เราย้ายมาอยู่ ตจว. เมื่อ 2 ปีก่อน บ้านที่อยู่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ อยู่ใกล้ทุ่งนา ตื่นมาเช้าๆอากาศสดชื่นมากเหมือนอยู่โฮมสเตย์เลย วันหนึ่งตื่นมายืนที่ระเบียงหน้าบ้านหันไปขวามือก็เห็นผู้ชายตัวสูง ผิวสีแทน ใส่แค่กางเกงไม่ใส่เสื้อ อืม...หุ่นใช้ได้ แต่แหมหน้าคุ้นๆจังเหมือนคนในความหลัง ไม่เข้าใจความโลกกลมนี้ เราขอให้ชื่อผู้ชายข้างบ้านสถานะแฟนเก่าคนนี้ว่า ‘พี่ตาม’
ชีวิตเราดำเนินไปตามปกติค่ะ เจอกันก็ยิ้มให้ตามประสาคนรู้จักแต่ยังไม่เคยคุยกันจนกระทั้งในสายวันหนึ่งเราที่เพิ่งตื่นนอนผมไม่หวี หน้าไม่ล้าง ฟันไม่แปรงนั้น เดินออกมาเปิดรั่วเพื่อรับไปรษณีย์ หารู้ไม่ว่าผู้ชายข้างบ้านยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน เราได้ยินเสียงหัวเราะก็หันไปดูจากนั้นก็เกิดบทสนนาเล็กๆ
พี่ตาม: คนสวย สวยธรรมชาติ 😆
เรา: ขอบคุณค่ะ (ประชดสินะ) 😑 //กำลังจะเดินเข้าบ้าน
พี่ตาม: หวีผมบ้างนะ //และหัวเราะต่อ
เรารีบเดินเข้าบ้านเลยค่ะ ทักทำไมทีบุรุษไปรษณีย์เห็นสภาพนี้ทุกครั้งอ่ะยังไม่เห็นจะพูดอะไรเลย
เหตุการณ์ผ่านไป ถามว่าปรับปรุงมั้ย ไม่ค่ะ เป็นตัวของตัวเองเหมือนเดิม บุรุษไปรษณีย์ก็ไม่ทักเหมือนเดิมเช่นกัน ปล่อยผู้ชายข้างบ้านหัวเราะไป No care
พอเข้าฤดูฝน ฝนตกทั้งคืนเหมือนมีใครไปแห่นางแมว ฝนตกฟ้าร้องหนักมาก น้ำฝนซึมเข้าตามขอบหน้าต่างอุดกันไม่หวั่นไม่ไหว บ่ายๆในวันถัดมาเราเอาซิลิโคนยาแนวมาปิดตามขอบกระจกประตู หน้าต่าง ระหว่างที่ยาแนวกระจกอยู่หน้าประตูบ้าน เสียงผู้ชายมาอีกละ
พี่ตาม: โคตรแมน!!
เรา: .... //หันไปมองแต่ไม่ตอบ ถือคติความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด 5555
พี่ตาม: แมนมาก รับจ็อบก่อสร้างป่ะว่างๆ
เรา: มีอะไรคะ? (กวนจัง)
พี่ตาม: มาทำให้พี่บ้างสิ
เรา: น้ำเข้าบ้านเหมือนกันหรอเมื่อคืน
พี่ตาม: ป่าว มาแนวหัวใจพี่ 😁
เรา: 🙄 กล้าเล่นเนอะ น้องว่าแนวปากพี่ก่อนเลย
ว่าเสร็จแล้วเราก็ไปยาแนวตรงอื่นต่อค่ะไม่ได้สนใจและหลังจากความแมนในครั้งนั้นก็มีความแมนอื่นๆตามมา เช่น ตัดหญ้า แบกกระสอบดิน ยกกระถางต้นไม้ ยกถังแก๊ส(ปิคนิคนะ)เข้าบ้าน ทุกครั้งจะมีผู้ชายข้างบ้านยืนดูยิ้มๆโดยไม่เคยอาสามาช่วย
ย้อนไป 10 ปีที่แล้ว วัยละอ่อนยังคบกับพี่ตามอยู่ พี่ตามเป็นรุ่นพี่ ม.ปลายปีสุดท้าย ทุกเช้าตอนเข้าแถวเคารพธงชาติคุณพี่จะส่งยิ้มละมุนมาให้ทู้กวัน ตอนเย็นเวลาจะกลับบ้านก็เดินไปส่งที่รถรับ-ส่ง พี่ตามเป็นคนละมุน พูดน้อย ไม่เคยทะเลาะกันเลย คบกันได้ปีเดียวพอเรียนจบก็ห่างกันไปค่ะ ถือว่าเราเลิกกันด้วยดี
ปัจจุบันคุณคนข้างบ้านเริ่มพูดมากแล้ว ส่วนเราจะออกจากบ้านไปไหนทีต้องตอบคำถามคนข้างบ้านก่อน เคยโดนใช้ให้ไปเปลี่ยนหลอดไฟด้วยครั้งหนึ่งแต่ไม่ได้ไปเฮ้อ~ คิดในใจ นี่ตกลงเห็นฉันเป็นอะไร!?
