ต้องถามตัวเองว่าคุณอยากบอกรักเขาเพื่อ “ อยากสมหวัง “ หรือ “ อยากบอกให้เขารู้ก็พอ “

ส่วนตัวเราเคยบอกชอบรุ่นพี่คนนึงสมัยเรียน พี่เขาหล่อและก็ดังมาก คนชอบเยอะ ในขณะที่เราเป็นเด็ก ม.ต้น หัวติ่งตัวดำ 65555 ตอนนั้นเราคิดแค่ว่าไม่ต้องสมหวังก็ได้ ขอแค่พี่เขารู้จักเราก็พอ แค่มองเห็นเราและรู้ว่าเราชื่ออะไรก็พอ แต่มันไม่มีทางเลยที่คนอย่างเขาจะมารู้จักเรา เพราะเราเองไม่ใช่คนที่กล้าแสดงออก คุยในเฟสก็แค่เดือนละครั้ง เขาไม่มีทางจำเราได้แน่นอน จนวันนึงเราตัดสินใจบอกชอบเขาไปทั้งๆที่รู้ว่าคำตอบจะต้องเป็น 0 แบบความคิดคุณตอนนี้ แต่เราก็เลือกบอกเขาไปเพื่อหวังแค่ให้เขาจำเราได้และมันก็ได้ผลดีจริงๆ หลังจากเราบอกไปเขาไม่เคยทำท่าทีรังเกียจเราเลย จากเมื่อก่อนที่เราเป็นแค่ฝ่ายทักฝ่ายเดียว กลายเป็นพี่คนนั้นที่ทักมาบ้าง ถามนู้นถามนี่ เจอหน้ากันเราไม่เคยทักพี่เขาก่อนเลย ได้แต่ยิ้มเขินๆและเดินหนีไป แต่มีวันนึงที่เราขึ้น ม.4 เป็นวันปฐมนิเทศ พี่เขาเป็น กน ก็มีทักเราบ้างแบบตัวจริงเลย เขินมาก เขาทักแชทเรามาว่า เขาเห็นเรานะแต่ไม่เห็นเราจะทักเขาบ้าง ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่สมหวัง แต่ก็ยังมีโมเม้นและความรู้สึกดีๆ พอนั่งคิดและก็ยิ้มคนเดียวตลอด จนตอนนี้ผ่านมา 7 ปีแล้ว ทุกวันนี้เราทักแชทไปเบิร์ดเดย์เขาก็ยังจำชื่อเราได้ไม่เคยลืม ไม่เคยเสียใจและเสียดายที่บอกไปวันนั้น

ถ้า จขกท คิดว่าบอกออกไปและคำตอบเป็น 0 แน่นอน  แต่เขาจะมีการกระทำที่อาจจะดีขึ้น ก็ลองบอกออกไปเถอะค่ะ แต่ถ้าบอกออกไปแล้วเสียเพื่อนก็เก็บไว้เถอะ ไม่แน่ถ้าบอกออกไปอาจจะ 50-50% ก็ได้ค่ะ ต้องดูให้ดี แต่ตอนเราบอกเราก็ไม่คิดเยอะนะ บอกออกไปแล้วโล่งดี ร้องไห้ด้วยตอนพิมพ์ คิดแล้วก็ตลก 55555555555