ปลอบใจ และประโลมใจ

    ปลอบใจเบากว่าประโลมใจ ประโลมใจก็จะหลอกตัวเองหนักขึ้น

    ปลอบใจ คือ พูดให้ตัวเองสบายใจ ไม่ได้จริง

    ประโลมใจ คือ เหมือนกับกินยาแก้ปวดก็หายปั้บ แต่เราต้องแก้เหตุ

    อุปโลกน์ คือ สมมติขึ้นเอง

    กุศโลบาย คือ เพื่อไม่ให้เราประโลมใจ

    เราให้ตรงนี้ เพื่อให้ตรงนั้นสำเร็จ กุศโลบายไปทำเหตุตรงนี้ เพื่อให้ตรงนั้นสำเร็จ มีวิธี อุบาย ให้เรามีความมุ่งมั่นทำเหตุที่จะไปให้ถึง สร้างแรงจูงใจให้เราไปให้ถึง เช่น หลอกให้เราขยันหาเงิน เราหาเงินมีเงิน เราย่อมรวยแน่นอน ย่อมมีเงินมากขึ้น

    แต่ถ้าเป็นการประโลมใจ คือ ไม่มีวันนี้ก็ได้ เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ เป็นการหลอกเรา ไม่ได้หลอกให้เรามุ่งมั่น เพียงแต่หลอกให้เราสบายใจเท่านั้นเอง แต่กุศโลบายจะมีวิธีที่จะไปให้ถึง

    กุศโลบาย วิธีที่ทำให้เราสร้างเหตุเพื่อให้รับผลที่ดี มีตัวที่ทำให้เราไปทำดี     ประโลมใจ ไม่ได้สร้างเหตุ เพียงแต่พูดให้ดีเท่านั้นเอง ไม่มีตัวใดตัวหนึ่งไปจูงให้ทำ

ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์