รู้สึกเหมือนโดนเลี้ยงไว้ใช้งาน โดนทำร้ายด้วยคำพูด แต่ไม่เคยโดนทำร้ายร่างกาย  ไม่กล้าที่จะทำอะไรเพราะจะโดนว่าตลอด ไปไหนกับเพื่อนไม่ได้ต้องอยู่ทำงานบ้าน ห้ามมีแฟน ห้ามขึ้นไปบนบ้านเพราะเวลาเรียกใช้งานจะเรียกได้ง่ายๆ เรารู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวบนโลกเลยค่ะ พ่อแม่ก็ไม่สามารถปกป้องเราได้  ทำให้เรารู้สึกว่าเราแค่เกิดมาอาศัยบ้านนี้อยู่ บ้านนี้แค่ให้ข้าวกิน ส่งเรียนหนังสือ แลกกับการเป็นที่ระบายอารมณ์ เป็นคนทำงานบ้าน จะหันซ้ายหันขวา ทางที่เลือกก็จะโดนด่าเสมอ สิ่งที่ไม่ได้ทำ ก็จะเป็นคนถูกลงอารมณ์แทน เป็นคนที่โดนด่าแทนทุกคน

เคยไปพบนักจิตวิทยาของมหาลัย วันแรกไปเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง ถือว่าได้ระบายและคำแนะนำว่าให้ใช้เวลาที่มหาลัยเยอะๆ วันที่สองได้ไปเจอกับอีกคน แนะนำว่าให้พยายามเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา คิดเรื่องอื่นตอนที่โดนว่า แต่เราไม่สามารถทำได้เลยค่ะ การโดนด่าว่าซ้ำๆๆ วนอยู่อย่างนั้น มันทำให้รู้สึกอยากจะผูกคอตาย แต่ไม่กล้าพอทุกครั้ง