มีครั้งนึงแฟนเคยนอกทั้งกายทั้งใจไปกับแฟนเก่าครั้งนึงแล้วเราจับได้ ตอนแรกเค้าไม่ยอมรับทั้งคู่ ผู้หญิงบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกันไม่มีอะไรกันสบายใจได้เลย แต่เราก็สงสัยจนมาจับได้วันนึง แฟนเราเค้าก็สารภาพทุกอย่างและขอโทษเราก็อภัยให้เค้า คือเรารู้สึกแปลกๆเพราะพฤติกรรมเค้าเปลี่ยนไป ไม่อยากอยู่กับเรา ไปหาก็หาเรื่องทะเลาะแล้วไล่กลับตลอด(ปกติอยู่ด้วยกัน แล้วเค้าต้องทำงานอีกที่นึงแต่ไม่ได้ไกลกันมากค่ะ) พอเรื่องนั้นจบเราเลยกลายเป็นคนเครียด คิดงานไม่ได้เพราะทำงานด้านออกแบบ มันเหมือนยังช็อคอยู่เพราะเค้าคือคนที่ไม่เคยมีเรื่องอะไรพวกนี้เลย ไม่เข้าสังคม ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ เรื่องผู้หญิงเข้าหาจะเป็นไปได้ยาก เราเครียดจนต้องไปพบจิตแพทย์เพื่อรับยา
เรื่องนี้ผ่านไปประมาณครึ่งปี เราเริ่มรู้สึกดีขึ้น เลิกคิดเรื่องเก่าได้แล้ว และเป็นช่วงที่เราต้องโฟกัสงานหนักๆ กะว่างานเสร็จแล้วจะไปหาเค้าทีเดียว จะพาลูกไปหาเค้าด้วย คือเรามีลูกด้วยกันแล้วอยากพาลูกไปหาพ่อเค้าบ้าง พอกลับมาบ้านวันแรกจับเค้าได้อีกครั้ง คราวนี้เค้าคุยกับคนอื่น เค้าเอาเวลาที่เราโฟกัสกับงานไปคุยกับคนอื่น มันเลยทำใหัเรายิ่งปรี๊ดแตก เครียดสุดๆ แบบทำไมต้องมาทำกับเราแบบนี้อีกแล้ว ครั้งแรกที่เกิดขึ้นพอเราระแวงเค้าก็คอยบอกให้เชื่อใจเค้าสิ เชื่อใจเค้าอีกครั้ง คนเรากว่าจะเชื่อใจใครได้ไม่ใช่สั่งแล้วก็เชื่อใจได้เลยหนิใช่มั้ย มันต้องใช้เวลา ทีนี้พอเราเลิกระแวงกลับมาเจออีก กลายเป็นระแวงหนักกว่าเก่า หึงกว่าเดิม ซึ่งเราก็กลัวเค้ารำคาญ แต่ไม่อยากเชื่อใจเค้าสักเท่าไรแล้วว่าจะไม่ทำอีก ระแวงเองก็เครียดเองแต่มันยังปล่อยวางไม่ได้ ลูกก็รักพ่อมาก เราก็อยากให้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันบ่อยๆ แต่กลัวอนาคตถ้าเราไม่เลิกขี้ระแวงจะกลายเป็นเราทำพังซะเอง ในใจก็พยายามคิดนะว่าเมื่อก่อนเรายังไม่ใช่แบบนี้เลย ไม่ใช่คนที่คิดระแวงได้ขนาดนี้ ตอนนี้เราไม่อยากคิดเยอะแล้วค่ะ ไม่รู้จะทำไงดี เหมือนคนโรคจิตอ่อนๆ กลายเป็นเค้าคุยกับเพื่อนผู้หญิงเราก็หวง คุยกับเพื่อนเราที่เป็นผู้หญิงก็หวง แล้วตอนเค้าไปทำงานก็ชอบมีผู้หญิงมาแซวขอเบอร์ขอไลน่ มันทำใหักลัวไปหมดเลยค่ะ อยากจะไปหาหมอแต่ก็คงแต่เครียด เลยไม่รู้จะวางตัวยังไงดี ไม่อยากให้แฟนเค้าอึดอัดกับเราด้วย