เลิกกับแฟนมาจริงๆ ประมาณ4วันได้ เราก้ไม่ติดอะไรนะ เข้าใจเหตุผลบ้างไม่เข้าใจบ้าง เขาบอกอยากอยู่คนเดียว อยากทำนู่นนี่ เขายังเด็กเกินไป แต่ก้รู้เข้าใจหรือไม่ ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น ก็ยอมรับได้ ร้องไห้บ้าง แต่น้อยไม่ฟูมฟาย คือเราก้ทำใจได้แล้วในระดับนึงเลยอะ หัวเราะได้ เที่ยวได้
“แต่”
เราสับสนมากๆ เราอยากรอเขากลับมา แต่เราก้ไม่อยากรอ เราอยากลองใช้ชีวิตคนเดียวที่ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครค่อยดู เรารู้สึกเราก้จะวนถามถ้ามีคนอยู่ หรือแบบถามมากๆ คนรอบข้างก้เบื่อ นี่ก้รุ้สึกไม่ได้ คือ ทุกคนก้บอกผู้ชายเห็นแก่ตัว เขาบอก”รักมากนะ แต่รักตัวเองมากกว่า” นี่กุรู้ นี่ก้ทำใจไปได้เยอะแล้ว เราอยากลองไปคนเดียว ทบทวนตัวเอง ให้รักตัวเองมากขึ้น และปิดช่องความรักผู้ชายลง เรารู้สึกเราเจ็บเพราะเราคาดหวังในความรักของคนอื่น ถ้ามีวิธีไหนมาลดได้ น่าจะดี
แต่สับสนไปหมด คนรอบข้างไม่สนับสนุน ให้ไปคนเดียว บอกอยู่ที่ใจ แต่นี่ก้ลองอยู่กับบ้านก้ไม่หาย ชอบคุยเรื่องแฟนเก่า  อยู่กับเพื่อน มันก้อยากไปนั้นนี่ เขาไม่อยาก เขามีเรื่องของเขา เราก็อึกอัด
สับสนไปหมดเลยคะ ควรทำตามใจดู หรือ คนรอบข้าง?