คือพยายามสุดชีวิตไม่ให้รู้ตัว แล้วจะจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ย
คือมีบ้างที่พอดีหันไปอีกทางนานๆ แล้วบังเอิญหันกลับมาเจอะพอดีแบบจังๆ (มองแบบเต็มตาไม่ได้แอบมอง) แล้วก็หลบตาไป
นอกนั้นถ้าไกลมากๆ อันนี้สารภาพตามตรง คอนเทคเลนท์ไปไม่ถึงและไกลมาก และไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า เพราะเห็นแต่หน้าไม่ได้เห็นลูกตา
มีเห็นยิ้มหวานให้แต่ไม่ใกล้และถือว่าปกติเพราะแค่วันละ 2-3 ที (บังเอิญสบตาพอดี)
ก่อนหน้านี้คือมองจนรู้ตัวนานแล้วและมองถี่มากและยิ้มหวานเสียงก็หวานอีก
แล้วก็อยู่ๆ เลิกมองใกล้ๆไปเลย  

บางวันก็หลบตาไม่สนใจ  บางวันก็จ้องหน้าปกติ บางวันถามแล้วมีตะคอกกลับ บางวันยิ้มหวาน
อารมณ์ไม่คงที่เลย จากคนเดิมที่เคยอารมณ์/น้ำเสียงปกติทุกวัน
ตั้งแต่ยิ้มหวานกลายเป็นคนที่อารมณ์แต่ละวันรับมือไม่ถูก

แปลไม่ออก เบื่อแล้ว ที่ผ่านมาไม่คิดไร  เพิ่งคิดได้ ตอนนั้นนึกสนุก ฯลฯ งง