จบกันไปแล้วน้าสำหรับ ไฮโซสะออน กระทู้นี้ขออนุญาตใส่เกร็ดความรู้ ชื่นชม และวิจารณ์ไปด้วยเลยน้าาาาา
ในส่วนของเกร็ดความรู้และการสอดแทรกสาระประโยชน์
- ใช้ภาษาระดับปกติกับหม่อมหลวง
หลายๆคนยังไม่รู้ว่าเวลาพูดคุยกับหม่อมหลวง ไม่ต้องใช้คำราชาศัพท์ ฉากนี้เหมือนพูดกันระหว่างไอดิน เมรี่ และหม่อมหลวงนพคุณ (จำไม่ได้ว่าตอนที่เท่าไร) ซึ่งอย่างน้อยเราก็ได้รับความรู้ตรงนี้เพิ่ม ถึงปกติจะไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน
- อาหารไทยพื้นบ้านภาคอีสาน คนทั่วไปก็คงรู้จักแค่ส้มตำ แบบเรา แต่เรื่องนี้ใส่มาหลายอย่างมาก อยากให้ละครไทยแนะนำอาหารไทยเยอะๆ เป็น soft power ให้ต่างชาติที่สนใจ
ภาพรวมอาหาร (จริงๆน่าจะใส่ถาดสำรับนะ ดูมีเอกลักษณ์ดี ไม่รู้สมัยนี้ยังมีมั้ย แต่บ้านเราอยู่ภาคกลางก็ใส่เวลาทานพร้อมกันทั้งบ้าน)
ต้มส้มกบ (ในภาพคือน่องกบ ฮานางเอกมากฉากนี้5555)
หมกฮวก
ก้อยไข่มดแดง
ต้มงูสิง
และที่ขาดไม่ได้ เป็นหนึ่งในอาหารประจำชาติก็คือ ส้มตำ (ตำบักหุ่ง) ออกบ่อยมากกกก
- ประวัติผ้าป่า
มล.นพคุณ : "สมัยก่อนพระพุทธเจ้ายังไม่มีพุทธานุญาตให้พระภิกษุรับจีวรจากชาวบ้านได้ พระภิกษุเลยต้องไปหาเศษผ้าตามชายป่าที่คนทิ้งเอาไว้ เช่น ผ้าที่เปรอะเปื้อน หรือ ผ้าห่อศพ และก็นำผ้าพวกนั้นมาเย็บต่อๆกัน นำมาห่มเป็นจีวร ชาวบ้านเห็นว่าลำบาก แต่ว่าจะเอาผ้าไว้ถวายโดยตรงก็ทำไม่ได้ ชาวบ้านเลยแอบเอาผ้าพวกนี้ไปทิ้งไว้ตามที่ต่างๆ เพื่อให้ภิกษุท่านเดินมาเจอจะได้เก็บเอาไว้ใช้"
- วิถีชีวิตไทบ้าน
กางมุ้ง
นุ่งผ้าถุง
และที่ดีงามที่สุดคือ เข้มมาผลัดผ้าขาวม้าโชว์ วี๊ดดดดดด
แล้ววันนี้แอบใส่ตอนทำนามาด้วย น่ารักมากๆ ชอบละครแบบนี้อ่าาา
- นางเอกท่อง คำขวัญจังหวัดอุดรธานี และ คำขวัญอำเภอกุมภวาปีให้ฟัง
คำขวัญจังหวัดอุดรธานี
“กรมหลวงประจักษ์ฯ สร้างเมือง ลือเลื่องแหล่งธรรมะ อารยธรรมห้าพันปี ธานีผ้าหมี่ขิด ธรรมชาติเนรมิตทะเลบัวแดง”
คำขวัญ อำเภอ กุมภวาปี
"กุมภวาปีเมืองน้ำตาล อุทยานวานร
ดอนแก้วพุทธสถาน หนองหานสายธารแห่งชีวิต ธรรมชาติวิจิตรทะเลบัวแดง"
ที่นี่(น่าจะทั้งจังหวัดนี้)เอาดอกบัวแดงมาทำเป็นสีย้อมผ้า ชุมชนทอผ้า ต.ปะโค ทำผ้าไหมขิด ผ้าหมี่ขิด ผ้าโบราณ ผ้าไหมขึ้นชื่อของจังหวัดอุดรฯ
