สวัสดีค่ะ มาเริ่มเรื่องกันเลยนะคะ ขอเล่าเป็น ตอนๆ ละกันนะคะเพราะเยอะมาก 555
ตอนที่1
ตามหัวข้อเลยนะคะ เราเพิ่งเป็นครูบรรจุใหม่ ตอนนี้ก็บรรจุได้สี่เดือนแล้วค่ะ
พอดีคิดว่าตัวเองโชคดีมากๆที่จบมาปุ๊บได้งานทำเป็นข้าราชการตามที่ทางบ้านหวังไว้เลย
เพราะเนื่องด้วย เราได้ทุนของโครงการครูโครงการหนึ่ง ซึ่งทางมหาวิทยาลัยได้คัดเลือกเราเพื่อสอบเข้าชิงทุน
และเราได้มาค่ะ ตอนได้มานี่ตอนนั้นเพิ่งจะจบฝึกสอนสดๆเลย ตอนนั้นดีใจมากๆค่ะ กระโดดโลดเต้นรอบรรจุอย่างเดียว
ตอนนั้นคือคิดว่า เราจะได้ใช้ทักษะที่สั่งสมมานานได้เอามาใช้ในวิชาชีพนี้จริงๆ หลังจากที่เรียนและฝึกสอนมา ใน 5 ปีที่ผ่านมา
ตอนนั้นเตรียมตัวแบบว่าสุดพลังค่ะ อ่านหนังสือเตรียมสอนรอ ตอนที่รอบรรจุก็ไปสอนพิเศษตามที่ต่างๆบ้าง และแล้วตอนที่ทาง
โครงการเรียกก็มาถึง เนื่องด้วยโครงการนี้คัดบุคคลที่มีเกรดเฉลี่ยถึงตามที่ตั้งไว้และสอบผ่านที่เค้ากำหนดไว้ แต่มีข้อแม้ว่าจะไม่
ได้เลือกโรงเรียนตามที่เราต้องการ ทางโครงการจะเลือกโรงเรียนที่อยู่ใกล้กับบ้านเราให้ ซึ่งตอนนี้เราอยู๋ในกรุงเทพมหานคร
เราก็สบายละมีงานทำแถมยังได้โรงเรียนใกล้บ้าน เราคิดในใจว่าเราจะทำให้เต็มที่ จนกระทั่งเราได้ชื่อโรงเรียนมา
ตอนเราเห็นชื่อโรงเรียน มีคำหนึ่งเด้งมาออกมาจากในหัว "โรงเรียนไรเนี่ยมันอยู่ที่ไหน " 555 ซึ่งตอนนั้นคิดว่าอ่าวนึกว่าจะได้โรงเรียน
ที่อยู่ตรงข้ามบ้านเสียอีก แต่ก็ เอาน่ะ เราเป็นครูไม่ว่าจะอยู่โรงเรียนไหน เด็กเหล่านั้นรอเราไปสอนอยู่ เราต้องทำเต็มที่
ตอนนั้นคิดถึงคำคำที่อาจารย์เคยพูดไว้ตอนเรียนว่า "คนเป็นครู เราเลือกเด็กไม่ได้หรอก หากเราเลือกเด็ก แสดงว่าเราไม่ใช่ครูที่แท้จริง"
คำนั้นทำให้ฉันคิดว่า เอาน่ะมันคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก เลยไปหาข้อมูลเตรียมไว้ค่ะ ซึ่งโรงเรียนที่ได้เป็นโรงเรียน ประถม !!! ขึ้นว่าว่าประถม บอกเลยค่ะ ปวดหัวแน่ๆ ด้วยประสบการณ์ในการฝึกสอน บอกเลยว่าเคยฝึกมาทั้งประถมและมัธยมค่ะ แต่ส่วนตัวชอบมัธยมมากกว่า แต่เอาน่ะไหนๆโอกาสก็มาละสงสัยบนฟ้าเค้าอยากจะให้เรามาเจอเด็กๆพวกนี้ 55555 ซึ่งโรงเรียนนี้นะคะเป็นโรงเรียนประถมขนาดกลาง