เราคบกับแฟนคนนี้มาปีกว่า
เราว่าเราคงเบื่อเขามั้งหรืออะไร ถ้าเราอยู่คนเดียวไม่ได้เจอเราเฉยๆมากไม่คุยกันก็รู้สึกปกติ
ถ้าเราอยู่กับเขาเราก็โอเคนะก็มีความสุขดีบางทีก็เฉยๆ บางครั้งก็รู้สึกโชคดีที่ได้คนนี้เป็นแฟน รู้สึกภูมิใจ เราสับสนอะ
บ่อยครั้งก็จะหงุดหงิดเวลาคุยกับเขา บางครั้งโทรมาก็รู้สึกรำคาญ
แต่ถามว่าเราอยากเลิกไหมเราก็เคยคิดนะแต่ด้วยที่ว่าเขาก็เป็นคนดีแล้วก็ไม่ได้ทำผิดอะไร
ก็เลยไม่รู้จะเลิกกับเขาเพราะอะไร นิสัยอะดีนะ แต่ความใส่ใจแบบที่ควรจะมีหรืออะไรที่คนอื่นว่าเรื่องปกติธรรมชาติอะแฟนเราไม่มีอะ
แฟนเราอะเป็นออกจะน่าเบื่อตรงที่ทำอะไรซ้ำๆเดิมๆคุยแบบเดิมถามแบบเดิมอยู่ตลอด
ถามแล้วถามอีกอยู่แบบนี้เสมอ อารมณ์เหมือนไม่รู้จะพูดอะไร ไม่เคยมีอารมณ์โรแมนติกแบบที่ควรจะมีบ้างไม่ต้องมากก็ได้นะแต่นี่ไม่มีเลย
เขาพยายามดูแลเราให้เรามีความสุขตลอดนะแต่ยิ่งทำมันยิ่งทำให้เราหงุดหงิดอะ
เพราะทุกอย่างมันดูฝืนไปหมดมันดูไม่เป็นตัวเขา ทุกอย่างที่เป็นตัวเขามันขัดกับเราไปหมดมันเลยทำให้หงุดหงิดอะ พยายามแล้วที่จะเข้าใจแต่มันไม่ได้
ถามว่ารักไหม รักนะ แต่ก็เบื่อด้วยอะ เราควรหยุดหรือไปต่อดีละ
แบบนี้คือยังรักอยู่ไหม
เราว่าเราคงเบื่อเขามั้งหรืออะไร ถ้าเราอยู่คนเดียวไม่ได้เจอเราเฉยๆมากไม่คุยกันก็รู้สึกปกติ
ถ้าเราอยู่กับเขาเราก็โอเคนะก็มีความสุขดีบางทีก็เฉยๆ บางครั้งก็รู้สึกโชคดีที่ได้คนนี้เป็นแฟน รู้สึกภูมิใจ เราสับสนอะ
บ่อยครั้งก็จะหงุดหงิดเวลาคุยกับเขา บางครั้งโทรมาก็รู้สึกรำคาญ
แต่ถามว่าเราอยากเลิกไหมเราก็เคยคิดนะแต่ด้วยที่ว่าเขาก็เป็นคนดีแล้วก็ไม่ได้ทำผิดอะไร
ก็เลยไม่รู้จะเลิกกับเขาเพราะอะไร นิสัยอะดีนะ แต่ความใส่ใจแบบที่ควรจะมีหรืออะไรที่คนอื่นว่าเรื่องปกติธรรมชาติอะแฟนเราไม่มีอะ
แฟนเราอะเป็นออกจะน่าเบื่อตรงที่ทำอะไรซ้ำๆเดิมๆคุยแบบเดิมถามแบบเดิมอยู่ตลอด
ถามแล้วถามอีกอยู่แบบนี้เสมอ อารมณ์เหมือนไม่รู้จะพูดอะไร ไม่เคยมีอารมณ์โรแมนติกแบบที่ควรจะมีบ้างไม่ต้องมากก็ได้นะแต่นี่ไม่มีเลย
เขาพยายามดูแลเราให้เรามีความสุขตลอดนะแต่ยิ่งทำมันยิ่งทำให้เราหงุดหงิดอะ
เพราะทุกอย่างมันดูฝืนไปหมดมันดูไม่เป็นตัวเขา ทุกอย่างที่เป็นตัวเขามันขัดกับเราไปหมดมันเลยทำให้หงุดหงิดอะ พยายามแล้วที่จะเข้าใจแต่มันไม่ได้
ถามว่ารักไหม รักนะ แต่ก็เบื่อด้วยอะ เราควรหยุดหรือไปต่อดีละ