ขอเล่าเรื่องระบายหน่อยนะครับ คือเมื่อสามเดือนก่อน เพื่อนแนะนำผู้หญิงคนนึงให้รู้จัก เธอสวยและน่ารักมาก
ผมก็ลองคุยกับเค้าดู ก็รู้สึกว่าเป็นคนที่น่ารัก และเป็นคนดีมากๆ คนนึง แต่พอคุยไปได้สักพักก็เริ่มรู้ว่า
เค้าคุยกับผู้ชายหลายคน ประมาณ 6-7 คนได้ แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ ทำดีกับเค้าทุกอย่าง อยากเอาชนะใจเค้า
อยากได้อะไรก็หามาให้ ไม่เคยล่วงเกินเลย ขนาดมีโอกาสอยู่ในห้องเค้าแล้วก็ไม่ได้ฉวยโอกาส
เราคิดว่าความดีของเราน่าจะชนะใจเค้าได้ เพราะถึงเค้าจะคุยหลายคน แต่เราก็เจอกันบ่อยมาก โทรหากันทุกวัน
ไม่เคยขาดเลย แถมคุยกันนานด้วย สำหรับคนทำงานประจำ การได้เจอกันทุกอาทิตย์ก็คิดว่ามันเยอะนะ แต่อยู่ๆเราก็ได้คุยกันน้อยลง
ผมรู้ว่ามีคนใหม่เค้ามาอีก แต่ก็ไม่คิดอะไร จนผมรู้ว่าฝ่ายชายพาเค้าไปเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัดช่วงหยุดยาวที่ผ่านมานั้นแหล่ะ
ซึ่งตรงนี้เรารับไม่ได้เลย ผมแค้นใจมาก เค้ารู้จักกันไม่ถึงสามอาทิตย์ด้วยซ้ำ เราพยายามโทรจิกตลอด แต่เค้าก็บอกไม่สะดวก
วันต่อมา เค้าก็โทรมาบอกผมว่า เค้าเจอคนที่คิดจะคบจริงจังด้วยแล้ว คือ ผมไม่เข้าใจครับว่าเราดีกับเค้าทุกอย่าง
เป็นสุภาพบุรุษกับเค้ามากๆ ไม่เคยล่วงเกิน ไม่เคยด่า ไม่เคยใช้คำหยาบกับเค้าเลย เวลาสามเดือนเหมือนไม่มีค่าเลย
แค่ผู้ชายอีกคนพาไปมีอะไรกัน เค้าก็เลือกคนนั้น รู้สึกว่ามันไม่แฟร์เลยครับ

ปล.ปกติเค้าจะไม่ไปเที่ยวค้างคืนกับใครครับ ถึงจะมีเที่ยวหรือไปกินข้าวกันบ้าง