คือวันนี้เราทํามาม่ากินเเล้วเราก็จะเอาไปกินในบ้านเเล้วที่นี่ผ้าม่านที่มันอยู่หน้าประตูมันก็ติดเเล้วมันก็ตกจานเเตก เเม่ก็เดินมาเเล้วก็บนว่าว่างไว้ก็ได้เเล้วไปเปิดประตูดีดีหลังจากนั้นพ่อก็ไม่ได้ดูซีเรียสไร เเม่นี้เเบบขึ้นเสียงรู้เหละว่าโมโหเเต่คําที่เเม่พูดอะคือ กู ก็เลยเเบบ..นั้นเหละมันก็เท้ามือเรามันก็โดนมาม่าที่หกเราก็ไปล้างมือล้างเท้าประมาณ2นาทีเเล้วเเม่ก็บอกทําตัวยังกะผู้หญิง เอ้าล้างมือเฉยฯเเล้วก็มาบอกหมาตั้งชื่อไร ดี พ่อถาม เราก็บอกไป วูดี่ พ่อก็บอกมีเเล้ว ลีโอ เราก็บอกไม่เอาคนตั้งเยอะเเล้วพ่อก็เออ โอเค เเต่เเม่อะไม่ดีกว่า หรอลีโอเเล้วเเม่ก็เถียงให้ตั้งชื่อ ลีโอ เราก็เลยไม่พูดไรก็ตั้งไปเหอะถามทําไม เเล้วมาถามอีกเอาชื่ออะไร เเล้วบอกไปมะกี้อะเเล้วก็มาบนว่าพอจะคุยด้วยก็ไม่พูดดเเม่พูด เเต่ กู บัก พูดกับพ่อไม่มีคําหยาบเลยเเม้เเต่คําเดียวอะเรียบร้อยเวอร์เเละเวลาไปห้างอย่าง เเม็คโคร เเม่บอกให้เราไปเอาของเเบบเช่นเดินไปอีกด้านนึ่งของห้างเเล้วก็บอกให้ไปเอาของอีกด้านเเล้วก็บอกเอาไปคืน หลายรอบมากเเล้วก็เราทําบัตรนักเรียนตกบนรถเรารู้ว่าอยู่บนรถ เเต่ก็ไม่เป็นถ้าหาไม่เจอเพราะมีให้พิมร์เลขประจําตัวอยู่เราก็ไม่ได้คิดไรมาก เเล้วเเม่ก็ไปบอกคนอื่นว่า ลูกอะทําบัตรนักเรียนหายร้องหาย ไม่กินข้างเครียด เเบบเวอร์เกิน นอนเล่นอยู่อะ ไม่หน้าจะพิมร์ต่อเหละ ยังอีกยาว ทําไงอะให้เเม่ไม่โมโหเเบบเนี่ยอะ
วันเเย่วันนึ่งของเรา