เข้าเรื่องเลยแล้วกัน....เรากับเขาคบกันมาได้2-3ปีน่าจะได้...พอมาช่วงเข้าสองปีหลังๆ เขาก้อเริ่มมีความลับปิดบังเราบล็อกหมดทุกอย่าง
(ตอนนี้เหลือแค่ไลน์ที่ยังพอจะคุยกันได้อยู่..ในปัจุบัน)...
เข้าใจว่าคนเราเลิก กันแล้วก้อจริง แต่เราเองเป็นฝ่ายที่ตัดใจจากเขาไม่ได้ ส่ะมากกว่า)..เหมือนใจจะกลัวๆคอย..เป็นกังวลและคอยคิดถึงอยู่แต่กับเขาแค่คนเดียวจริง มันเหมือนเป็นภาพเขาเบลอๆคอยนั่งนึกถึงคิดวนๆอยู่แต่กับเขาแค่คนเดียวใจไม่กล้าตัดเขาเลยกลัวเขาจะหายไปจากชีชวิตแต่..พอนึกถึงหรือคิดถึงที่ไร...มันก้อแป็บๆหวั่นๆกลัวๆพอเป็นงี้ทีไร..น้ำตามันก้อไหลจริงๆออกมาทุกครั้งและเป็นอยู่แค่กับคนๆนี้ส่ะจริงๆ...100%(อะไร..มันจะผูกพันอยู่แค่เรารักเขาข้างเดียว..ไปตลอดเลยหรือไงก้อไม่รู้??...แต่อยากรู้ว่าเป็นเพราะคำสัญญาที่เคยรับปากให้กันไว้ตอนแรกๆที่เริ่มคบกันใหม่ๆหรือป่าว?...ก้อไม่รู้??(ขอคำปรึกษา...น่ะค่ะแต่อย่าด่ากันเลยน่ะค่ะเพราะความรู้สึกนี้มันทรมารมาหลายปีแล้วค่ะ..
ช่วยตอบหน่อย..(ว่าเพราะอะไร??..ทำไม!!ถึงได้คิดถึงแต่คนๆนี้..)
(ตอนนี้เหลือแค่ไลน์ที่ยังพอจะคุยกันได้อยู่..ในปัจุบัน)...
เข้าใจว่าคนเราเลิก กันแล้วก้อจริง แต่เราเองเป็นฝ่ายที่ตัดใจจากเขาไม่ได้ ส่ะมากกว่า)..เหมือนใจจะกลัวๆคอย..เป็นกังวลและคอยคิดถึงอยู่แต่กับเขาแค่คนเดียวจริง มันเหมือนเป็นภาพเขาเบลอๆคอยนั่งนึกถึงคิดวนๆอยู่แต่กับเขาแค่คนเดียวใจไม่กล้าตัดเขาเลยกลัวเขาจะหายไปจากชีชวิตแต่..พอนึกถึงหรือคิดถึงที่ไร...มันก้อแป็บๆหวั่นๆกลัวๆพอเป็นงี้ทีไร..น้ำตามันก้อไหลจริงๆออกมาทุกครั้งและเป็นอยู่แค่กับคนๆนี้ส่ะจริงๆ...100%(อะไร..มันจะผูกพันอยู่แค่เรารักเขาข้างเดียว..ไปตลอดเลยหรือไงก้อไม่รู้??...แต่อยากรู้ว่าเป็นเพราะคำสัญญาที่เคยรับปากให้กันไว้ตอนแรกๆที่เริ่มคบกันใหม่ๆหรือป่าว?...ก้อไม่รู้??(ขอคำปรึกษา...น่ะค่ะแต่อย่าด่ากันเลยน่ะค่ะเพราะความรู้สึกนี้มันทรมารมาหลายปีแล้วค่ะ..