อยากปรึกษาหน่อยค่ะว่าทำไงได้บ้าง
คือครอบครัวหนูค่อยข้างเฮฮาเลยค่ะ พ่อแม่เป็นคนร่าเริงมาก หัวเราะบ่อยๆ ชอบหยอกล้อกันจะมีแค่ตอนกินข้าวค่ะที่ได้อยู่ด้วยกันพร้อมกันทุกคน แต่คือไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่าเวลาพ่อแม่เค้าเหนื่อยหรือเค้าโกรธรอะไร แล้วเราทำไรไม่รู้ใจเขานิดหน่อยเขาต้องว่าเราด้วยคะ จะว่าจะอะไรนิดหน่อยไม่ว่าเลยค่ะ แต่บางทีก็ด่าบ้าง ตะคอกบ้าง เปรียบเทียบบ้าง?? บางทีพ่อแม่ก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่เป็นเลยค่ะ เคยด่าเราซ้ำๆก็มี มันน่าน้อยใจนะคะทั้งที่เราพยายามใจเย็นที่สุดแล้ว หนูไม่เคยพูดกลับกะพ่อแม่เลยค่ะ ไม่เคยเถียง ไม่เคยทำพฤติกรรมแย่ๆใส่ถ้าเขาว่า ปกติเลือกที่จะเงียบอย่างเดียวเลยค่ะ ถ้าพูดก็เหมือนจุดไป พอหลบสายตาพวกเค้าได้แล้วเรากลายเป็นคนอ่อนแอไปเลยค่ะTT มันโคตรจะอึดอัด ได้แต่ร้องไห้เงียบๆคนเดียว(เราไม่เคยร้องไห้ให้เขาเห็น) บางทีเขาจะทะเลาะกันดังๆ บ้านแทบระเบิด มันจะว่าคนนั้นเป็นกิ๊ก คนนี้เป็นชู้บางครั้งพูดเล่นกันแต่หนูก็ไม่โอเคอยู่ดี หนูจะเป็นคนเรียกน้องเข้าห้องค่ะ หาไรให้น้องทำ ให้น้องไม่ต้องได้ยิน เพราะหนูได้ยินมาตั้งแต่เด็กแล้ว (พวกท่านเลยแยกย้ายกันรอบนึงแล้วค่ะแค่ตอนนั้นน้องยังอยู่ในท้องแม่อยู่ ตอนนี้น้องอายุ9ปีแล้วค่ะ)
เราเข้าใจพวกเค้านะคะถ้าเค้าเหนื่อยแล้วเค้าจะอะไรแบบนี้ แต่บางทีมันไม่ใช่อะค่ะ บางวันเค้าก็โมโหอะไรไม่รู้ทั้งวัน มันอึดอัดมากเลยค่ะที่พวกเค้าจู้จี้จุกจิกTT เราไม่พูดแต่เราเดินหนี เค้าก็ว่างี่เง่า ฟนูเป็นพี่คนโตในบ้านด้วยค่ะ ทำอะไรหนูก็จะเป็นคนโดน อีกอย่างพวกเขามักบอกหนุว่ามีอะไรให้คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่หนูไม่เห็นว่าพวกเค้าจะรับฟังอะไรหนูเลย เค้าจะเมิน แล้วก็สนใจทำอย่างอื่นมากกว่า เค้าไม่แม้แต่จะให้หนูไปหาเพื่อนบ้าง หรือแค่ทำงานที่โรงเรียนตอนวันหยุด ไม่ให้หนูไปไหนเลยเพราะกลัวจะทำไรไม่ดีออกนอกลู่นอกทาง อันนี้กนูเข้าใจค่ะว่าเค้าเป็นห่วง หนูก็แค่เด็ก15-16เอง เวลาป่วยหนูไม่เคยยุ่งกับพวกเค้าเลย หนูหาหมอเอง หายป่วยเอง จะทำอะไรหนูก็ทำเอง พ่อแม่แค่ทำงาน หนูมักจะถามพวกเค้าว่าเที่ยงนี้กินไรมั้ย เย็นนี้กินไรรึป่าว หิวข้าวมั้ย ทำไมวันนี้ยังไม่นอนพักสักที วันนี้ทำงานเป็นไงบ้าง ถ้าพวกเขาป่วยหนักหนูก็คอยดูแลตลอด แต่ทำไมหนูไม่ได้แบบนั้นจากพวกเขาบ้าง อย่างเดียวที่หนูได้คือเงินพวกเค้า😿 หนูรักพวกเค้ามากเลยนะคะ เป็นห่วงทุกคนเลย แต่เค้าก็จะบอกแต่ว่าหนูมันรักแต่ตัวเอง แล้วชอบเอาเรื่องในอดีตมาพูด บางเรื่องมันฝังใจอยู่แล้ว พอเค้าพูดหนูก็แทบสลายอีกรอบได้เลยแหละค่ะTT
มันจะพอมีวิธีไหนให้หนูไม่รู้สึกอึดอัดหรือรู้สึกแย่ได้มั้ยคะ หนูกลั้นน้ำตามามากพอแล้วมันเจ็บสะยิ่งกว่าร้องไห้สะอีก
ถ้าการที่หนูออกมาเล่าแล้ว ปัญหามันผิดที่หนูเองหรือหนูทำไรผิดหนูขอโทษด้วยนะคะหนูแค่อยากระบายบ้างเท่านั้นเองงTwT
ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายเงียบตลอด
คือครอบครัวหนูค่อยข้างเฮฮาเลยค่ะ พ่อแม่เป็นคนร่าเริงมาก หัวเราะบ่อยๆ ชอบหยอกล้อกันจะมีแค่ตอนกินข้าวค่ะที่ได้อยู่ด้วยกันพร้อมกันทุกคน แต่คือไม่เข้าใจเลยค่ะ ว่าเวลาพ่อแม่เค้าเหนื่อยหรือเค้าโกรธรอะไร แล้วเราทำไรไม่รู้ใจเขานิดหน่อยเขาต้องว่าเราด้วยคะ จะว่าจะอะไรนิดหน่อยไม่ว่าเลยค่ะ แต่บางทีก็ด่าบ้าง ตะคอกบ้าง เปรียบเทียบบ้าง?? บางทีพ่อแม่ก็ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่เป็นเลยค่ะ เคยด่าเราซ้ำๆก็มี มันน่าน้อยใจนะคะทั้งที่เราพยายามใจเย็นที่สุดแล้ว หนูไม่เคยพูดกลับกะพ่อแม่เลยค่ะ ไม่เคยเถียง ไม่เคยทำพฤติกรรมแย่ๆใส่ถ้าเขาว่า ปกติเลือกที่จะเงียบอย่างเดียวเลยค่ะ ถ้าพูดก็เหมือนจุดไป พอหลบสายตาพวกเค้าได้แล้วเรากลายเป็นคนอ่อนแอไปเลยค่ะTT มันโคตรจะอึดอัด ได้แต่ร้องไห้เงียบๆคนเดียว(เราไม่เคยร้องไห้ให้เขาเห็น) บางทีเขาจะทะเลาะกันดังๆ บ้านแทบระเบิด มันจะว่าคนนั้นเป็นกิ๊ก คนนี้เป็นชู้บางครั้งพูดเล่นกันแต่หนูก็ไม่โอเคอยู่ดี หนูจะเป็นคนเรียกน้องเข้าห้องค่ะ หาไรให้น้องทำ ให้น้องไม่ต้องได้ยิน เพราะหนูได้ยินมาตั้งแต่เด็กแล้ว (พวกท่านเลยแยกย้ายกันรอบนึงแล้วค่ะแค่ตอนนั้นน้องยังอยู่ในท้องแม่อยู่ ตอนนี้น้องอายุ9ปีแล้วค่ะ)
เราเข้าใจพวกเค้านะคะถ้าเค้าเหนื่อยแล้วเค้าจะอะไรแบบนี้ แต่บางทีมันไม่ใช่อะค่ะ บางวันเค้าก็โมโหอะไรไม่รู้ทั้งวัน มันอึดอัดมากเลยค่ะที่พวกเค้าจู้จี้จุกจิกTT เราไม่พูดแต่เราเดินหนี เค้าก็ว่างี่เง่า ฟนูเป็นพี่คนโตในบ้านด้วยค่ะ ทำอะไรหนูก็จะเป็นคนโดน อีกอย่างพวกเขามักบอกหนุว่ามีอะไรให้คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่หนูไม่เห็นว่าพวกเค้าจะรับฟังอะไรหนูเลย เค้าจะเมิน แล้วก็สนใจทำอย่างอื่นมากกว่า เค้าไม่แม้แต่จะให้หนูไปหาเพื่อนบ้าง หรือแค่ทำงานที่โรงเรียนตอนวันหยุด ไม่ให้หนูไปไหนเลยเพราะกลัวจะทำไรไม่ดีออกนอกลู่นอกทาง อันนี้กนูเข้าใจค่ะว่าเค้าเป็นห่วง หนูก็แค่เด็ก15-16เอง เวลาป่วยหนูไม่เคยยุ่งกับพวกเค้าเลย หนูหาหมอเอง หายป่วยเอง จะทำอะไรหนูก็ทำเอง พ่อแม่แค่ทำงาน หนูมักจะถามพวกเค้าว่าเที่ยงนี้กินไรมั้ย เย็นนี้กินไรรึป่าว หิวข้าวมั้ย ทำไมวันนี้ยังไม่นอนพักสักที วันนี้ทำงานเป็นไงบ้าง ถ้าพวกเขาป่วยหนักหนูก็คอยดูแลตลอด แต่ทำไมหนูไม่ได้แบบนั้นจากพวกเขาบ้าง อย่างเดียวที่หนูได้คือเงินพวกเค้า😿 หนูรักพวกเค้ามากเลยนะคะ เป็นห่วงทุกคนเลย แต่เค้าก็จะบอกแต่ว่าหนูมันรักแต่ตัวเอง แล้วชอบเอาเรื่องในอดีตมาพูด บางเรื่องมันฝังใจอยู่แล้ว พอเค้าพูดหนูก็แทบสลายอีกรอบได้เลยแหละค่ะTT
มันจะพอมีวิธีไหนให้หนูไม่รู้สึกอึดอัดหรือรู้สึกแย่ได้มั้ยคะ หนูกลั้นน้ำตามามากพอแล้วมันเจ็บสะยิ่งกว่าร้องไห้สะอีก
ถ้าการที่หนูออกมาเล่าแล้ว ปัญหามันผิดที่หนูเองหรือหนูทำไรผิดหนูขอโทษด้วยนะคะหนูแค่อยากระบายบ้างเท่านั้นเองงTwT