ครอบครัวเราเป็นครอบครัวธรรมดา ฐานะพอกินพอใช้ค่ะ มีกัน4คน พ่อ แม่ พี่ชายและเรา
เมื่อก่อนพ่อเลี้ยงไก่ชนไม่ถึง 10ตัวค่ะ ยิ่งนานมันยิ่งเพิ่มมากขึ้น ไม่กิน ไม่ขาย ไม่ชน ตัวใหม่ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พี่ชายไปทำงานกทม.ค่ะ มีปีนึงพี่ชายกลับมาเที่ยวบ้านแล้วมาเจอกับจำนวนไก่ที่เพิ่มขึ้นเลยคุยกับพ่อเรื่องไก่ อยากให้ลดลงหรือเลิกไปเลย เพราะที่ดินบ้านเราเล็กและไก่มันทำให้สกปรก กลิ่นเหม็น พ่อไม่ยอมเลยมีปากเสียงกัน ก่อนพี่ชายจะกลับพี่ชายก็เกริ่นไว้เลยว่า ถ้าเลี้ยงไก่เยอะขนาดนี้จะไม่กลับมาบ้านอีกนะ เพื่อลองใจพ่อ พอใกล้ถึงเวลาที่พี่ชายจะกลับมาบ้านอีกพี่ชายก็แอบถามว่าพ่อยังเลี้ยงไก่เยอะอยู่ไหม ก็ตอบเขาไปว่าเยอะเหมือนเดิมค่ะ ผ่านไป3ปีพี่ชายก็ไม่กลับบ้านเลย เราก็ได้ไปเรียนต่อในเมือง กลับบ้านทุกวันเสาร์ สังเกตได้ว่ากรงไก่และไก่ เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ตามพื้นที่ของบ้าน จากหลัง ไปข้างซ้าย ขวา และมาที่หน้าบ้าน มันไม่เป็นระเบียบเลยค่ะ ปล่อยให้ไก่เดินไปทั่ว หน้าบ้านที่จอดรถมีแต่ขี้ไก่ ต้องคอยล้างบ่อยมากๆ  เราเคยคุยกับพ่อหลายรอบนะคะ ให้ลดลงบ้าง แต่แกก็เลือกที่จะเงียบและเดินหนี อีกอย่างหลายปีมาแล้วแม่ทำงานไม่ได้เพราะเป็นเกี่ยวกับกล้ามเนื้อขา ทุกเช้าเย็นแม่ต้องถือถังข้าวหนักๆ เพื่อเอาไปให้ไก่กิน (พ่อเรานอนที่โรงเรียนจะกลับมาแค่ตอนสายๆ กับตอนเย็น) แกไม่ได้มาอยู่กับไก่ 24ชม.แบบแม่ บางทีแม่จะไปไหนไม่ได้เลยเพราะกลัวไก่ตีกัน เพราะถ้าไก่ตีกันบาดเจ็บ แม่จะโดนด่าโดนว่าตลอดค่ะ สงสารแม่เพราะพ่อเป็นคนหาเลี้ยงแม่ แม่เลยต้องยอมพ่อ แต่ก็สงสารพ่อด้วยที่เราต้องพูดแบบนี้ รู้ว่าพ่อรักของพ่อแต่ทุกอย่างมันกระทบถึงคนในครอบครัว มันมากเกินไปจริงๆ ค่ะ หลังเรียนจบได้ทำงานนี่ยิ่งไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ ไม่ใช่เพราะบ้านหลังเล็กหรือจนนะคะ เพราะไก่อย่างเดียว ทุกวันนี้กินข้าวไม่อร่อย เดินออกจากประตูบ้านมาเข้าห้องน้ำหรือห้องครัวต้องเดินปิดจมูกตลอด พื้นที่เหลือแค่ทางเดินให้แค่พอคนเดินสวนกันได้อ่ะค่ะ เพื่อน ญาติพี่น้อง ไม่เดินเข้ารั้วบ้านมาเลยค่ะ เขาบอกว่าเหม็น เมื่อก่อนบ้านเคยเป็นความสุขนะคะ ตอนนี้เครียดที่สุด อยากกลับมาอยู่กับแม่อยากให้แม่อยู่สบายๆ แต่ไม่อยากอยู่กับไก่แบบนี้เลยค่ะใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เราไม่ไหวจริงๆ