คือเราสงสัย ว่าชีวิตมันจะอะไรกันขนาดนั้น มันมีจริงๆหรือ ที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่มีใคร ไม่มีคนรัก ไม่มีคู่ชีวิต

คนเราแค่เกิดมา ตั้งอยู่ และดับไป
เก็บเกี่ยวความทุกข์ ความสุขจากเรื่องอื่นๆ ยกเว้นเรื่องความรัก จริงๆหรอ...?

เรารู้สึกเหงา อ้างหวาง หดหู่บ้างเป็นบางครั้ง
ในชีวิตเราไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีแม้กระทั่งคนรักแบบหนุ่มสาว หรือแบบยังไงเลย มากสุดก็คือแอบชอบเค้า หรือได้คุยกับคนอื่นผ่านแอพ ซึ่งเราคิดว่าในโลกความจริงมันยาก เราไม่เคยคิดว่าการไม่มีใคร มันจะเป็นปัญหา จนวันนึง เราโตขึ้นเรื่อยๆ ความสุขรอบข้างมันก็มี แต่บางทีมันก็ไม่สุด เหมือนชีวิตมันขาดอะไรสักอย่าง ขาดเพื่อนคู่คิด ขาดคนรับฟัง ขาดที่ปรึกษา ไม่สามารถแชร์ความสุข ความทุกข์ของเราให้ใครฟังได้เลย มันรุ้สึกแย่มากๆอะบางที

บางครั้งเวลาเราอยากจะจริงจังกับใคร อยู่ๆคนคนนั้นก็หายไป หรือสุดท้ายมันไม่ใช่ก็มี