สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัยนะคะ

       ต้องบอกก่อนว่านี่เป็นแฟนคนแรกในชีวิตเรา และแฟนเราค่อนข้างเจ้าชู้คารมดี (เค้าไม่ได้มีใครนะคะแต่เค้าชอบมองของสวยๆงามๆ) เค้าจีบเราติดด้วยความโรแมนติกและคารมดี เราคบกันหลังคุยกันได้เพียงเดือนเดียว และทั้งหมดสำหรับเรามันเกิดจากความหลง ก่อนเราจะบินไปตปทเค้าก็ให้ช่อดอกไม้ขอคบกับเราต่อหน้าเพื่อนๆ เพราะเค้าคิดว่าจะไม่มีโอกาสอีกถ้าไม่ขอคบก่อนที่เราจะไป และด้วยความที่แฟนเราขอต่อหน้าเพื่อนๆ มันเหมือนเป็นไฟลท์บังคับให้เราต้องตอบตกลง เราเองก็รู้สึกดีกับเค้าด้วยก็เลยตอบตกลงไปแบบไม่ทันคิด

       เข้าเรื่องเลยดีกว่า ตอนนี้เราคบกับแฟนได้ 5 เดือนแล้วในความรู้สึกของเรานะคะ เราคิดว่าแฟนดีกับเรามาก เค้าทั้งโทรคุยก่อนนอนและตอนตื่น ทั้งออกค่าอาหารให้ พาไปกินแพงๆ ทั้งที่เราปฏิเสธ แต่เค้าก็ไม่ยอม เราเลยต้องบอกว่าเดี๋ยวเลี้ยงคืนคราวหน้า เค้าทั้งพูดถึงอนาคตว่าเดี๋ยวจะพาไปเที่ยว พาไปกินนะถ้ากลับมา (เรามาอยู่ตปท.ค่ะ) เค้ารายงานตลอดว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน เค้าเป็นห่วงเราตลอด คอยดูพยากรณ์อากาศถ้าอากาศที่นี่หนาวเค้าก็จะบอกให้ดูแลตัวเองดีๆ

       แรกๆเราก็รู้สึกโชคดีนะคะที่มีเค้าเป็นแฟนเค้าสม่ำเสมอมากๆ จริงใจและแคร์เรามาก แต่ไปๆมาๆเราเริ่มเบื่อเพราะเราคิดว่าเค้าเยอะค่ะ เราโทรคุยกันทุกวันแต่บางวันเรารู้สึกไม่อยาก เพราะคุยทีก็เป็นชั่วโมง เราก็อยากมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง จนบางครั้งเราไม่อยากรับโทรศัพท์เลยด้วยซ้ำ  บางทีก็รู้สึกหงุดหงิดที่เค้าโทรมา ไม่ได้สนใจข้อความที่เค้ารายงายว่าทำนู่นทำนี่ เราคิดว่าเราก็โตกันแล้ว มันไม่จำเป็นต้องมาบอกรายละเอียดเล็กๆน้อยๆให้กันฟัง เราเองก็มีภาระหน้าที่ต้องทำไม่ได้อยากที่จะรับรู้เรื่องราวชีวิตเค้าขนาดนั้นอะค่ะ เค้ารายงานทุกอย่างจริงๆ ทั้งทานข้าว ไปเรียน กลับบ้าน นี่คือสิ่งที่เรารู้สึกเบื่อ

       และก็ยังมีอีกมากมายที่เราคิดว่าต่อให้คุยปรับความเข้าใจกันก็คงจะเปลี่ยนเค้าไม่ได้ เพราะมันคือนิสัยของเจ้าตัวเลย เค้าอารมณ์ร้อนมากๆ (แบบที่คุณคาดไม่ถึง) , ค่อนข้างใช้เงินฟุ่มเฟือยซึ่งเราไม่ชอบ, อยากให้เราอ้อนเค้าบ่อยๆ ทำทีพูดว่าจะไม่โทรคุยนะ เดี๋ยวไปนอนนะ อย่างไม่มีเหตุผล และเราเบื่อมาก ไม่ใช่เด็กๆที่ต้องมาหยอกล้อให้ไปตามง้อนะ นี่คือสิ่งที่เราไม่ชอบค่ะ บางทีเราก็คิดว่านิสัยแบบเราน่าจะอยู่คนเดียวมากกว่า เรารักอิสระและค่อนข้างมีเหตุผล เราลืมคิดไปว่าการมีแฟนจะทำให้เวลาที่เป็นของเราต้องแบ่งไปให้เค้า เราควรทำไงดีคะ  เค้าก็ดีกับเราแต่แค่มีนิสัยบางอย่างที่เราไม่ชอบและเป็นเราเองที่อาจจะไม่ดี เพราะเราหงุดหงิดบ้าง รำคาญบ้าง ไหนจะเบื่ออีก จนบางทีเราคิดว่าเราน่าจะหมดใจแล้ว อะไรที่เค้าทำมันดูน่ารำคาญไปหมด ถ้าเราอยากเลิกเราจะผิดมั้ย แล้วถ้าจะบอกเลิกควรพูดยังไงให้เค้าเจ็บน้อยที่สุด

ขอบคุณค่ะ