สิงสู่ (วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง, 2018) คะแนน C
.
"วิญญาณสิงสู่สะท้อนความทรงจำ" เรียกว่าภาพยนตร์ 'สิงสู่' คือหนังผีทุนต่ำและอาศัยพลังของเหล่านักแสดงในการขับเคลื่อนเรื่องราวเหมือนนั่งดูละครเวที คนดูจะต้องรอคอยการเฉลยที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัวว่ามารวมตัวกันในสำนักพลังจิตแห่งนี้ได้อย่างไร ทั้งหมดถูกตัดขาดจากโลกภายนอกและต้องติดอยู่ในสำนักแห่งนี้ พร้อมกับการทำพิธีกรรมบางอย่างกับศพใครไม่รู้ เค้าโครงของหนังยังพอมีเนื้อหาและส่วนที่ต้องตีความได้หลากแหลายแนวทาง ทั้งบทสรุปของหนังที่เป็นคำถามปลาย หรือกระทั่งต้องตีความว่าผีคือใคร ศพคือใคร(เดาง่ายเหลือเกิน) และมาทำอะไรที่นี้ ตัวหนังจึงเต็มไปด้วยความน่าอึดอัดเล็กๆและความน่าสงสัยอยู่ตลอดเวลา เพราะจำกัดสถานที่และจำกัดตัวละครให้อยู่รวมกัน แต่ทั้งหมดนำเสนอได้เบาบาง และไม่สามารถเร่งเร้าอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครได้ ทำให้ช่วงกลางเรื่องหนังค่อนข้างยืดยาวและอาศัยไดอะล็อกเดิมๆซ้ำๆวนไปวนมาจนจบเรื่อง ซึ่งไม่มีความจำเป็นและทำให้ตัวหนังเองไม่น่าติดตาม ยิ่งไปกว่านั้น จุดเฉลยปมปัญหายังสามารถเดาได้ง่ายๆตั้งแต่ต้นเรื่อง หนังจึงอ่อนแรงลงไปเรื่อยๆ และเริ่มรู้สึกเบื่อจนมีความคิดว่าอยากให้จบเร็วๆ
อย่างไรก็ตาม ทีมนักแสดงทั้งหมด อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม, ณัฐฐาวีรนุช ทองมี, ทาริกา ธิดาทิต, น้อง พลอย ศรนรินทร์ และคนอื่นๆ ได้โชว์การแสดงและให้ฉากอารมณ์ที่พอจะช่วยประคับประคองตัวหนังหรือแบกหนังทั้งเรื่องเอาไว้ได้ เพราะวิญญาณผีสิงในหนังไม่มีความน่ากลัวออกไปในทางตลกด้วยซ้ำ การถูกวิญญาณเข้าสิงแบบ The Exorcist ไม่มีความหลอนแต่อย่างใด เพราะใช้รูปแบบเดิมๆอย่างพร่ำเพรื่อ ซาวด์ประกอบใส่มาเยอะจนน่ารำคาญ อย่างไรเสีย การสิงสู่ร่างมนุษย์ของเหล่าวิญญาณ ก็พอจะมีประเด็นอะไรให้ขบคิดและครุ่นคิดว่าตัวผู้กำกับต้องการสื่อสารอะไรกับคนดู ประเด็นของความทรงจำที่ยังวนเวียนอยู่ในความคิดของคนเป็น หรือการสอดแทรกสัญลักษณ์รากต้นไม้ที่ฝั่งรากลึกและค่อยๆบ่มเพาะเติบโตขึ้น แง่มุมหนึ่ง หนังชวนให้ตีความถึงระบบสังคมที่ไม่ชวนหลุดพ้นต่ออำนาจ(เผด็จการ)มืดบางอย่างที่มองไม่เห็น ที่คอยกลืนกินเข้าสิงสังคมจนถอนตัวไม่ขึ้น
ท้ายสุด 'สิงสู่' เป็นงานผีที่น่าจะทุนต่ำและมีบทภาพยนตร์ที่น้อยจนต้องขยายเรื่องราวทำให้ตัวหนังยืดยาวพาน่าเบื่อ ผีสิงไม่มีความน่ากลัวและชวนตลกแบบไม่ตั้งใจให้ตลก ซาว์ดประกอบที่เยอะ ไดอะล็อกเชยๆถูกใช้ซ้ำๆ การย้อนเล่าอดีตที่ตรงไปตรงมา และปมของหนังที่เดาทางได้ ทั้งหมดทำให้งานนี้น่าเบื่อพอสมควร ถึงกระนั้น หนังเองก็ไม่ได้เข้าขั้นแย่จนเกินไป และยังพอมีข้อความให้ตีความ มีนักแสดงที่เล่นกันได้ดี มีงานตัดต่อภาพและมุมกล้องที่พอใช้ได้ ส่วนตัวคาดหวังจนรู้สึกผิดหวังกับงานนี้ของผู้กำกับ 'วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง' ที่เคยมีงานดีๆหลายเรื่องมาก่อนหน้านี้อยู่พอสมควรเลยทีเดียว...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page:
https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog:
http://moviesdelightclub.blogspot.com/
Review: สิงสู่ (วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง, 2018) รีวิวโดย Form Corleone
.
