หวัดดีเราไม่ระบุชื่อนะคืองี้เรามีเพื่อนมาตลอดจนมัธยมเเยกรร.หมดเลยอ้าาาเเต่เราก็ได้เเก้งเเต่ก็เข้ากันไม่ได้เค้าเเบบมันเข้ากันไม่ได้อะสุดท้ายเรากับพวกนั้นก็ห่างกันเรื่อยเรื่อยจนล่าสุดสามคนนั้นออกจากไลน์กรุ้ปเลยทิ้งข้อความสุกท้ายไว้good bye ฮือตอนนั้นคือชาเเล้วก็เเบบเย็นวาบไปทั้งตัวน้ำตามันจะไหลอะเราอยู่คนเดียวไม่ได้ไงเพื่อนในห้องเราเข้า   กับเค้าไม่ได้เลยเอาไงดีต่อจากนี้เกลียดความรู้สึกมากกเวลาเรียนนั่งคนเดียวห้องเรามี29คน30โต๊ะปกติก็นั่งโต๊ะคู่หน้า2หลังสอง
อ่ะเเล้วจะมีเดกผู้ชายคนนึงนั่งคนเดียวที่มุมห้องเเต่ตอนนี้มันไม่ใช่เเล้วที่ตรงนั้นกลับกลายเปนที่ของเราเเทนรู้สึกเเปลกเเปลกการเดินไปกินข้าวคนเดียวในโรงอาหารคตใหญ่ปกติไปกับเพื่อนไม่รู้สึกอะไรเเต่เดี๋ยวนี้มันเหมือนทุกคนจ้องมาที่เราอะเคยบอกเเม่เเล้วเเม่ไม่เข้าใจเเม่เราเข้ากับทุกคนไงเพื่อนเยอะด้วยสังคมเเต่ก่อนกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันไงเราก็เปนคนที่เเบบหน้าตาบ้านบ้านผิวสีมีสิวเออดับอนาถมั้ยหล่ะเอาไงต่อดี
ย้ายรร.?เเงงเพราะเด็กห้องอื่นเราก็เข้าไม่ได้จริมจริมเวลายู่กับใครก็ประหม่าตินนี้คือไม่กล้าทักใครละเพื่อนทักก็ไม่กล้าตอบได้เเต่ยิ้ม
อายอายเเบบนี้เอาไงต่อดีคะช่วยหน่อยสำคัญ
มากรร.เรามีค่ายไปโน่นนี่บ่อยมากเเบบคนอื่นถ่ายรูปกันเรานั่งคนเดียวคือรับไม่ด้ายยเอาไงดีช่วยหน่อยย