บทละครที่ชอบ
- รถสองแถว รถเมล์ มอไซค์
ละครมีการกล่าวถึงความยาวนาน ในการรอรถเมล์ สองแถว (ขนส่งสาธารณะ) ว่าบางวันต้องรอ เป็นชั่วโมง เพื่อที่จะใช้รถสาธารณะในการเดินทาง อีกทั้งยังชี้นำสังคม โดยการลุกให้คนชรานั่ง หรือการแบ่งปันที่นั่งโดยขยับเล็กๆน้อยๆ (เป็นสิ่งที่ควรทำซึ่งบางครั้งตอนเราขึ้นขยับให้นิดนึงก็พอเป็นที่นั่งได้ แต่บางคนไม่ขยับให้)
และมีประเด็นรถจักรยานยนต์ที่ขึ้นมาขี่บนฟุตบาท ซึ่งคนที่ขับไม่มีจิตสำนึกในการใช้ถนน อีกทั้งยังเป็นชนวนก่อเรื่องทะเลาะวิวาท เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมไทย
- ฉากโรแมนติก
แค่พลาสติกรอบฝาขวดน้ำ ก็สามารถทำให้ยิ้มได้ คือแอบเหมือนซีรี่ย์เกาหลีเลยอ่า ที่จะมีมุมแบบนี้ ทำอะไรเล็กๆ แต่มันดูยิ่งใหญ่มากๆ ถ้ามีผู้ชายมาทำแบบนี้ให้ คือรักตายเลยยยยย
- ธารทิพย์ มีมุมดีๆกับเด็ก บทมีมิติไม่แบน คือคนนี้ดูเหมือนร้ายมากๆ แต่ก็มีมุมที่รักเด็ก และมีตอนนึงที่สามีเดินออกจากบ้าน มีปืน แต่ก็ไม่ยิง เพราะว่ารักมาก ต่อให้รักแค่ไหน ก็ยื้อเขาไว้ไม่ได้ ถ้านางมีบทพลิกกลับมาบริหารงานด้วยใจที่เข้มแข็ง ทิ้งอดีตไป เรื่องนี้จะปังมาก
-บทที่เมรี่พูดกับคุณย่าว่าหากท่านโดนบังคับแต่งงานบ้าง ทั้งที่รักกับคุณปู่ ท่านก็คงเสียใจไม่ต่างกัน ฉากนี้คือฉากหนึ่งที่รอในละครไทย เพิ่งเจอเรื่องนี้เรื่องแรก แต่สุดท้ายผู้ใหญ่ก็ได้แต่บอกว่าลามปาม โดยไม่ฟังเหตุและผลอยู่ดี ซึ่งจริงๆก็อาจจะดูแรง แต่ถ้ามองตามความถูกต้อง มันก็คือตัวอย่างที่ดีในการเปรียบเทียบความรู้สึกของคนที่ถูกกระทำ
เรื่องที่อยากให้ปรับปรุง
-รู้สึกพระนางทะเลาะกันบ่อยไป ไม่ดูกาลเทศะ อย่างตอนซ่อมรถให้ลูกค้าข้างถนน นางเอกขับรถไปหา ก็คือทิ้งลูกค้ามาทะเลาะกัน เห็นลูกค้ามองนานสองนาน นึกว่าจะมีบทประมาณ "ถ้าไม่ซ่อมจะเรียกช่างที่อื่นมานะ"
-ไม่งานทำทั้งพระเอกและหม่อมหลวง คืองงมากหลายๆครั้งพระเอกว่างจนช่วยนางเอกตลอดเวลา แต่ก็ยังเห็นมีทำงานทำการ ส่วนมล.นพคุณ คือไม่มีงานทำเลยมาตามจีบเมริศากับน้ำทองได้ตลอด
- ตัวละครสามารถเจอกันได้ทุกที่ คือตำรวจมาจับธารทิพย์กลางห้างบ้าง ตัวร้ายไปโผล่กุมภวาปีหลายคนมาก เมริศาไปรับหนูเล็กกลางทางบ้าง คือมันบังเอิญเกินไป
