คือจขกท.ตอนเด็กเป็นคนที่ซุ่มซ่ามและโก๊ะมากค่ะ ไปรรนี่ได้แผลกลับมาทุกวัน ชนอะไรนักก็ไม่รู้
แต่พอโตมามันก็ค่อยๆเหมือนหายไปบ้าง แต่คือก็ยังมีอยู่นะ ยังคงคอนเซปอีซุ่มซ่ามเหมือนเดิม
(มันไม่เชิงว่าเราใจลอยหรือไม่ระวังนะคะ คือเราระวังแล้วอะค่ะแต่มันก็ยังเกิดเรื่องชนนู่นชนนี่ ทำนู่นนี่หกอยุ่เรื่อย เหมือนเป็นนิสัยไปแล้ว555)
ซึ่งไอ้นิสัยนี่เนี่ย เราไม่ชอบมันเลยค่ะ เวลาจะทำอะไรจริงจังหน่อย ก็ต้องมีซักเรื่องอะที่เราจะทำพัง
เช่น ตอนเราจะทำอาหาร บางทีก็ทำไข่แตกบ้าง เทน้ำมันเยอะไปบ้าง เราก็ระวังนะคะ แต่มันก็ยังเป็นนะ เฮ้อTT
แล้วเวลาเราแอบปลื้มๆใคร เราก็จะชอบทำนิสัยโก๊ะๆให้เค้าเห็นตลอดเลยอะ
มันต้องมีซักเรื่องอะที่เราป้ำๆเป๋อๆ แล้วเราก็จะแบบ เออ เค้าไม่ชอบคนซุ่มซ่ามอย่างเราหรอก ไรงี้นะ
เลยอยากถามว่าคุณผญที่มีนิสัยแบบเรา รู้สึกยังไงบ้างคะ หรือเราคนเดียวที่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาในชีวิต อยากจะกำจัดมันออกไปคนเดียว
อยากทราบว่าใครไม่ชอบที่ตัวเองเป็นคนโก๊ะๆเปิ่นๆบ้างคะ
แต่พอโตมามันก็ค่อยๆเหมือนหายไปบ้าง แต่คือก็ยังมีอยู่นะ ยังคงคอนเซปอีซุ่มซ่ามเหมือนเดิม
(มันไม่เชิงว่าเราใจลอยหรือไม่ระวังนะคะ คือเราระวังแล้วอะค่ะแต่มันก็ยังเกิดเรื่องชนนู่นชนนี่ ทำนู่นนี่หกอยุ่เรื่อย เหมือนเป็นนิสัยไปแล้ว555)
ซึ่งไอ้นิสัยนี่เนี่ย เราไม่ชอบมันเลยค่ะ เวลาจะทำอะไรจริงจังหน่อย ก็ต้องมีซักเรื่องอะที่เราจะทำพัง
เช่น ตอนเราจะทำอาหาร บางทีก็ทำไข่แตกบ้าง เทน้ำมันเยอะไปบ้าง เราก็ระวังนะคะ แต่มันก็ยังเป็นนะ เฮ้อTT
แล้วเวลาเราแอบปลื้มๆใคร เราก็จะชอบทำนิสัยโก๊ะๆให้เค้าเห็นตลอดเลยอะ
มันต้องมีซักเรื่องอะที่เราป้ำๆเป๋อๆ แล้วเราก็จะแบบ เออ เค้าไม่ชอบคนซุ่มซ่ามอย่างเราหรอก ไรงี้นะ
เลยอยากถามว่าคุณผญที่มีนิสัยแบบเรา รู้สึกยังไงบ้างคะ หรือเราคนเดียวที่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาในชีวิต อยากจะกำจัดมันออกไปคนเดียว