"วิญญาณสิงสู่สะท้อนความทรงจำ" เรียกว่าภาพยนตร์ 'สิงสู่' คือหนังผีทุนต่ำและอาศัยพลังของเหล่านักแสดงในการขับเคลื่อนเรื่องราวเหมือนนั่งดูละครเวที คนดูจะต้องรอคอยการเฉลยที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัวว่ามารวมตัวกันในสำนักพลังจิตแห่งนี้ได้อย่างไร ทั้งหมดถูกตัดขาดจากโลกภายนอกและต้องติดอยู่ในสำนักแห่งนี้ พร้อมกับการทำพิธีกรรมบางอย่างกับศพใครไม่รู้ เค้าโครงของหนังยังพอมีเนื้อหาและส่วนที่ต้องตีความได้หลากแหลายแนวทาง ทั้งบทสรุปของหนังที่เป็นคำถามปลาย หรือกระทั่งต้องตีความว่าผีคือใคร ศพคือใคร(เดาง่ายเหลือเกิน) และมาทำอะไรที่นี้ ตัวหนังจึงเต็มไปด้วยความน่าอึดอัดเล็กๆและความน่าสงสัยอยู่ตลอดเวลา เพราะจำกัดสถานที่และจำกัดตัวละครให้อยู่รวมกัน แต่ทั้งหมดนำเสนอได้เบาบาง และไม่สามารถเร่งเร้าอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครได้ ทำให้ช่วงกลางเรื่องหนังค่อนข้างยืดยาวและอาศัยไดอะล็อกเดิมๆซ้ำๆวนไปวนมาจนจบเรื่อง ซึ่งไม่มีความจำเป็นและทำให้ตัวหนังเองไม่น่าติดตาม ยิ่งไปกว่านั้น จุดเฉลยปมปัญหายังสามารถเดาได้ง่ายๆตั้งแต่ต้นเรื่อง หนังจึงอ่อนแรงลงไปเรื่อยๆ และเริ่มรู้สึกเบื่อจนมีความคิดว่าอยากให้จบเร็วๆ
อย่างไรก็ตาม ทีมนักแสดงทั้งหมด อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม, ณัฐฐาวีรนุช ทองมี, ทาริกา ธิดาทิต, น้อง พลอย ศรนรินทร์ และคนอื่นๆ ได้โชว์การแสดงและให้ฉากอารมณ์ที่พอจะช่วยประคับประคองตัวหนังหรือแบกหนังทั้งเรื่องเอาไว้ได้ เพราะวิญญาณผีสิงในหนังไม่มีความน่ากลัวออกไปในทางตลกด้วยซ้ำ การถูกวิญญาณเข้าสิงแบบ The Exorcist ไม่มีความหลอนแต่อย่างใด เพราะใช้รูปแบบเดิมๆอย่างพร่ำเพรื่อ ซาวด์ประกอบใส่มาเยอะจนน่ารำคาญ อย่างไรเสีย การสิงสู่ร่างมนุษย์ของเหล่าวิญญาณ ก็พอจะมีประเด็นอะไรให้ขบคิดและครุ่นคิดว่าตัวผู้กำกับต้องการสื่อสารอะไรกับคนดู ประเด็นของความทรงจำที่ยังวนเวียนอยู่ในความคิดของคนเป็น หรือการสอดแทรกสัญลักษณ์รากต้นไม้ที่ฝั่งรากลึกและค่อยๆบ่มเพาะเติบโตขึ้น แง่มุมหนึ่ง หนังชวนให้ตีความถึงระบบสังคมที่ไม่ชวนหลุดพ้นต่ออำนาจ(เผด็จการ)มืดบางอย่างที่มองไม่เห็น ที่คอยกลืนกินเข้าสิงสังคมจนถอนตัวไม่ขึ้น
ท้ายสุด 'สิงสู่' เป็นงานผีที่น่าจะทุนต่ำและมีบทภาพยนตร์ที่น้อยจนต้องขยายเรื่องราวทำให้ตัวหนังยืดยาวพาน่าเบื่อ ผีสิงไม่มีความน่ากลัวและชวนตลกแบบไม่ตั้งใจให้ตลก ซาว์ดประกอบที่เยอะ ไดอะล็อกเชยๆถูกใช้ซ้ำๆ การย้อนเล่าอดีตที่ตรงไปตรงมา และปมของหนังที่เดาทางได้ ทั้งหมดทำให้งานนี้น่าเบื่อพอสมควร ถึงกระนั้น หนังเองก็ไม่ได้เข้าขั้นแย่จนเกินไป และยังพอมีข้อความให้ตีความ มีนักแสดงที่เล่นกันได้ดี มีงานตัดต่อภาพและมุมกล้องที่พอใช้ได้ ส่วนตัวคาดหวังจนรู้สึกผิดหวังกับงานนี้ของผู้กำกับ 'วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง' ที่เคยมีงานดีๆหลายเรื่องมาก่อนหน้านี้อยู่พอสมควรเลยทีเดียว...
ขอให้มีความสุขกับการรับชมภาพยนตร์ครับ
ตัวอย่าง
ติดตามรีวิวภาพยนตร์ได้ที่
Page: https://www.facebook.com/MoviesDelightClub/
Blog: http://moviesdelightclub.blogspot.com/