ในช่วงที่ติดตาม BNK48 ช่วงแรกๆเรารู้สึกได้ว่ายังไม่ค่อยมีความนิยมเข้ามาเกี่ยวข้องสูงมากเท่าไหร่(คหสต.)เพราะว่าจะมีการผลัดเปลี่ยนเมมเบอร์ขึ้นมาเป็นตัวหลักของเพลงนั้นๆ(ถึงแม้จะมีคนที่คุ้นเคยอยู่บ้าง6-7คน)แต่ก็ยังคงคอนเซ็ปต์ความพยายาม แต่พักหลังๆรู้สึกว่าคอนเซ็ปต์ของความพยายามดูจะไม่มีอิทธิพลเท่า "ขายความนิยม" ส่วนตัวเลยคิดว่าแนวคิดวงได้เปลี่ยนไปแล้วแบบไม่เป็นทางการ และโดยส่วนตัวแล้วมีโอชิทั้งที่เป็นตัวหลักและอันเดอร์เกิร์ล จนมากระทั่งเพลงล่าสุดมันก็ค่อนข้างชัดเจนตัวท็อปจะครองตำแหน่งตัวหลักของเพลงเสมอ จนบางครั้งเราติดตามคนที่เป็นอันเดอร์เกิร์ลแล้วเห็นเขาพยายามมากๆเก่งทั้งด้านร้องและด้านเต้นกว่าตัวหลักบางคน แต่พอน้องไม่ติดก็เศร้าเสียใจ จนเรารู้สึกเศร้าไปตามๆน้อง ซึ่งเราก็คิดว่าน้องคงมีคำถามในใจว่า "เราก็เก่งในเรื่องทั้งร้องและเต้นมากๆเลยนะ แต่ทำไมเราไม่ติด" ซึ่งผมก็คิดแบบนั้น จนบางทีเกิดความเห็นใจน้องๆบางคนที่ไล่ตามความฝันแบบ "จริงๆ" แล้วดันไม่ติดตัวหลักเพราะ "ความนิยม" สู้ไม่ได้ และในงานครั้งหน้าที่มีการเลือกตั้งยิ่งกลับกลายเป็นตอกย้ำว่าวงนี้ยังขาย "ความพยายาม" อยู่หรือไม่ หรือว่าจริงๆแล้ว "ขายความนิยม" เพราะถ้าหากขายความพยายามวงเข้าสู่ "วงที่มีคุณภาพ" และเหมาะสมกับรางวัลได้แน่ๆ แต่กลับกลายเป็นว่าตัวหลักกลับไม่ได้แสดงถึงความพยายามเท่าอันเดอร์เกิร์ลให้เราเห็นมากเท่าที่ควร(คหสต.) อันนี้อยากตั้งคำถามไว้ให้ถกเถียงเชิงเหตุผล เพราะเราเองก็แอบเมมเบอร์ที่แอบเชียร์ให้ติดเพลงหลักเพราะความสามารถจริงๆ เพราะมันแสดงออกถึงคอนเซ็ปต์ในเรื่องของความพยายาม เราจะสนับสนุนคนนั้นๆเพราะคิดว่าเหมาะสมที่ควรจะได้จริงๆ มาพูดคุยกันได้ครับ
โอตะคิดยังไงกับคอนเซ็ปต์ "เราขายความพยายาม"