วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง มีนิสิตกลุ่มเล็กๆประมาณ20คน ในมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศก ที่กำลังเรียนวิชาภาคบังคับคือ man,reasonning and ethics แปลตรงตัวคือ มนุษย์การใช้เหตุผลและจริยธรรม พวกเราเรียนจบเทอม1 ผลที่ออกมาคือ D กันระนาว จริงๆการได้เกรด D+ถึงแม้จะเป็นตัวเดียวตลอด4-5ปีในมหาวิทยาลัยแต่ มันส่งผลให้เกรดที่สูงขนาดไหนหรือทำได้ดีเท่าไหร่ก็ไม่สามารถได้เกียรตินิยมอีก จริงๆมันก็ไม่ได้สำคัญหรือเลิศเลออะไรขนาดนั้นแต่การใช้เวลา4ปีมันคงจะดีถ้ามองขึ้นไปบนใบที่ยืนยันว่าเราเรียนจบสาขาวิชามานั้นเรามีความสุขและทำได้ตามเป้าหมายที่วางไว้ คงจะไม่ผิดใช่มั้ยที่เวลาทำอะไรเราต้องมีเป้าหมายถึงจะสำเร็จ เกียรตินิยม ก็คืออีกเป้าหมายนึงที่ตัวเองตั้งใจไว้ แต่ช่างเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้วจะขอระบายและขอความเห็นจากผู้อ่านทุกๆคนว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่ ลองอ่านกันดู
  เจ้าวิชาที่กล่าวข้างต้นนั้นมันควรจะเป็นวิชาที่ปลูกฝังให้ตัวนิสิตที่ได้ผ่านการเรียนวิชานี้ได้นำไปใช้ในชีวิตนอกรั้วมหาลัย ได้รู้จักการปรับตัวหรือวางตัวให้ถูกต้องทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดีของสังคมอย่างมีเหตุผลและจริยธรรม แต่รู้สึกว่าจะมีปัญหาตั้งแต่การเข้าเรียนชั่วโมงแรก อาจารย์เหยียดนักเรียนเรื่องอาชีพหลังจากเรียนจบ เนื่องจากในห้องเรียนมี2สาขาวิชา กลุ่มเล็กคือจำพวกแขนงศิลปะ อีกกลุ่มใหญ่ในห้องคือแขนงวิชาการ ซึ่งถ้ามันได้จัดตั้งขึ้นเป็นคณะหรือสาขาวิชาแล้วแปลว่ามันสามารถนำมาประกอบอาชีพได้จริงหรือเป็นที่ยอมรับได้อย่างแน่นอน แต่จะไปได้ไกลหรือไม่มันก็ขึ้นอยู่กับตัวคน มิใช่สาขาวิชาหรอกหรือ โบราณว่า เต้นกินรำกิน ยังไม่หายไปจากสังคมไทย ในยุค2018 สมัยที่โลกเจริญก้าวไกลมีการศึกษามากขึ้นมีวัฒนธรรมมากขึ้น มันก็ยังไม่ได้ทำให้การbullyหรือการดูถูกนั้นหายไป ถ้ามันอยู่ในใจคงไม่เป็นไรแต่ทว่ามันถูกแสดงออกโดยผู้ที่ถ่ายทอดความรู้วิชา มนุษย์การใช้เหตุผลและจริยธรรม ฟังดูไม่สอดคล้องกันเลยเนาะ ผมเจอมาเยอะแล้วแต่แค่ติดใจว่า ทำไมอาจารย์ถึงเป็นคนโชคร้ายขนาดนี้ในใจยังไม่สามารถใช้เหตุผลและจริยธรรมกับนิสิตได้แต่ต้องมาถ่ายทอดให้นิสิตนักศึกษา คงจะเป็นเรื่องที่ยากมากๆ ซ้ำยังส่งผลให้นิสิตอีก20กว่าคนก็โชคร้ายไปด้วยเหมือนกัน แต่มันควรจะไม่ลำเอียงถึงขนาดโดนกันทั้งชุดขนาดนี้ก็ได้มังครับ ขอบคุณที่สอนให้รู้ว่า การเป็นมนุษย์ที่ใช้เหตุผลและจริยธรรมมีแบบอย่างที่ไม่ดีอย่างไรและควรทำตัวอย่างในให้คนอื่นไม่ได้รู้สึกอย่างที่เรากำลังโดน ถือเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันอย่างแท้จริงขอบคุณที่เป็นบทเรียนครั้งใหญ่ก่อนเผชิญกับโลกภายนอก
