ต้องยอมรับว่ากลุ่ม ‘เจ็ดเทพโจรสลัด’ เป็นกลุ่มตัวละครที่ผู้คนจดจำได้มากที่สุดกลุ่มหนึ่ง ด้วยเพราะตัวละครมีเอกลักษณ์ตามแบบฉบับของตัวเอง รวมทั้งบทบาทที่ได้ก็ตราตรึงใจแฟนๆ ยิ่งนัก ในเมื่อแต่ละตัวช่างน่าสนใจ ผมเลยลองเอามาเปรียบเทียบกับ ‘บาปเจ็ดประการ’ ดูว่าใครมีบาปอะไรแบบไหนที่เด่นชัดบ้าง โดยจะเรียงบาปที่เบาไปหาบาปที่หนักที่สุด
**ปล. เนื้อความอาจจะเขียนถึงแง่ลบของตัวละครเพราะต้องนำไปเปรียบเทียบกับบาป

ราคะ - จักรพรรดินีโจรสลัด [โบอา แฮนค้อก]
เจ้าของผลปีศาจแห่งความลุ่มหลง และด้วยความที่เจ้าตัวติดอันดับสาวงามระดับ Top ของโลกทำให้ศัตรูผู้ชายยากจะทานทน(แม้แต่กับผู้หญิงก็ไม่เว้น] แถมมีนิสัยเอาแต่ใจเพราะคิดว่าทุกคนต้องให้อภัยให้กับความงามของตน แต่เจ้าตัวก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับเสน่ห์ลูกผู้ชายของลูฟี่ ซึ่งที่กล่าวมานั้นชัดมากๆ กับ Character นี้ที่เกี่ยวข้องกับราคะล้วนๆ
และงูก็เป็นตัวแทนแห่งบาปราคะเช่นกัน

ตะกละ - สุภาพบุรุษแห่งท้องทะเล [จินเบ]
มนุษย์เงือกฉลามวาฬผู้ที่เชี่ยวชาญคาราเต้เงือกจนถึงขีดสุด มีฝีมือที่ถึงขนาดต่อสู่กับเอสหมัดอัคคีซึ่งจัดเป็นสายโรเกียที่ทรงพลังมากๆ ได้ถึง 5 วัน 5 คืน ส่วนจะเกี่ยวกับบาปแห่งความตะกละเช่นไรนั้น ถึงแม้จะไม่ค่อยชัดเจนแต่จะลองวิเคราะห์ดูครับ จินเบเนี้ยถ้ามาลองนับตำแหน่งที่เค้าแบกรับอยู่นั้น นับว่ามากทีเดียวคือ
-อดีตหัวหน้ากลุ่มโจรสลัดเงือกพระอาทิตย์
-เจ็ดเทพโจรสลัด
-ลูกน้อง บิ้กมัม แห่งสี่จักรพรรดิ์
-นับถือ หนวดขาว แห่งสี่จักรพรรดิ์
-สุภาพบุรุษแห่งท้องทะเล
-ว่าที่ลูกเรือคนที่กลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง
จะเห็นว่าด้วยตำแหน่งที่มากมายขนาดนี้ผมมองว่าความตะกละของจินเบคือความรับผิดชอบที่ต้องแบกรับโดยไม่อยากจะสูญเสียอะไรไปซักอย่างเดียว เช่น อยากช่วยเอส, อยากเข้าร่วมกลุ่มหมวกฟางแต่ไม่อยากให้เกาะเงือกลำบาก, ไปต่อรองกับ บิ้กมัมแต่ไม่อยากเสียอายุไข และ อื่นๆ

โลภะ - ราชาทะเลทราย [ครอคโคไดล์]
ชายที่มีอีกฉายาว่า Mr.Zero แห่ง บาร้อกเวิร์ค ผู้ชักใยความโกลาหลแห่งอาณาจักรทะเลทราย อลาบาสต้า ความโลภของครอคโคไดล์นั้นเริ่มตั้งแต่การช่วงชิงผู้คนในอาณาจักรโดยเล่นละครเป็นวีรบุรุษ หรือ แม้แต่การช่วงชิงฝนไว้กับตัวเอง จากนั้นก็อาณาจักร เพียงเพื่อต้องการเบาะแสอำนาจทางการทหารที่เลวร้ายน่ากลัวที่สุดอย่าง ‘พูลตัน’ มาไว้ครอบครองที่บันทึกอยู่บนโพเนกรีฟซึ่งหลับไหลอยู่ที่อาณาจักรนี้
และจรเข้หมายถึงความโลภ(ปากใหญ่กินไม่อิ่ม)

เกียจคร้าน - เกคโค โมเลีย
ผู้ปกครองทริลเลอร์บาร์ค เรือที่ว่ากันว่าใหญ่ที่สุดในโลกซึ่งเร้นตัวอยู่ที่ฟลอเรี่ยนไทรแองเกิ้ล รอเหยื่อเข้ามาพบเจอความสยองขวัญและโขมยเงาไปใส่ที่กองทัพซอมบี้ของตน ด้วยความที่เป็นผู้ครอบครองพลังแห่งการควบคุมเงาทำให้ไม่จำเป็นต้องเอามนุษย์ที่มีเลือดเนื้อมาเป็นลูกน้องก็ได้ ความเกียจคร้านของโมเลียนั้นดูได้จากสภาพร่างกายของตัวเองเมื่อเทียบกับตอนหนุ่มๆ ที่เคยสู้สูสีกับไคโดแห่งร้อยอสูญได้สักพัก และบาปแห่งความเกียจคร้านนั้นว่าด้วยเรื่องของการไม่ยอมเปลี่ยนแปลงการยึดติดกับที่เดิมๆ ซึ่งกองทัพของโมเลียก็ออกแบบมาเช่นนั้น (ถ้าไม่โดนเกลือน่ะนะ) และ เกียจคร้านที่จะต้องเสียใจกับการที่ลูกน้องตายอีก จึงแฝงตัวคงอยู่กับสถานที่ที่ไม่ต้องดิ้นรนกับอะไรอีกอย่างทริลเลอร์บาร์ค
เหมือนกับตุ้กแกจ้าวแห่งหลังประตูห้องน้ำที่คอยจะจับกินแมลงผู้โชคร้ายอย่างเกียจคร้านนั่นเอง