เรากับเขาคนนี้เป็นเพื่อนมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน กลุ่มเดียวกัน ค่อนข้างสนิทกันมากความสันพันธ์มันเริ่มคลุมเคลือมาได้ประมาณปีนึงแล้ว เรากับเขาจะคุยโทรศัพท์กันบ่อยมากเกือบจะทุกวันก็ว่าได้ มีอะไรจะคุยจะปรึษาบอกกันตลอด แต่ตอนนั้นเราทั้งคู่ก็ไม่ได้มีแฟนหรือคนคุยใดใดนะคะ เขาก็รู้ว่าเราคิดยังไงเหมือนเคยเปิดใจกันไปรอบนึงแล้ว แต่ดูเหมือนเขาก็จะไม่ได้มีใจให้เราขนาดนั้นเราก็ไม่กล้าที่จะเดินหน้าจีบมาก เราพยายามทำดีให้เขาทุกอย่าง ดูแลทุกเรื่อง ติวที่เรียนให้จนเทอมนี่เกรดเขาก็ดีขึ้นมามากๆเราก็ดีใจนะ จนมาปิดเทอมนี่เราถึงได้รู้ว่าเขามีคนคุยเขาเอาแชทลงตอรี่ทุกๆวัน เราเจ็บมากนะพยายามจะถอยหรือตีตัวออกห่างแต่ก้ยังเป็นเขาที่ทักมาคุยมาเล่นเหมือนปกติ จนล่าสุดเมื่อคืนเขาโทรหาเราก็เหมือนปกติทุกคืนเราก็รับสายจากเขา แต่ระหว่างที่คุยบางทีเขาจเงียบหายไปตอบแชทน้อง(น้องคือคนที่คุยใหม่)เรารู้สึกไม่โอเคมากๆ เราเลยพูดไปว่าวางสายแล้วไปคุยกะน้องได้นะ คือค่อนข้างน้อยใจแต่เค้าก็เงียบแล้วบอกว่า รอแปบๆเดี๋ยวบอกน้องว่านอนก่อน แล้วก็มาคุยกับเราต่อ เราร็สึกว่าตัวเองเป็นได้แค่คนแก้เหงาเวลาที่เขาไม่มีใคร อยากจะหลุดจากความสัมพันธ์แบบนี้มาก แต่อีกใจก็ยังไม่อยากเสียเขาไป เขาเป้นเพื่อนผู้ชายที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้ อยากจะขอคำแนะนำว่าทำยังไงดี กับความรู้สึกครั้งนี้ เรายังควรรับโทรศัพท์จากเขาต่อไปไหม หรือควรตีตัวออกมาได้แล้ว
รู้สึกว่าเป็นแค่คนแก้เหงา อยากออกจากความสัมพันธ์นี้