ส่วนวันนี้จบได้ดีมาก แฮปปี้เอนดิ้งสุดๆ ไม่มีเรื่องคาใจ มีแต่รอยยิ้มแบบหุบไม่ได้
ต้องขอบคุณค่ายมีเดียซีนมากๆ ที่ผลิตละครคุณภาพออกมา เราชอบตั้งแต่สกาวเดือนแล้ว ภาพสีสวย นักแสดงเล่นดีไม่ขัดตา เข้มก็หล่อ แม็กกี้ก็สวย น้องอินเตอร์ก็น่ารัก รวมทั้งนักแสดงทุกคนก็สื่ออารมณ์ได้ดีมากๆ
การตัดต่อ ฉากลุ้น ฉากตบมุกคือไม่มีพลาดเลย
เพลงประกอบละครก็เพราะทั้งสองเพลง เพลงนึงก็ซึ้งกินใจ และเพลงนึงก็ม่วนอีหลี5555
ภาพ โทน แสง มุมกล้อง คือสวยมาก ไม่มีหลุดเลย อยากให้ทุกเรื่องเป็นแบบนี้
การแต่งหน้ามีจัดไปบ้าง แต่อ้อม อังคณา คือสวยทุกลุค แต่งไม่จัดไป เสื้อผ้าก็สวย
เรื่องนี้อยู่ในลิสต์ละครที่ชอบที่สุดไปละ ขอบคุณค่ายมีเดียซีน นักแสดง และทีมงานที่เกี่ยวข้องทุกคนด้วยน้าาา เราจะรอติดตามผลงานต่อๆไปแน่นอนจ้าาาา รักเข้มมากๆด้วย ><
ปล.กระทู้ยาวหน่อยขอโทษด้วยน้าาา หากกระทู้มีข้อบกพร่อง รบกวนชี้แจงเพื่อแก้ไขด้วยน้าาาา ใครมีความคิดเห็นยังไง มาคุยกันน้าาาาาา รักละครเรื่องนี้มากๆๆๆๆ
...ภาพก็ใหญ่ไม่ได้ย่อ ขออภัยด้วยจ้าาา
เกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ กับละครคุณภาพ "ไฮโซสะออน"
ในส่วนของเกร็ดความรู้และการสอดแทรกสาระประโยชน์
- ใช้ภาษาระดับปกติกับหม่อมหลวง
หลายๆคนยังไม่รู้ว่าเวลาพูดคุยกับหม่อมหลวง ไม่ต้องใช้คำราชาศัพท์ ฉากนี้เหมือนพูดกันระหว่างไอดิน เมรี่ และหม่อมหลวงนพคุณ (จำไม่ได้ว่าตอนที่เท่าไร) ซึ่งอย่างน้อยเราก็ได้รับความรู้ตรงนี้เพิ่ม ถึงปกติจะไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน
- อาหารไทยพื้นบ้านภาคอีสาน คนทั่วไปก็คงรู้จักแค่ส้มตำ แบบเรา แต่เรื่องนี้ใส่มาหลายอย่างมาก อยากให้ละครไทยแนะนำอาหารไทยเยอะๆ เป็น soft power ให้ต่างชาติที่สนใจ
ภาพรวมอาหาร (จริงๆน่าจะใส่ถาดสำรับนะ ดูมีเอกลักษณ์ดี ไม่รู้สมัยนี้ยังมีมั้ย แต่บ้านเราอยู่ภาคกลางก็ใส่เวลาทานพร้อมกันทั้งบ้าน)
ต้มส้มกบ (ในภาพคือน่องกบ ฮานางเอกมากฉากนี้5555)
หมกฮวก
ก้อยไข่มดแดง
ต้มงูสิง
และที่ขาดไม่ได้ เป็นหนึ่งในอาหารประจำชาติก็คือ ส้มตำ (ตำบักหุ่ง) ออกบ่อยมากกกก
- ประวัติผ้าป่า
