- “อีสานเขียว” คือชื่อสั้นๆ ที่เอาไว้เรียกเทศกาลดนตรีนี้ อารมณ์เหมือนๆ เรียกชื่อเล่นเด็กผู้ชายในเวอร์ชั่นอีสานว่า “บัก Hum น้อย”

- ชื่อนี้มาจากกลุ่มของเหล่าฮิปปี้ที่รวมตัวกันเพื่อจัดเทศกาลดนตรี อีกทั้งสถานที่จัดงานในช่วงแรกเริ่ม นั่นก็คือ “เกาะอีสานเขียว” อันเป็นทุ่งกว้างติดริมน้ำเขื่อนอุบลรัตน์


- กระนั้น 4 ปีแรก เทศกาลดนตรีนี้ใช้ชื่องานว่า “อีสานเรกเก้” อ้าว!

- “อีสานเรกเก้” ยังเป็นชื่อเพลงของวง Rin DaRast ที่มีเนื้อหา และกลิ่นอายบ่งบอกตัวตนของเทศกาลดนตรีอีสานได้อย่างชัดเจนและลงตัว มีความนัวเหมือนจกปลา Dag


- นี่คือครั้งที่ 7 ของเทศกาลดนตรีที่ถูกขนานนามว่าเป็น "Woodstock" เมืองไทย แต่เป็นครั้งแรกของใครคนนี้ อิอิ

- เที่ยงวันตอนถึงงาน ใครซักคนก็ถามใครคนนี้ว่า นายมาคนเดียว ไม่มีเพื่อนเหรอ? ผมบอกพวกเขาพร้อมชี้เข้าไปในงานว่า "นี่ไง ทุกคนคือเพื่อนผม"


- งานจัดที่หาดสวรรค์ อ.ภูเวียง แต่สภาพอากาศในวันงานจัดอยู่ในระดับ “นรก” ชนิดที่ Hum ในร่มผ้าพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมือ ส่วนสภาพภูมิประเทศเหมือนแถบแอฟริกา นี่ถ้ามีม้าลาย ไฮยีน่า เสือชีต้า และช้างซักโขลง สารคดีสัตว์โลกเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิค ก็เหมือนถูกยกออกมานอกจอให้เราได้สัมผัสกัน

- บรรยากาศนอกงานเหมือนงานทอดกฐินหลังออกพรรษา แต่ทว่าด้านในเหมือนตลาดนัด ส่วนตอนกลางคืนนึกว่างานวัด!


- สิ่งที่เลวร้ายกว่าการมีงานศิลปะมาจัดแสดงน้อย (เท่าที่สังเกตมีงานของช่างภาพคนเดียว) คือการที่บางร้านเอาเสื้อวงดนตรีสากลนามกระเดื่องสกรีนลายก็อปปี้เห่ยๆ เอามาวางขาย แทนที่พื้นที่ตรงนั้นควรจะเป็นของเสื้อวงดนตรี แผ่นซีดี ของที่ระลึก ของวงที่มาเล่นในงาน

- ดนตรีมีให้เสพตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงของอีกวัน กับ 2 เวที 70 วง เยอะขนาดแน่นอนว่าไม่มีใครได้ดูครบหรอก


- เยอะขนาดนี้ทั้งปริมาณวง และเวลา หลายคนเลยเลือกใช้ชีวิตแบบเต็มที่ด้วยการนอนมันตรงหน้าเวทีเลยถ้าเกิดมีอาการอ่อนเพลียหรือว่าง่วง และเมื่อไหร่ที่ร่างกายถูกชาร์จไฟให้มีพลัง ก็สามารถที่จะลุกขึ้นมาเอนจอยกับดนตรีได้อย่างชนิดทันท่วงที

- โชว์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดของใครคนนี้ ขอยกให้วง TaitosmitH

- พระจันทร์คืนนั้นสวยมาก และที่สวยพอๆ กันคือรอยยิ้มสาวๆ อิอิ


- ในงานเราจะเจอทั้งฮิปปี้ตัวจริงและตัวปลอมผสมปนเปกัน จนอดเดาไม่ได้ว่าใครเป็นตัวจริงกันแน่

- วาบหนึ่ง สมองก็สั่งตัวเองว่า "นี่ตูไม่ใช่เปาบุ้นจิ้น ที่จะมาตัดสินใครๆ เขา"

- หลายคนเสียเงินค่าบัตรเข้างาน เพื่อที่จะมาเล่นเฟซบุ๊ค! (พวกนายควรใส่ใจโชว์ที่หน้าเวที)


- ธรรมชาติ ดนตรี วิถีชีวิต การแต่งกาย ทำให้หลายๆ อย่างในที่นี่ดูเท่ไปหมด เรียกได้ว่าแทบเต็ม 10 แต่คะแนนทั้งหมด ก็ถูกลดลงอย่างฮวบฮาบด้วยเรื่องขยะเรื่องเดียวล้วนๆ

- ใครที่อ้างตัวเท่ๆ ว่าตัวเองเป็นฮิปปี้ แต่ทิ้งขยะเกลื่อนกลาดไม่เป็นที่ในงาน กรุณานอนเกาพุงดูทีวีอยู่ที่บ้านเถอะ


- ถ้าหากคิดว่าการออกมาช่วยกันทำความสะอาด เก็บขยะในพื้นที่หลังงานเสร็จ เป็นเรื่องที่เข้าท่า และไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรง ใครคนนี้คิดว่าการไม่ทิ้งมั่วซั่วแต่แรก ใครขนเอาอะไรมาก็ขนกลับออกไปด้วยให้หมด คือเรื่องที่เข้าท่ากว่ากันเยอะ

- มนุษย์โซเชียล เน็ตเวิร์ค ที่บ่นๆ เรื่องรักธรรมชาติ ให้ยกเลิกงานลอยกระทงไม่กี่วันก่อนหน้านั้น จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูงมาก ถ้าหากสละเวลามาบ่นเรื่องขยะในงานนี้ด้วย


- วันนึงถ้า "อีสานเขียว" ถูกปิดตัวลงด้วยเรื่องนี้ ก็ต้องบอกว่าสมควร

- นั่นหมายความว่า เทศกาลดนตรีนี้ที่มีแนวคิด "สร้าง, ศิลป์, สืบสาน" พร้อมทั้งจิตวิญญาณความเป็นฮิปปี้ คือการรักในเสรี สันติภาพ ธรรมชาติ การแบ่งปัน แสวงหาความสุขภายในจิตใจมากกว่าวัตถุนิยมและทุนนิยม เหล่านี้จะไม่มีความหมายอะไรเลย แม้ทีมผู้จัดจะมีกิจกรรมที่ทำเพื่อสังคมก่อนหน้านั้นหลายอย่าง

- ความเท่ของฮิปปี้ คือ ความเท่ทางความคิด หาใช่การแต่งกายและรูปลักษณ์ภายนอก


ภาพทั้งหมดถ่ายด้วยกล้อง Rollei XF35 ฟิล์ม Kodak Pro Image 100

ฝากติดตาม fanpage สิงห์หนุ่มซุ่มเที่ยว https://www.facebook.com/ironear7 ด้วยฮะ