เรื่องที่ผมจะเขียนนี้อาจจะยาวหน่อย หากมีคนเปิดมาเจอแล้วเห็นว่ายาวเลยไม่อ่านต่อเลยพลอยให้ไม่ตอบคอมเม้นด้วย ก็ไม่เป็นไรครับอย่างน้อยผมก็ไดพิมพ์ระบายเรื่องที่ผมอึดอัดใจ
เรื่องที่ผมน้อยใจมีดังนี้ครับ
1. ผมมีน้องสาว ที่รู้สึกเครือญาติโดยเฉพาะคนที่ผมอยากพูดคุยด้วยอย่างสนิทชิดเชื้อและสนุกสนาน เขากลับคุยกับน้องสาวผมอย่างสนิทและสนุกสนานแต่กับผมรู้สึกว่าเขาคุยแค่ผ่านๆ ทำให้รู้สึกน้อยใจ
2. รู้สึกว่าแม่ อยากพูดคุยกับน้องสาวมากกว่าผม ทั้งที่ผมแทคแคร์ดูแลเอาใจใส่ ชวนคุยมากกว่าน้องสาว
3. รู้สึกน้อยใจตนเองเรื่องความรัก  เพราะเพื่อนๆผมมีแฟนกันหมด บางคนเปลี่ยนแฟนไปแล้วหลายคนแต่มันก็ไม่ได้เสียใจไรมากนะครับ บางคนก็มีคนมาชอบมาหญิงมาจีบเยอะ แต่ผมแห้วทุกครั้ง  รู้สึกน้อยใจในเสน่ห์ตนเอง ปล.บางครั้งยังอิจฉาแฟนเก่านิดๆ เลยว่าตั้งแต่เลิกกับเราเขาก็ได้เปลี่ยนแฟนไปแล้วหลายคน (ที่ผมเลิกกับเขาเพราะจับได้ว่าเขาคบซ้อนกับแฟนเก่าและคนอื่นๆ แต่เราก็รู้สึกน้อยใจทำไมไม่มีเสน่ห์อย่างมันบ้างวะ)ทุกวันนีผมก็ยังโสดเหมือนเดิม
4. ต่อเนื่องจากข้อ 3 อาจจะเป็นความเชื่อส่วนบุคคลคือ น้อยใจในโชคชะตาครับ ว่าทำไมดวงเราเรื่องเวลาเราชอบใครทำไมมักมีเจ้าของ(แต่เมื่อรู้ผมก็ไม่ยุ่งนะ) หรือจีบเขาไม่ติด หรือ มีอุปสรรค ทำให้เราไม่โอกาสได้สานต่อความสัมพันธ์
   ที้เขียนมาบางประโยคอาจดูอิจฉา แต่ก็อิจฉานิดๆ แต่มันเป็นมาเรื่อยๆ จนมันสะสม กลายเป็นคนที่ภูมิใจในตนเองต่ำ และผมเคยได้ยินว่าใครๆก็ชอบคนเลวเพราะพูดคุยคบหาแล้วสนุกสนานเร้าใจ friendly แต่ผมบุคคลิกค่อนข้างตรงกันข้าม friendly พอประมาณ แต่จะคุยน้ำไหลไฟดับกับคนที่สนิท  มีคนบอกผมว่าออกแนวคนดี  
      อาจจะยาวหน่อยนะครับ ท้ายที่สุด ขอคำจากคนเชี่ยวชาญด้วยครับแนะนำด้วยครับ