เมื่อแฟนเก่ามาอยู่ข้างบ้าน!!!
ชีวิตเราดำเนินไปตามปกติค่ะ เจอกันก็ยิ้มให้ตามประสาคนรู้จักแต่ยังไม่เคยคุยกันจนกระทั้งในสายวันหนึ่งเราที่เพิ่งตื่นนอนผมไม่หวี หน้าไม่ล้าง ฟันไม่แปรงนั้น เดินออกมาเปิดรั่วเพื่อรับไปรษณีย์ หารู้ไม่ว่าผู้ชายข้างบ้านยืนอยู่ที่ระเบียงบ้าน เราได้ยินเสียงหัวเราะก็หันไปดูจากนั้นก็เกิดบทสนนาเล็กๆ
พี่ตาม: คนสวย สวยธรรมชาติ 😆
เรา: ขอบคุณค่ะ (ประชดสินะ) 😑 //กำลังจะเดินเข้าบ้าน
พี่ตาม: หวีผมบ้างนะ //และหัวเราะต่อ
เรารีบเดินเข้าบ้านเลยค่ะ ทักทำไมทีบุรุษไปรษณีย์เห็นสภาพนี้ทุกครั้งอ่ะยังไม่เห็นจะพูดอะไรเลย
เหตุการณ์ผ่านไป ถามว่าปรับปรุงมั้ย ไม่ค่ะ เป็นตัวของตัวเองเหมือนเดิม บุรุษไปรษณีย์ก็ไม่ทักเหมือนเดิมเช่นกัน ปล่อยผู้ชายข้างบ้านหัวเราะไป No care
พอเข้าฤดูฝน ฝนตกทั้งคืนเหมือนมีใครไปแห่นางแมว ฝนตกฟ้าร้องหนักมาก น้ำฝนซึมเข้าตามขอบหน้าต่างอุดกันไม่หวั่นไม่ไหว บ่ายๆในวันถัดมาเราเอาซิลิโคนยาแนวมาปิดตามขอบกระจกประตู หน้าต่าง ระหว่างที่ยาแนวกระจกอยู่หน้าประตูบ้าน เสียงผู้ชายมาอีกละ
พี่ตาม: โคตรแมน!!
เรา: .... //หันไปมองแต่ไม่ตอบ ถือคติความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด 5555
พี่ตาม: แมนมาก รับจ็อบก่อสร้างป่ะว่างๆ
เรา: มีอะไรคะ? (กวนจัง)
พี่ตาม: มาทำให้พี่บ้างสิ
เรา: น้ำเข้าบ้านเหมือนกันหรอเมื่อคืน
พี่ตาม: ป่าว มาแนวหัวใจพี่ 😁
เรา: 🙄 กล้าเล่นเนอะ น้องว่าแนวปากพี่ก่อนเลย
ว่าเสร็จแล้วเราก็ไปยาแนวตรงอื่นต่อค่ะไม่ได้สนใจและหลังจากความแมนในครั้งนั้นก็มีความแมนอื่นๆตามมา เช่น ตัดหญ้า แบกกระสอบดิน ยกกระถางต้นไม้ ยกถังแก๊ส(ปิคนิคนะ)เข้าบ้าน ทุกครั้งจะมีผู้ชายข้างบ้านยืนดูยิ้มๆโดยไม่เคยอาสามาช่วย
ย้อนไป 10 ปีที่แล้ว วัยละอ่อนยังคบกับพี่ตามอยู่ พี่ตามเป็นรุ่นพี่ ม.ปลายปีสุดท้าย ทุกเช้าตอนเข้าแถวเคารพธงชาติคุณพี่จะส่งยิ้มละมุนมาให้ทู้กวัน ตอนเย็นเวลาจะกลับบ้านก็เดินไปส่งที่รถรับ-ส่ง พี่ตามเป็นคนละมุน พูดน้อย ไม่เคยทะเลาะกันเลย คบกันได้ปีเดียวพอเรียนจบก็ห่างกันไปค่ะ ถือว่าเราเลิกกันด้วยดี
ปัจจุบันคุณคนข้างบ้านเริ่มพูดมากแล้ว ส่วนเราจะออกจากบ้านไปไหนทีต้องตอบคำถามคนข้างบ้านก่อน เคยโดนใช้ให้ไปเปลี่ยนหลอดไฟด้วยครั้งหนึ่งแต่ไม่ได้ไปเฮ้อ~ คิดในใจ นี่ตกลงเห็นฉันเป็นอะไร!?