดื้อ ยื้อที่จะคุยต่อ โดยทำใจยอมรับว่าจะไม่คิดเกินเลย แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป เรากลับกลายเป็นคนอ่อนแอ เผลอใจคิดเกินเลยไป ก็เลยเปิดใจคุยกัน เค้ายอมรับขอโทษที่ทำให้เราคิดเกินเลย เค้ารู้สึกผิดที่ให้ความหวังเรา เค้าไม่อยากทำให้เราเสียใจไปมากกว่านี้ เค้ายังรักอิสระและไม่พร้อมมีใคร เลยตกลงหยุดความสัมพันธ์ไว้เท่านี้ค่ะ แต่ทำไมเราไม่รู้สึกโกรธเกลียดเค้าเลยคะ แต่กลับอยากจะคุยกับเค้าต่อ คิดถึงและเป็นห่วงอยู่ตลอด แต่ไม่กล้าทักไปกลัวเค้าอึดอัด เจอกันคุยกันได้ปกติ ทำไมเราไม่เกลียดเค้าคะ จะได้ตัดใจได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้คิดถึงตลอด ควรทำไงดีคะ เพราะอะไรทำไมไม่โกรธเค้าเลย