ผมได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง ตอนแรกๆที่เจอกัน ผมนึกว่าเขาเป็นรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่ แต่พอมารู้อีกทีเขาเรียนรุ่นเดียวกับเรา
ผมเป็นลูกของอาจารย์ในวิทยาลัย น้องๆ นักศึกษาและเพื่อนก้อจะรู้จักกันหมด  วันนึงช่วงเรียนก้อได้มีโอกาสพูดคุย ได้มารู้จักกัน จากกลุ่มเพื่อนๆ
พอได้รู้จักสักพัก ผมก้อเริ่มชอบเธอ เพราะ เธอเป็นผู้หญิงที่บ้านๆ  ลุยๆ  เป็นตัวของตัวเอง นิสัยดี แต่ ครอบครัวเธอเป็นชาวสวน  เธอต้องเขามาเรียนในเชียงใหม่ เธอเป็นห่วงครบครัวเสมอ ใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนั้นผมยังไม่กล้าทักแชทไปเราคุยกันแค่แบบคนรู้จัก แต่ วันนั้นเป็นวันกีฬาสีของวิทยาลัย
แล้วเป็นช่วงเย็นๆ เลิกกิจกรรม ช่วงนั้นก้อกำลังจะกลับบ้าน ผมก้อเลยเข้าไปคุยกับเทอ แล้วสักเพื่อนๆก้อแซว แล้วแนะนำให้จีบกัน
เพราะเทอเพิ่งโสด จากนั้นผมก้อพูดอะไรไม่ถูก หลังงจากวันนั้น ผมก้อทักแชทไป คุยด้วย ต่างๆคนต่างก้อไม่กล้าบอก ความในใจ
ผมเลย บอกชอบก่อน แล้วเทอก้อบอกว่าก้อชอบผม ในแบบที่ผมเป็น แต่ว่าเทอก้อบอกลองคุยๆดูกันไปก่อนยังไม่อยากรีบใช้คำว่าแฟน
ผมก้อตกลงเราก้อคุยกันมาสักนึงละ คับ ได้ประมาณ เกือบ 1 เดือน ช่วงเวลานั้น เราก้อมีอะไรปรึกษากันตลอด ทั้งในเวลาที่เธอทุกข์
ในเวลาที่เทอไม่มีใคร ผมจะอยู่ข้างๆเทอ เสมอ จนมาวันนึง เทอมีปัญหาเข้ามาในชีวิตมากมาย วันนั้นเทอร้องไห้หนักมาก
ผมก้อค่อยอยู่ๆข้างๆ  ให้คำปรึกษา คุยกันตลอด จนคืนนั้น ผมก้อบอกสัญญากับเทอไว้ว่า ผมจะอยู่ข้างๆเธอตลอดเสมอ  ไม่ทิ้งไปไหน เธอก้อยิ้ม
จากวันนั้นมา ใกล้วันที่เราจะเรียนจบกัน วันนั้นเธอโทรมาบอกผมว่าเธอได้ทุนเรียนต่อ เธอบอกว่าขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ที่ผมดีกับเธอมาตลอด  
เธอบอกว่าเราเป็นเพื่อนกันดีกว่า อยากเป็นแฟนเลย เพราะผมดีเกินกว่า ที่เขาไม่อยากเสียผมไป หลังจากคำนั้น ผมก้อพูดอะไรไม่ออก ได้แต่บอกคำสัญญาคำเดิมไป หลังจากที่เราเรียนจบ ก้อแยกย้ายกันไป แล้วมาวันนึงผมเพิ่งได้รู้ว่าแฟนเก่าของเทอมาขอคืนดี ในวันที่เราใกล้เรียนจบ แล้วเทอก้อใจอ่อน กลับไปคบกับแฟนคนเก่า แต่ไม่บอกผม แล้วปฏิเสธผมด้วยคำจากลาในวันนั้น  ซึ่งผมก้อติดใจแล้วเก็บมันไว้ไม่ถามเธอ จากนั้นวันเวลาก้อผ่านไป
ต่างๆคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนที่อื่น แต่ผมก้อยังคงคำสัญญาที่ให้เธอไว้ ค่อยดูในเฟส
ดูตลอดว่าเธอเป็นยังไงบาง นานๆทีเราก้อจะทักคุยปรึกษากันบางครั้ง  จนมาวันนึง ผมและครบครัวสร้างบ้านใหม่ ในวันขึ้นบ้านใหม่ เทอได้มากับเพื่อนอีก 2 คน ซึ่งผมสนิทด้วย เราก้อได้เจอกัน หลังจากผ่านมา 1 ปีกว่าๆ ก้อคุยกันเล่นปกติ แล้วช่วงนึงผมก้อรู้สึกว่าเทอมีอะไรจะคุยกับผม เทอทักบอกผมแล้ว เพื่อนอีกคนก้อชวนคุยก้อเลยลืมไป แล้วเราไม่ได้คุยกันเลย หลังจากจบงานเทอก้อกลับ เวลาผ่านไปสักอาทิตย์ ผมก้อพึ่งมารู้ว่า เทอก้อมีปัญหากับแฟนเก่าแล้วเลิกกัน แต่ผมก้อไม่รู้ ช่วงนั้นผมเรียนหนักมาก  มันคงจะเป็นเรื่องนี้รึป่าว  แต่ผมก้อไม่ได้ถาม  แต่ผมก้อช้าไป หลังจากนั้นไม่นานก้อมีคนมาจีบเทอแล้วก้อได้คบกัน ผมรู้สึกว่าผมเสียดายโอกาส วันนั้น ถ้าตอนนี้ผมมีเวลาทักไปคงจะทันได้คบกัน คิดแล้วก้อเสียดาย
**ตลอดจนวันนี้ ผมก้อได้แค่ แอบค่อย แอบรักเทอ และ เป็นทีปรึกษาในบางครั้ง และนานๆทีถึงจะคุยกัน**

เคยไหม จากคนที่ไม่รู้จัก มาเป็นเพื่อน จากเพื่อน มาเป็นเพื่อสนิท จากนั้นเริ่มชอบกัน ลองคุยกัน แต่ สุดท้ายไม่ได้เป็นแฟน แต่ เป็นเพื่อนที่ดี