ปกติจขกท.ไม่ใช้ของแพง เลยซื้อแต่ของใหม่ราคาถูกมาใช้ ไม่ค่อยได้ซื้อของมือสองเท่าไหร่ แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาแฟนจขกท.ต้องไปประชุมที่เกาหลี 1 สัปดาห์ เพื่อนเห็นว่าว่างเที่ยวได้ ก็เลยชวนกันไปเดินตลาดมือสอง ก็ไปสะดุดตาเข้ากับ Converse หุ้มข้อสีดำ ปกติเป็นคนชอบสีดำอยู่แล้ว แล้วรองเท้าคู่นี้ พื้น ตัวรองเท้า เชือกผูก ทุกอย่างดำหมด แล้วด้วยความที่เป็นรองเท้าเก่าตกรุ่น มันเลยดูวินเทจ ๆ แต่สภาพยังดูใหม่และสะอาด คิดว่าเจ้าของเก่าคงใส่ถนอม เห็นแล้วชอบมาก แล้วขายอยู่คู่ละ 199 ขอต่อราคาได้ลดอีก 9 บาท เหลือ 190 ก็เลยสอยมาแบบไม่คิดมาก

ตอนซื้อเวลาน่าจะประมาณ 4 โมงเย็น ซื้อเสร็จก็ไปเลือกเสื้อผ้า แล้วไปกินข้าวกับเพื่อนต่อ กลับมาบ้านอีกทีเกือบ 2 ทุ่ม ด้วยความเห่อ มาถึงก็ลองใส่หน้ากระจก ใส่คู่กับชุดที่ซื้อมา อย่างเท่ ถูกใจสุด ๆ ลองใส่เดินจนพอใจก็ถอด ปรากฎว่าตอนถอดมันมีกลิ่นเหม็นเน่าติดเท้ามาด้วย คือเหม็นจนจะอ๊วก แปลกมากตอนลองที่ร้านไม่เหม็นแบบนี้ ไม่งั้นคงไม่ซื้อมา ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรมาก ของมือสองอ่ะนะ อาจเคยโดนเอาไปวางในที่อับแล้วมีอะไรเข้าไปตาย แล้วคนขายคงแค่เคาะ ๆ ทิ้งแล้วเอามาขาย คิดได้แบบนี้ก็ขยะแขยงอยู่เหมือนกัน แต่จะทิ้งก็เสียดายเงิน 190 บาท เลยแบ่บ เอาวะ!งั้นเอาไปซักก่อน ก็จัดการผสม Dettol กับผงซักฟอกแล้วเอาไปซัก ระหว่างซักกลิ่นก็ตีขึ้นจมูกตลอด ก็เลยอัด Dettol เพิ่มเข้าไปอีก จนแสบมือ แสบตา ได้แต่กลิ่นฉุนของน้ำยา แช่ไว้แป๊บนึง ก็ล้างตากนอกบ้านคืนนั้นเลย

จนเย็นของอีกวันกลับมาจากทำงานก็มาเก็บรองเท้า ดมดู ฉุนกึ๊ก กลิ่นน้ำยาล้วน ๆ แต่ก็ดีกว่ากลิ่นเหม็นเน่าอ่ะนะ ก็เก็บเข้าห้องปกติ ที่บ้านทำตู้เสื้อผ้าแบบ built-in แล้วมีช่องเก็บรองเท้าในตัว รองเท้าเลยได้อยู่ในห้องโดยปริยาย อาบน้ำ กินข้าว ดูรายการโน่นนี่กับครอบครัวเสร็จก็ประมาณเกือบ 2 ทุ่ม เข้าห้อง ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็เปิดตู้เอารองเท้ามาผูกเชือก กะว่าพรุ่งนี้วันหยุดจะประเดิมใส่ไปเที่ยว ปรากฎว่ากลิ่นมาอีกแล้ว เหม็นทะลุกลิ่นฉุนเลยทีนี้ ถึงตอนนี้ชักกลัวละ อยู่คนเดียวด้วยแฟนก็ไม่อยู่ เริ่มคิดไปต่าง ๆ นา ๆ คือมันเป็นไปไม่ได้ที่เดี๋ยวเหม็นเดี๋ยวไม่เหม็น อีกอย่างคือซักแล้ว แล้วใส่น้ำยาฆ่าเชื้อไปเยอะมาก

มีเรื่องแปลกอีกอย่าง คือเราเลี้ยงแมว แล้วแมวจะกลัวคนแปลกหน้า คือถ้าอยู่คนเดียวมันก็จะมาเดินวน ๆ มาคลอเคลีย แต่ถ้าเพื่อนหรือคนแปลกหน้ามา ก็จะวิ่งหลบมุดใต้โซฟา แมวเรามีอาการแบบนั้นตอนเห็นรองเท้าคู่นี้ แต่ก็เป็นไปได้ว่า มันเคยเห็นแต่รองเท้าส้นสูงคู่บาง ๆ เล็ก ๆ ไม่ก็รองเท้าหนังคู่สั้น ๆ พอเป็นผ้าใบหุ้มส้นคู่ทึบ ๆ คงคิดว่าเป็นตัวอะไรที่ทำร้ายมันได้ เลยกลัว ตอนแรกก็คิดในแง่ดี แต่ตอนหลัง กลิ่นเหม็นเน่านี่มันชวนให้คิด ก็เป็นไปได้ว่าแมวมันอาจจะเห็นอะไรที่เรามองไม่เห็น ถึงได้หนีมุดใต้โซฟาแบบนั้น

มาถึงตอนนี้ไม่งกเงิน 190 ละ เดินถือรองเท้าคู่นี้ออกจากบ้าน โยนทิ้งถังขยะไปเลย กลับขึ้นมาบนห้อง คือห้องจขกท.อยู่ชั้น 3 แหวกม่านหน้าต่างมองลงไปก็จะเห็นถังขยะ ด้วยความโรคจิตเล็ก ๆ ก็ยังแอบแหวกม่านดูอีกนะ ดีที่ไม่เจออะไร คืนนั้นผ่านไปไม่เจออะไรอีกก็จริง แต่ด้วยความที่นอนคนเดียว บอกเลยว่าหลอน กว่าจะข่มตาหลับได้ นานมากกก ดีที่วันรุ่งขึ้นเป็นวันอาทิตย์ไม่ต้องไปทำงาน ตื่นสายได้ ตื่นมาเกือบ 10 โมง อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็วิ่งลงไปดูที่ถังขยะปรากฎว่ารองเท้าหายไปแล้ว ถึงตอนนี้รู้สึกผิดเล็ก ๆ ว่าทำไมเราไม่ทำลายทิ้งอ่ะ คนเก็บไปถ้าเจอแบบเดียวกัน เค๊าคงไม่โอเค