ก็คือว่า เรามีแฟนอยู่แล้ว นั่นแหละ เขาเป็นผช แต่ขอเล่าก่อนว่าเอีกคนที่เราชอบเขาเปนผญ เราว่าเราชอบเขานะ ชอบมาก ฟังแล้วมันงงๆใช่ปะ แต่จิงๆคือน้องเขาเป็นทอม แล้วคือ เราเคยชอบกันมาก่อน ตอนนั้นเราประมานมอห้า แต่ไม่เคยคบกันหรอก เด๋ยวห่างกันบ้างเดี๋ยวคุยกันบ้าง แต่ไม่เคยแบบคบกันเลย เปนความรู้สึกแบบสนิทกันนะ คุยกันแบบหยาบคายได้ ด่ากันได้ แต่ก้มุ้งมื้งอะ รู้จักกันพอสมควร ก็ทำเหมือนว่าไม่ได้อะไรกัน เพราะเราก็คิดว่าน้องเขาไม่ได้อะไร เราเลยกลบเกลื่อนด้วยว่าเราโอเคที่เราจะเป็นแบบนี้ พอผ่านมาสักพัก เราขึ้นมหาลัย เราก็ห่างๆกันไป น้องเขามีแฟน แต่เราก้ไม่ได้อะไร มองอยู่ห่างๆ แต่คือพอผ่านมาตอนนี้ เรามีแฟน แต่น้องเขาไม่มีใคร เราก็ได้มีโอกาสได้คุยกันอีก แล้วครั้งนี้มันไม่เหมือนทุกครั้ง ความรู้สึกมันมากเกินกว่าจะห้ามได้อะ แบบจะว่าคลั่งก้ได้นะ ประมานนั้น ตอนแรกเราก้กะจะคุยๆไป เพราะก้นึกว่าเล่นๆแก้เหงา เพราะเราก้ชอบน้องแกอยุ่แล้ว แต่ประเดนพอคุยมันไม่ใช่อะ มันชอบแบบ อยากเลิกกับแฟนมาคบเขาเลย แต่เราก้รุ้สึกผิดนะ แล้วเราก้รุ้ว่าน้องเขารุ้สึกแย่มากๆ ที่เข้ามาทำให้เราเป็นแบบนี้ แล้วมันก็พัง พอเราเริ่มเยอะ ความรุ้สึกมันเริ่มมาก น้องเขาก็บอกให้เราพอ เพราะน้องแกน่าจะอึดอัดอะ เราว่านะ เราก็เลยโอเค พอก้พอ เราเข้าใจ แต่จิงๆเราอยากรั้งเขาไว้มากนะ แต่เราก้รุ้ว่ามันเหนแก่ตัวเกินไป เลยปล่อยไป แต่ลึกๆเรารุ้สึกว่า เขาแมร่งไม่แคร์เลยรึป่าววะ แต่ก็นั่นแหละ แล้วยังไงละ แคร์ไม่แคร์เราไม่รุ้หรอก แต่ที่แน่ๆ แฟนเราก้ดีกับเราทุกอย่าง เขาดีจนเรารุ้สึกเกลียดตัวเองมาก ที่เราเปนแบบนี้ รุ้สึกแบบนี้กับคนอื่น แต่เหมือนฟ้าเขาต้องการพิสูจน์อะไร ไม่รุ้นะ แฟนเราไม่ค่อยว่าง บวกกับ เราก็ไม่ค่อยว่าง แล้วมันก้ไม่ค่อยได้เจอ ไม่ค่อยได้คุยกัน วันนึงคุยกันน้อยมากๆ เลยยิ่งทำให้เราคิดถึงน้องคนนั้นตลอดเลย แต่จิงๆเราก้รุ้สึกว่าเราก้ยังรักแฟนเรานะ ยังกลัวเขาเสียใจ ยังกลัวเสียเขาไป น้องคนนั้นเขาก้บอกว่าเรื่องของเราเป็นไปไม่ได้หรอก กับแฟนเรามันก้ดีอยุ่แล้วประมานนั้น เขาไมไ่ด้จะมาแย่งหรือทำให้เราเลิกกัน แต่เราสับสนอะ เราไม่อยากเลิกคุย แต่เราก้กลัวว่าเราจะตัดไม่ได้ เรากลัวว่าแฟนเราจะรุ้ และถ้าถึงตอนนั้นเราคงไม่มีโอกาสจะแก้ไขอะไรหรอก จิงๆ เรารู้ ที่มาตั้งกระทู้เนี่ยก็ไม่ได้ต้องการมาประจานความนะ แต่คือเราอึดอัดอะ เราสับสน คนนึงมันเหมือนเปนรักเก่าที่ไม่เคยสมหวัง ลืมไม่ได้ ตัดไม่ขาด อีกคนมันเหมือนเปนรักที่ดีแล้ว ไม่ต้องพยายาม แต่เราเบื่อ เราอยากรุ้ ว่าเราต้องทำยังไง ถ้าเราจะต้องเลือกแฟนเรา เราอยากกับไปรักเขา ได้หมดใจ แบบไม่คิดถึงคนอื่น เหมือนตอนแรกๆอะ มันจะผ่านไปได้ไหม หรือถ้าเราเลิกกัน เราจะเสียใจหรือป่าว เรารุ้สึกว่าตัวเองเลวอะ แต่เราก้บอกตัวเองนะว่า แมร่งขอเหอะ ความสุขของตัวเอง จะแคร์ทำไม แต่พอคิดถึงหน้าแฟนตอนร้องไห้แล้วมันปวดใจบอกไม่ถูก สรุปเรายังรักแฟนเราอยู่ไหมหรอ