มล.นพคุณ : "สมัยก่อนพระพุทธเจ้ายังไม่มีพุทธานุญาตให้พระภิกษุรับจีวรจากชาวบ้านได้ พระภิกษุเลยต้องไปหาเศษผ้าตามชายป่าที่คนทิ้งเอาไว้ เช่น ผ้าที่เปรอะเปื้อน หรือ ผ้าห่อศพ และก็นำผ้าพวกนั้นมาเย็บต่อๆกัน นำมาห่มเป็นจีวร ชาวบ้านเห็นว่าลำบาก แต่ว่าจะเอาผ้าไว้ถวายโดยตรงก็ทำไม่ได้ ชาวบ้านเลยแอบเอาผ้าพวกนี้ไปทิ้งไว้ตามที่ต่างๆ เพื่อให้ภิกษุท่านเดินมาเจอจะได้เก็บเอาไว้ใช้"
- วิถีชีวิตไทบ้าน
กางมุ้ง
นุ่งผ้าถุง
และที่ดีงามที่สุดคือ เข้มมาผลัดผ้าขาวม้าโชว์ วี๊ดดดดดด
แล้ววันนี้แอบใส่ตอนทำนามาด้วย น่ารักมากๆ ชอบละครแบบนี้อ่าาา
- นางเอกท่อง คำขวัญจังหวัดอุดรธานี และ คำขวัญอำเภอกุมภวาปีให้ฟัง
คำขวัญจังหวัดอุดรธานี
“กรมหลวงประจักษ์ฯ สร้างเมือง ลือเลื่องแหล่งธรรมะ อารยธรรมห้าพันปี ธานีผ้าหมี่ขิด ธรรมชาติเนรมิตทะเลบัวแดง”
คำขวัญ อำเภอ กุมภวาปี
"กุมภวาปีเมืองน้ำตาล อุทยานวานร
ดอนแก้วพุทธสถาน หนองหานสายธารแห่งชีวิต ธรรมชาติวิจิตรทะเลบัวแดง"
ที่นี่(น่าจะทั้งจังหวัดนี้)เอาดอกบัวแดงมาทำเป็นสีย้อมผ้า ชุมชนทอผ้า ต.ปะโค ทำผ้าไหมขิด ผ้าหมี่ขิด ผ้าโบราณ ผ้าไหมขึ้นชื่อของจังหวัดอุดรฯ
บทละครที่ชอบ
- รถสองแถว รถเมล์ มอไซค์
ละครมีการกล่าวถึงความยาวนาน ในการรอรถเมล์ สองแถว (ขนส่งสาธารณะ) ว่าบางวันต้องรอ เป็นชั่วโมง เพื่อที่จะใช้รถสาธารณะในการเดินทาง อีกทั้งยังชี้นำสังคม โดยการลุกให้คนชรานั่ง หรือการแบ่งปันที่นั่งโดยขยับเล็กๆน้อยๆ (เป็นสิ่งที่ควรทำซึ่งบางครั้งตอนเราขึ้นขยับให้นิดนึงก็พอเป็นที่นั่งได้ แต่บางคนไม่ขยับให้)
และมีประเด็นรถจักรยานยนต์ที่ขึ้นมาขี่บนฟุตบาท ซึ่งคนที่ขับไม่มีจิตสำนึกในการใช้ถนน อีกทั้งยังเป็นชนวนก่อเรื่องทะเลาะวิวาท เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคมไทย
- ฉากโรแมนติก
แค่พลาสติกรอบฝาขวดน้ำ ก็สามารถทำให้ยิ้มได้ คือแอบเหมือนซีรี่ย์เกาหลีเลยอ่า ที่จะมีมุมแบบนี้ ทำอะไรเล็กๆ แต่มันดูยิ่งใหญ่มากๆ ถ้ามีผู้ชายมาทำแบบนี้ให้ คือรักตายเลยยยยย
- ธารทิพย์ มีมุมดีๆกับเด็ก บทมีมิติไม่แบน คือคนนี้ดูเหมือนร้ายมากๆ แต่ก็มีมุมที่รักเด็ก และมีตอนนึงที่สามีเดินออกจากบ้าน มีปืน แต่ก็ไม่ยิง เพราะว่ารักมาก ต่อให้รักแค่ไหน ก็ยื้อเขาไว้ไม่ได้ ถ้านางมีบทพลิกกลับมาบริหารงานด้วยใจที่เข้มแข็ง ทิ้งอดีตไป เรื่องนี้จะปังมาก
