สวัสดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงนี้เรากำลังท้องเข้าสัปดาห์ที่ 11 แล้วค่ะ
อาการแพ้ท้องก็คือมีบ้าง ส่วนใหญ่จะหิวแล้วก็เวียนหัว
มาเย็นวันนี้เราไปทำงาน อยู่ๆ ก็เวียนหัวแบบหน้ามืด ตาลาย เหงื่อออก มือเย็น
แล้วอยู่ๆ ก็เซไปเลยค่ะ หมอ เพื่อนพยาบาลด้วยกันก็เข้ามาช่วยดู
พาเราไปนอนที่เตียงคนไข้ที่ว่าง (เราเป็นพยาบาลค่ะ)
เจาะน้ำตาลดู ถึงรู้ว่าน้ำตาลเราต่ำ แต่ไม่ได้ต่ำมาก อาจจะบวกกับแพ้ท้องด้วย
อาการมันเลยดูแย่ไปหมด
หมอเลยให้เรานอนพัก วัดความดัน แล้วเพื่อนพยาบาลด้วยกันก็เอานมมาให้กิน
นอนแรกจะส่งเราลงไปห้องฉุกเฉิน แต่เรายังไหวค่ะ เลยขอแค่นอนแล้วเดี๋ยวจะกลับไปทำงานต่อ
โดยเราได้ไลน์ไปบอกแฟนว่า เราเป็นลม เค้าก็ไลน์มาบอกว่า ให้เราพักผ่อน แล้วเราก็หลับไป
คือช่วงนี้ เค้าโทรมา แต่เราไม่ได้รับค่ะ เพราะเราหลับอยู่
เรานอนพักไปประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง จนแน่ใจว่า เราโอเคแล้วเลยขอลุกไปทำงานต่อ
สิ่งแรกที่ทำเลยคือโทรหาแฟน ว่าเออ เราจะเป็นลมนะเมื่อกี้
โทรไลน์ไป เค้าก็รับ คือเสียงก็ดูงัวเงียค่ะ เค้าถามว่า เราทำงานเป็นไงบ้าง เราก็ตอบว่า คนไข้ก็เยอะอยู่
แล้วเค้าก็เงียบไป แล้วอยู่ๆ สายก็ตัดไปเลยค่ะ เราก็งง คิดว่าสัญญาณไม่ดี
เราเลยโทรกลับไป พอเค้ากดรับ เราเลยถามเค้าว่า ทำไมสายหลุดไปอ่ะ
เค้าตอบเราว่า ทำไมสายจะหลุดไม่ได้อ่ะ เราเลยถามกลับว่า อ้าว แล้วทำไมสายถึงหลุด ตัดสายเราหรอ?
เค้าตอบเรากลับมาว่า แล้วทำไมจะตัดสายไม่ได้อ่ะ จะนอนต่อ
คือพอได้ยินตอนนั้น หน้าชาไปเลยค่ะ เราเลยถามกลับไปว่าทั้งๆ ที่เราเพิ่งเป็นลมมาเนี่ยนะ
เสียงเค้าก็เปลี่ยนไปนิดนึง แล้วย้อนถามเรากลับมาว่า แล้วเป็นไงบ้างอ่ะ
แต่คือเราตอนนั้น มันเสียความรู้สึกไปแล้วอ่ะค่ะ เราเลยตอบเค้ากลับไปว่า ก็ดี เรากับลูกยังไม่ตาย
แล้วเราก็ตัดสายไป
พอวางสายไป ก็ยังเสียความรู้สึกไม่หาย เค้าไม่โทรกลับมาเลยซักนอกเดียว
เราอยากจะร้องไห้ ก็ได้แต่กลั้นไว้ เพราะอยู่ที่ทำงาน
ตอนนี้คือรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าอะไรเลยค่ะ เค้าทำเหมือนกับว่า เราสามารถรองรับอารมณ์ของเค้าได้ตลอดงี้หรอ
หรือเราจะเสียใจจะเป็นจะตายยังไงก็ได้อะไรแบบนี้ใช่หรือเปล่า
อยู่ๆ ก็ตัดสายทิ้งทั้งๆ ที่ไม่ได้ทะเลาะกัน
เราควรจะต้องทำยังไงดีค่ะ หาทางออกให้ความรู้สึกของตัวเองไม่ได้จริงๆ