เสียใจนะแต่ไม่เป็นไรเป้าหมายยังมีอีกมากที่รอให้เราทำสำเร็จ ขอบคุณที่อ่านจนจบ สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง มีนิสิตกลุ่มเล็กๆประมาณ20คน ในมหาวิทยาลัยชื่อดังย่านอโศก ที่กำลังเรียนวิชาภาคบังคับคือ man,reasonning and ethics แปลตรงตัวคือ มนุษย์การใช้เหตุผลและจริยธรรม พวกเราเรียนจบเทอม1 ผลที่ออกมาคือ D กันระนาว จริงๆการได้เกรด D+ถึงแม้จะเป็นตัวเดียวตลอด4-5ปีในมหาวิทยาลัยแต่ มันส่งผลให้เกรดที่สูงขนาดไหนหรือทำได้ดีเท่าไหร่ก็ไม่สามารถได้เกียรตินิยมอีก จริงๆมันก็ไม่ได้สำคัญหรือเลิศเลออะไรขนาดนั้นแต่การใช้เวลา4ปีมันคงจะดีถ้ามองขึ้นไปบนใบที่ยืนยันว่าเราเรียนจบสาขาวิชามานั้นเรามีความสุขและทำได้ตามเป้าหมายที่วางไว้ คงจะไม่ผิดใช่มั้ยที่เวลาทำอะไรเราต้องมีเป้าหมายถึงจะสำเร็จ เกียรตินิยม ก็คืออีกเป้าหมายนึงที่ตัวเองตั้งใจไว้ แต่ช่างเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้วจะขอระบายและขอความเห็นจากผู้อ่านทุกๆคนว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่ ลองอ่านกันดู
  เจ้าวิชาที่กล่าวข้างต้นนั้นมันควรจะเป็นวิชาที่ปลูกฝังให้ตัวนิสิตที่ได้ผ่านการเรียนวิชานี้ได้นำไปใช้ในชีวิตนอกรั้วมหาลัย ได้รู้จักการปรับตัวหรือวางตัวให้ถูกต้องทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดีของสังคมอย่างมีเหตุผลและจริยธรรม แต่รู้สึกว่าจะมีปัญหาตั้งแต่การเข้าเรียนชั่วโมงแรก อาจารย์เหยียดนักเรียนเรื่องอาชีพหลังจากเรียนจบ เนื่องจากในห้องเรียนมี2สาขาวิชา กลุ่มเล็กคือจำพวกแขนงศิลปะ อีกกลุ่มใหญ่ในห้องคือแขนงวิชาการ ซึ่งถ้ามันได้จัดตั้งขึ้นเป็นคณะหรือสาขาวิชาแล้วแปลว่ามันสามารถนำมาประกอบอาชีพได้จริงหรือเป็นที่ยอมรับได้อย่างแน่นอน แต่จะไปได้ไกลหรือไม่มันก็ขึ้นอยู่กับตัวคน มิใช่สาขาวิชาหรอกหรือ โบราณว่า เต้นกินรำกิน ยังไม่หายไปจากสังคมไทย ในยุค2018 สมัยที่โลกเจริญก้าวไกลมีการศึกษามากขึ้นมีวัฒนธรรมมากขึ้น มันก็ยังไม่ได้ทำให้การbullyหรือการดูถูกนั้นหายไป ถ้ามันอยู่ในใจคงไม่เป็นไรแต่ทว่ามันถูกแสดงออกโดยผู้ที่ถ่ายทอดความรู้วิชา มนุษย์การใช้เหตุผลและจริยธรรม ฟังดูไม่สอดคล้องกันเลยเนาะ ผมเจอมาเยอะแล้วแต่แค่ติดใจว่า ทำไมอาจารย์ถึงเป็นคนโชคร้ายขนาดนี้ในใจยังไม่สามารถใช้เหตุผลและจริยธรรมกับนิสิตได้แต่ต้องมาถ่ายทอดให้นิสิตนักศึกษา คงจะเป็นเรื่องที่ยากมากๆ ซ้ำยังส่งผลให้นิสิตอีก20กว่าคนก็โชคร้ายไปด้วยเหมือนกัน แต่มันควรจะไม่ลำเอียงถึงขนาดโดนกันทั้งชุดขนาดนี้ก็ได้มังครับ ขอบคุณที่สอนให้รู้ว่า การเป็นมนุษย์ที่ใช้เหตุผลและจริยธรรมมีแบบอย่างที่ไม่ดีอย่างไรและควรทำตัวอย่างในให้คนอื่นไม่ได้รู้สึกอย่างที่เรากำลังโดน ถือเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันอย่างแท้จริงขอบคุณที่เป็นบทเรียนครั้งใหญ่ก่อนเผชิญกับโลกภายนอก
เสียใจนะแต่ไม่เป็นไรเป้าหมายยังมีอีกมากที่รอให้เราทำสำเร็จ ขอบคุณที่อ่านจนจบ สวัสดีครับ