ผมเรียนมหาลัยอยู่ที่หนึ่ง โดนเพื่อนดูถูกว่าจนบ่อยมาก เพราะแค่ทำตัวติดดินเพราะผมเป็นคนหนึ่งที่คิดเสมอว่าตัวเองเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งเข้าไปเรียนในเมืองแต่ถึงยังไงก็ไม่เคยลืมรากเหง้าตัวเอง เพราะเป็นเด็กบ้านนอกกินอาหารข้างทางเวลาไปเรียนก็ให้แม่ไปส่งโดยใช้แค่รถคอกบรรทุกผลไม้ไปส่งที่ม.เพราะพวกรถเก๋งรถกระบะนั้นจะจอดไว้ที่บ้าน เพราะผมต้องทำงานที่ร้านเลยต้องใช้พวกรถคอกไปส่ง และบ่อยครั้งที่โดนพวกเพื่อนๆล้อต่างๆนาๆว่า เช่น นั้งเศษเหล็กอะไรมาเรียนว่ะ เราก็บอกไปว่าอ่อนั้นรถขนของที่ร้านเราเองเเล้วมันก็หัวเราะกัน แล้วอีกอย่างเวลาเลิกเรียน พวกเพื่อนก็ชอบชวนไป ช็อปเเต่เราไม่ค่อยไปหรอกเพราะขี้เกียจไป แต่มันกับด่าเราว่ารีบกลับไปขัดสนิมรถหรอหรื่อไม่มีตังค์-  แค่ใช้รถเก่าๆมันโยงไปถึงฐานะทางบ้านเลยหรอครับ เขาดูกันเเค่ภายนอกจริงๆ พวกที่ล้อผมมันก็ไม่ได้ดีอะไรไปกว่าเราเลยแต่ทำตัวลูกคุณหนู นั่งโตโยต้าอัลติส มาเรียนแอบเพลียจิต อยากจะบอกมันนะว่า  ฐานะของคนไม่ได้ดูแค่รถที่ใช้ อาหารที่กิน การแต่งตัว หรอก  คนที่มีจริงๆเขาไม่เอามาพูดไปเปลืองน้ำลายหรอก