-บทที่เมรี่พูดกับคุณย่าว่าหากท่านโดนบังคับแต่งงานบ้าง ทั้งที่รักกับคุณปู่ ท่านก็คงเสียใจไม่ต่างกัน ฉากนี้คือฉากหนึ่งที่รอในละครไทย เพิ่งเจอเรื่องนี้เรื่องแรก แต่สุดท้ายผู้ใหญ่ก็ได้แต่บอกว่าลามปาม โดยไม่ฟังเหตุและผลอยู่ดี ซึ่งจริงๆก็อาจจะดูแรง แต่ถ้ามองตามความถูกต้อง มันก็คือตัวอย่างที่ดีในการเปรียบเทียบความรู้สึกของคนที่ถูกกระทำ
เรื่องที่อยากให้ปรับปรุง
-รู้สึกพระนางทะเลาะกันบ่อยไป ไม่ดูกาลเทศะ อย่างตอนซ่อมรถให้ลูกค้าข้างถนน นางเอกขับรถไปหา ก็คือทิ้งลูกค้ามาทะเลาะกัน เห็นลูกค้ามองนานสองนาน นึกว่าจะมีบทประมาณ "ถ้าไม่ซ่อมจะเรียกช่างที่อื่นมานะ"
-ไม่งานทำทั้งพระเอกและหม่อมหลวง คืองงมากหลายๆครั้งพระเอกว่างจนช่วยนางเอกตลอดเวลา แต่ก็ยังเห็นมีทำงานทำการ ส่วนมล.นพคุณ คือไม่มีงานทำเลยมาตามจีบเมริศากับน้ำทองได้ตลอด
- ตัวละครสามารถเจอกันได้ทุกที่ คือตำรวจมาจับธารทิพย์กลางห้างบ้าง ตัวร้ายไปโผล่กุมภวาปีหลายคนมาก เมริศาไปรับหนูเล็กกลางทางบ้าง คือมันบังเอิญเกินไป
ส่วนวันนี้จบได้ดีมาก แฮปปี้เอนดิ้งสุดๆ ไม่มีเรื่องคาใจ มีแต่รอยยิ้มแบบหุบไม่ได้
ต้องขอบคุณค่ายมีเดียซีนมากๆ ที่ผลิตละครคุณภาพออกมา เราชอบตั้งแต่สกาวเดือนแล้ว ภาพสีสวย นักแสดงเล่นดีไม่ขัดตา เข้มก็หล่อ แม็กกี้ก็สวย น้องอินเตอร์ก็น่ารัก รวมทั้งนักแสดงทุกคนก็สื่ออารมณ์ได้ดีมากๆ
การตัดต่อ ฉากลุ้น ฉากตบมุกคือไม่มีพลาดเลย
เพลงประกอบละครก็เพราะทั้งสองเพลง เพลงนึงก็ซึ้งกินใจ และเพลงนึงก็ม่วนอีหลี5555
ภาพ โทน แสง มุมกล้อง คือสวยมาก ไม่มีหลุดเลย อยากให้ทุกเรื่องเป็นแบบนี้
การแต่งหน้ามีจัดไปบ้าง แต่อ้อม อังคณา คือสวยทุกลุค แต่งไม่จัดไป เสื้อผ้าก็สวย
เรื่องนี้อยู่ในลิสต์ละครที่ชอบที่สุดไปละ ขอบคุณค่ายมีเดียซีน นักแสดง และทีมงานที่เกี่ยวข้องทุกคนด้วยน้าาา เราจะรอติดตามผลงานต่อๆไปแน่นอนจ้าาาา รักเข้มมากๆด้วย ><
ปล.กระทู้ยาวหน่อยขอโทษด้วยน้าาา หากกระทู้มีข้อบกพร่อง รบกวนชี้แจงเพื่อแก้ไขด้วยน้าาาา ใครมีความคิดเห็นยังไง มาคุยกันน้าาาาาา รักละครเรื่องนี้มากๆๆๆๆ