นักเรียน มีตั้งแต่ชั้น อนุบาล 1-ป.6 โรงเรียนห่างจากบ้าน ของดิฉันประมาณ 13 กิโล ถ้าเป็นต่างจังหวัดจะคิดว่ามันใกล้มากขับรถไปแปปเดียว แต่ใน กทม. 13 โลใช้เวลาเป็น ชม. กว่าจะถึง 555 หลังจากที่ศึกษาดูเรียบร้อยก็นอนก่ายหน้าผากคิดเลยค่ะว่าจะรับมือกับเด็กอย่างไร จะเป็นอย่างไรบ้างเด็กที่นั้นคงจะน่ารักน่าดู เราจะทำตัวอย่างไร แต่เด็กนักเรียนในกรุงเทพก็คงจะตั้งใจเรียนและมีความตั้งใจอยู่ตรงหรอกเนาะ เราเป็นครูยุคใหม่เราต้องสู้ตายย คิดแบบนี้ทุกวัน จากนั้นพอดีไปที่โรงเรียนก่อนเปิดเทอมเพื่อไปทำความคุ้ยเคยและพบปะคุณครูค่ะ ก็ได้ทราบว่า มีเพื่อนร่วมชะตากรรมจากโครงการอีก1 คน ซึ่งดีใจมากอย่างน้อยมีเพื่อน พอทำทุอย่างที่ควรจะทำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รอวันที่จะได้ไปโรงเรียนค่ะ ตอนนั้นซื้อชุดอะไรเรียบร้อยทุกอย่างคือตื่นเต้นมากค่ะ ว่า ที่นั้นจะเป็นอย่างไร
เอาไว้เท่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวมาต่อค่ะ ไปเตรียมสอนก่อนละ รอติดตามนะคะ หากผิดตรงไหนขออภัยนะคะ
ครูสุดเนี้ยบกับนักเรียนสุดแสบ (ประสบการณ์บรรจุเป็นครูครั้งแรก)
ตอนที่1
ตามหัวข้อเลยนะคะ เราเพิ่งเป็นครูบรรจุใหม่ ตอนนี้ก็บรรจุได้สี่เดือนแล้วค่ะ
พอดีคิดว่าตัวเองโชคดีมากๆที่จบมาปุ๊บได้งานทำเป็นข้าราชการตามที่ทางบ้านหวังไว้เลย
เพราะเนื่องด้วย เราได้ทุนของโครงการครูโครงการหนึ่ง ซึ่งทางมหาวิทยาลัยได้คัดเลือกเราเพื่อสอบเข้าชิงทุน
และเราได้มาค่ะ ตอนได้มานี่ตอนนั้นเพิ่งจะจบฝึกสอนสดๆเลย ตอนนั้นดีใจมากๆค่ะ กระโดดโลดเต้นรอบรรจุอย่างเดียว
ตอนนั้นคือคิดว่า เราจะได้ใช้ทักษะที่สั่งสมมานานได้เอามาใช้ในวิชาชีพนี้จริงๆ หลังจากที่เรียนและฝึกสอนมา ใน 5 ปีที่ผ่านมา
ตอนนั้นเตรียมตัวแบบว่าสุดพลังค่ะ อ่านหนังสือเตรียมสอนรอ ตอนที่รอบรรจุก็ไปสอนพิเศษตามที่ต่างๆบ้าง และแล้วตอนที่ทาง
โครงการเรียกก็มาถึง เนื่องด้วยโครงการนี้คัดบุคคลที่มีเกรดเฉลี่ยถึงตามที่ตั้งไว้และสอบผ่านที่เค้ากำหนดไว้ แต่มีข้อแม้ว่าจะไม่
ได้เลือกโรงเรียนตามที่เราต้องการ ทางโครงการจะเลือกโรงเรียนที่อยู่ใกล้กับบ้านเราให้ ซึ่งตอนนี้เราอยู๋ในกรุงเทพมหานคร
