คือทุกคนเคยเป็นกันป่ะ?เวลาอยู่กับเพื่อนๆหรือครอบครัวเราร่าเริง เฮฮา...แต่พออยู่คนเดียวเงียบๆก็มีเรื่องให้คิดทำให้น้ำตาไหล

ตอนนี้เราอายุ13ปี ซึ่งมันเป็นช่วงที่เป็นเหมือนมรสุมชีวิตอาจเป็นเพราะพึ่งย้ายโรงเรียนเลยไม่ชิน ก่อนย้ายโรงเรียนเราก็เป็นเหมือนเด็กปกติทั่วไปนี้แหละ ร่าเริง เฮฮา แต่พอย้ายโรงเรียนเราก็เริ่มฟุ้งซ่าน...ตอนแรกๆเราไม่เป็นหรอกแต่พอผ่านมาประมาณ2เดือนก็เริ่มเป็น

ตอนช่วงแรกๆที่เป็นก็ไม่ได้หนักอะไรมากก็แค่เวลาอยู่คนเดียวก็ชอบคิดถึงเรื่องที่เลวร้ายในอดีตแต่ไม่ร้อง...พอเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆก็เริ่มหนักขึ้นคือเวลาใครตะคอกใส่ เสียงดังใส่หรือทำอะไรที่มันกระทบกับจิตใจเพียงนิดเดียวก็จะเริ่มร้องไห้ กลับมาอยู่คนเดียวก็คิดถึงเรื่องเลวร้ายแล้วร้องไห้

พอมาถึงช่วงนี้มันแตกต่างนิดหน่อยคือเวลาใครด่า ตะคอก หรือเสียงดังใส่จะไม่ร้องไห้แล้วเพราะอั้นไว้แต่จะกลับมาร้องไห้ในห้องเงียบๆหรือถ้ามันอั้นไม่ไหวจริงๆก็จะวิ่งไปที่ห้องน้ำไปร้องไห้ในห้องน้ำ...เวลาอยู่คนเดียวก็จะร้องไห้แบบไม่มีเหตุผลแล้วมันร้องไห้นานด้วย

เราไม่มีความคิดอยากฆ่าตัวตายนะเพราะเรากลัวครอบครัวเสียใจ...เรามักจะเห็นในข่าวที่ว่ามีคนฆ่าตัวตายแล้วครอบครัวเสียใจเลยไม่กล้าทำ

พวกคุณละ...เคยเป็นกันมั้ย? หรือใครที่รู้ว่ามันเป็นอะไรก็สามารถคอมเมนต์บอกได้นะ