เกิ่นนะครับ
อยากให้มองข้ามเรื่องเพศไปก่อน

เคยคบแฟนผู้หญิงมาก่อนนะครับ แต่ไม่ได้รังเกรียจเพศที่สาม
เพราะเพื่อนๆรอบตัวก็มีที่เป็นทอมสาวสอง ปนกับเพื่อนผู้หญิง ผู้ชายทั่วไป
จุดเปลี่ยนคือมีผู้ชายคนนึงเข้ามา(ชายชอบชาย)ในถานะเพื่อน ตอนนั้นโสดแล้ว
รู้จักกันมานาน เพราะเป็นเพื่อนกัน วันนึงมันคลิกเฉย ความสัมพันธ์เริ่มเปลี่ยน
สุดท้ายเปิดใจคุยจริงจังขึ้นมา มีจูบกันนิดหน่อย แต่ไม่ถึงขั้นมีอะไรกัน มีความรู้สึกดีๆให้กัน
แบบเปิดเผยให้เค้ากับเพื่อนรอบๆรู้ว่า เราชอบนะ ว่าเรารู้สึกกับเมิงอย่างนี้นะ
เป็นจุดเริ่มต้นของการที่ผมคิดว่า โอเคเราเป็นไบแล้วนะ
แต่ก็ยังมองผู้หญิงเหมือนตอนแรกนะครับ จริงๆยังคงมองว่าผู้หญิงน่ารัก น่าถนุถนอนด้วย
เหมือนเดิม แต่เราคงโอเพ่นเรื่องความรักมากขึ้นแค่นั้นเอง

ทีนี่เราเป็นคนหน้าตาพอใช้ได้ คนชมแต่เราก็ไม่เหลิงตัวเองไรมาก
เพราะคนที่ดีกว่าเยอะแยะมาก เวลาเราไปข้างนอกมันปกติที่เวลาเจอคนที่ตรงสะเป็กเรา
เราจะรู้สึกเหมือน คนนั้นน่ารักอะ เดินเจออีกคนอีกร้อยเมตรก็ น่ารักอะ
แต่ก็ไม่ได้ทุกร้อยเมตรนะ555 ถ้าเป็นขั้นนี้ผมคงเข้าขั้น หน้าม้อแล้ว ฮ่าๆ

จนปัจจุบันนี้
มันเป็นฟิวนี้อะครับ อย่างวันนี้ที่อยากยกตัวอย่างเจอคนนึงที่ทำงานแต่คนนี้เป็นผู้ชายนะครับ
เค้าน่ารักอะ รู้สึกตกหลุมรักอีกแล้ว เป็นงี้ทุกคนทุกครั้งที่เราเจอคนที่เราชอบ

จนเรารู้สึกว่าเห้ย มันมีใครมีฟิวนี้บ้างครับ คือส่วนตัวเราคิดว่าเราอาจจะชอบคนง่ายไป
มันมีวิธีปรับมายเซตตัวเองไหมอะครับ ให้มันไม่รู้สึกหวั่นไหวง่ายไป
รบกวนขอคำปรึกษาด้วยครับ อยากให้มองข้ามเรื่องเพศไปก่อน

เปิดโลกใหม่ มันมีผู้ชายที่คิดอบากลองแหละผมว่า
ผมลองแล้วผมว่ามันไม่ได้เสียหายนะ ตามความรู้สึกตัวเอง ณ ตอนนั้นไป