เราก็สบายละมีงานทำแถมยังได้โรงเรียนใกล้บ้าน เราคิดในใจว่าเราจะทำให้เต็มที่ จนกระทั่งเราได้ชื่อโรงเรียนมา
ตอนเราเห็นชื่อโรงเรียน มีคำหนึ่งเด้งมาออกมาจากในหัว "โรงเรียนไรเนี่ยมันอยู่ที่ไหน " 555 ซึ่งตอนนั้นคิดว่าอ่าวนึกว่าจะได้โรงเรียน
ที่อยู่ตรงข้ามบ้านเสียอีก แต่ก็ เอาน่ะ เราเป็นครูไม่ว่าจะอยู่โรงเรียนไหน เด็กเหล่านั้นรอเราไปสอนอยู่ เราต้องทำเต็มที่
ตอนนั้นคิดถึงคำคำที่อาจารย์เคยพูดไว้ตอนเรียนว่า "คนเป็นครู เราเลือกเด็กไม่ได้หรอก หากเราเลือกเด็ก แสดงว่าเราไม่ใช่ครูที่แท้จริง"
คำนั้นทำให้ฉันคิดว่า เอาน่ะมันคงไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก เลยไปหาข้อมูลเตรียมไว้ค่ะ ซึ่งโรงเรียนที่ได้เป็นโรงเรียน ประถม !!! ขึ้นว่าว่าประถม บอกเลยค่ะ ปวดหัวแน่ๆ ด้วยประสบการณ์ในการฝึกสอน บอกเลยว่าเคยฝึกมาทั้งประถมและมัธยมค่ะ แต่ส่วนตัวชอบมัธยมมากกว่า แต่เอาน่ะไหนๆโอกาสก็มาละสงสัยบนฟ้าเค้าอยากจะให้เรามาเจอเด็กๆพวกนี้ 55555 ซึ่งโรงเรียนนี้นะคะเป็นโรงเรียนประถมขนาดกลาง นักเรียน มีตั้งแต่ชั้น อนุบาล 1-ป.6 โรงเรียนห่างจากบ้าน ของดิฉันประมาณ 13 กิโล ถ้าเป็นต่างจังหวัดจะคิดว่ามันใกล้มากขับรถไปแปปเดียว แต่ใน กทม. 13 โลใช้เวลาเป็น ชม. กว่าจะถึง 555 หลังจากที่ศึกษาดูเรียบร้อยก็นอนก่ายหน้าผากคิดเลยค่ะว่าจะรับมือกับเด็กอย่างไร จะเป็นอย่างไรบ้างเด็กที่นั้นคงจะน่ารักน่าดู เราจะทำตัวอย่างไร แต่เด็กนักเรียนในกรุงเทพก็คงจะตั้งใจเรียนและมีความตั้งใจอยู่ตรงหรอกเนาะ เราเป็นครูยุคใหม่เราต้องสู้ตายย คิดแบบนี้ทุกวัน จากนั้นพอดีไปที่โรงเรียนก่อนเปิดเทอมเพื่อไปทำความคุ้ยเคยและพบปะคุณครูค่ะ ก็ได้ทราบว่า มีเพื่อนร่วมชะตากรรมจากโครงการอีก1 คน ซึ่งดีใจมากอย่างน้อยมีเพื่อน พอทำทุอย่างที่ควรจะทำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รอวันที่จะได้ไปโรงเรียนค่ะ ตอนนั้นซื้อชุดอะไรเรียบร้อยทุกอย่างคือตื่นเต้นมากค่ะ ว่า ที่นั้นจะเป็นอย่างไร
เอาไว้เท่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวมาต่อค่ะ ไปเตรียมสอนก่อนละ รอติดตามนะคะ หากผิดตรงไหนขออภัยนะคะ