จะมาเล่าเรื่องๆหนึ่งให้ฟังครับ บางคนอาจว่าผมโง่ หรือควายก็ได้นะ 5555
เข้าเรื่องเลยล่ะกัน
ผมมีแฟนครับ ใช่ครับผมมีแฟน
ตอนแรกก็ไม่ได้ประกวดอะไรหรอกครับ แต่มีอยู่วันหนึ่งนางได้ประกวดเวที เวทีหนึ่ง เอาเป็นว่าเป็นเวทีระดับประเทศอ่ะครับ
ปีแรกไม่ผ่าน ผมเลยบอกว่า ปีหน้าเอาใหม่นะ ต้องไประดับประเทศให้ได้ แน่นอนครับ ปีต่อมา นางทำได้ นางได้ไประดับประเทศ
หลังจากเสร็จจากงานประกวดนางก็ได้กลับมาบ้านครับ นางก็บ่นต่างๆนาๆให้ฟัง ผมก็ได้แต่เออๆ ออๆ ตามนางไป
นางก็แชทคุยกับใครสักคนซึ่งผมไม่รู้จัก ผมเลยถามไปว่า "ใครหรอเธอ?" นางก็พี่เลี้ยงน่ะ(พี่เลี้ยงคือคนที่มาดูแลแทนของPDอ่ะครับ) ผมก็ไม่คิดอะไรมากครับ
นางก็พูดขึ้นมาว่า สถานะบนเฟสบุค เค้าขอเอาออกนะ เพราะเป็นนางงามแล้ว เขาไม่ให้มีแฟน อะไรงี้ครับ
ผมก็เข้าใจนะ ว่าต้องปกปิดไรงี้ เพราะเขากลัวเสียภาพลักษณ์ แต่มันเริ่มไม่เหมือนเดิมสักอย่างอ่ะครับ
แต่ก่อนแชทไรงี้ ผมก็แค่เช็คๆ เลื่อนผ่านๆ นางก็ไม่สนใจอะไร แต่ตอนนี้ แค่ผมจับโทรศัพท์นางขึ้นมาแค่นิดเดียว ต้องชะโงกหัวมาดูโทรศัพท์ด้วยว่าอะไร
หรือไม่ก็เอามานี้ ฉันจะใช้โทรศัพท์ คิดว่าแปลกมั้ยครับ
มีอยู่วันหนึ่งนางก็ได้ไปขึ้นเวทีใหญ่ ที่ กทม. ครับ นางเลยบอกว่าพี่เลี้ยงมารับ (พี่เลี้ยงคือคนที่มาดูแลแทนของPDอ่ะครับ)
พี่เลี้ยงคนนี้ดีมากเลยครับ เขาออกตังซื้อของทุกอย่างให้แฟนผมเลยครับ โดยที่ใช้งบของตัวเองออกเองทั้งหมด
เขาขี่รถหรูมารับแฟนผม เขาเป็นหนุ่มใหญ่(อายุ 40กว่าๆ) ผมก็รู้สึกดีนะครับ ที่ได้พี่เลี้ยงดีขนาดนี้
แต่พอช่วงหลังๆมา มันเริ่มแดงครับ มีแชทคุยกันบ่อย ชวนไปเที่ยว บอกคิดถึง บอกเป็นห่วง
ซึ่งต่างจากแชทผมครับ ถ้าผมไม่ทักไปก็คือไม่มีการสนทนาใดๆ ในนั้นวันเลย
ผมก็รอเวลาว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป แน่นอนครับมันหนักกว่า ที่จะบอกคิดถึงครับ
บอกกันแบบ อ่ะขอกอดหน่อย หุ่นน่าฟัดจัง จะจัดหนักๆเลย ลองจูบพี่ดูสิฟินกว่า ถ้าไม่มีที่นอนมานอนที่บ้านพี่ก็ได้นะ
เอาตรงๆนะครับ เจ็บมากๆเลยล่ะ ผมได้แค่นั่งอ่านแชทเขาเฉยๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะถ้าเราพิมอะไรลงไป เขาจะรู้ว่าเราแอบส่งแชท แล้วอาจเปลี่ยนรหัส 555555 ผมก็ได้แต่คิดในใจครับ ว่า รักเขามากก็จริงๆ ทุ่มเทมากก็จริง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
พี่เลี้ยงคนนั้นเขามีงานทำ เขามีเงิน เขารวย
ซึ่งต่างจากผมครับ ทั้งเรียนและทำงาน พ่อแม่รวย แต่ไม่ได้ขอตังค์กับพ่อแม่ ครับ
ผมส่งเงินให้แฟนทุกสัปดาห์ สัปดาห์ละ 500 ครับ ผมทำงาน ได้สัปดาห์ละ1000
บางสัปดาห์ นางซ็อตจริงๆ ผมก็โอนให้1000 คือทั้งสัปดาห์ ผมไม่ได้กินอะไรเลยครับ ยืมเพื่อนบาง มีเศษตังเล็กๆน้อยๆ ผมก็ไปกดน้ำมาไว้ดื่มกินแค่นั้นเอง
ผมทุ่มเทให้ทุกอย่างครับ ทำทุกอย่างเพื่อแฟนคนนี้ รักมาก และก็รักครอบครัวแฟนมากๆครับ
แต่แฟนผมเขาน่าจะไม่โอเค กับผมเท่าไร เขาไปเจอกับเพื่อนนางงามด้วยกัน แฟนนางงามแต่ละคนเขาก็ดูดี มีฐานะทุกคนนะ ครับ
เวลาผมเม้นอะไรของนาง  นางก็จะลบเม้นผมทิ้ง หรือไม่ก็ไม่ตอบเม้นผม  แอบน้อยใจนิดๆครับ ขนาด การสนทนายังปิดการแจ้งเตือนผมไว้
สตอรี่เขายังปิดไว้เลย5555 ผมเหมือนเป็นแค่ คนๆหนึ่งที่สำคัญในบางเวลาแค่นั้นเองครับ 55555
ผมคงแพ้คนเขาแล้วแหละ ทุกอย่างที่ผ่านมาด้วยกันผมว่าเธอคงจำไม่ได้ ผมยอมขับรถเพื่อที่จะไปดูนางประกวด ทั้งที่ ไม่รู้จักสถานที่ประกวด ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์(นางไม่มีโทรศัพท์ใช้ผมเลยเอาของผมให้ไป) มีเงินติดตัวแค่800 ครับ ขับรถไปกลับ 400 กว่ากิโล เพื่อที่จะไปหา
เขาคงลืมไปแล้ว คนที่มาทีหลังเขาคงดีกว่าผมเยอะใช่มั้ยครับ 5555 ผมที่มาทีหลีงเขาคงมีทุกอย่างให้เธอได้ตามที่เธอต้องการ
เศร้านะครับ 55555 แต่ยังยิ้มและหัวเราะได้ เพราะไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมา แต่ตอนนี้ก็พยายามพิมให้จบอยากแชร์ความรู้สึกของผมให้ทุกคน
อยากให้ทุกคนอ่าน น้ำตามันไหลไม่หยุดครับ ทำอะไรก็ได้แต่มอง