ผ้าทอง บทที่หลายๆคนบอกว่า ยากที่สุด ซับซ้อนที่สุด
ในกระบวนตัวละครหญิงทั้งหมดในวรรณกรรมไทย
ถูกถ่ายทอดออกมาครั้งแรกและครั้งเดียว จนถึงตอนนี้
ได้อย่างสวยงาม โดย จินตหรา สุขพัฒน์ เมื่อปี 2537
คาแรกเตอร์อุมา(นางเอก) มันมีแง่มุมซับซ้อนมาก น่าจะมากที่สุดในกระบวนนางเอกนวนิยายไทยเลยก็ว่าได้
จะดีก็ไม่ดี จะว่าร้ายก็ไม่เชิง จะบ้าก็ไม่บ้า กระโดดไปกระโดดมาระหว่างความดีและความเลว ความปกติและความบ้าอยู่ตลอดเวลา
เป็นความไม่ปกติที่ถูกกดไว้ใต้ความงามสง่าเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว แถมยังต้องเล่นตั้งแต่เด็กยันแก่
คือทุกอย่างที่ยากสำหรับนักแสดง บทพีเรียด บทคนมีอาการทางจิต และการต้องเล่นตั้งแต่เด็กจนแก่ บทนี้มีครบ
คิดง่ายๆ เหมือนแม่พลอย(สี่แผ่นดิน) + อาหลิว(หงส์เหนือมังกร) + มธุสร(ล่า)
คุณหญิงกีรติ(ข้างหลังภาพ) + ปัทมา(ขมิ้นกับปูน) + หม่อมชุลี(ริษยา) +อาหลิว(หงส์เหนือมังกร)
เนื้อหาไม่ได้เข้าใจยาก แต่ตัวนางเอกเข้าใจและเข้าถึงยากมาก
เหมือนรถไฟเหาะเหวี่ยงไปเหงี่ยงมา บุคลิกมีความเปลี่ยนแปลงตลอดในแทบทุกบท
ช่วงแรกๆของเรื่อง เราจะได้เห็น "แม่พลอย" แห่งสี่แผ่นดิน
กุลสตรีชาววัง ที่มีความหวัง ความฝัน มองโลกในแง่ดี
ต่อมา เราจะได้เห็นผู้หญิงที่ถูกสถานการณ์บีบให้ต้องก้าวเข้าสู่แวดวงธุรกิจสีเทา
เลยจำเป็นต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ฟาดฟันกับ ต้องกร้าวแกร่ง ที่จะลุกขึ้นมาเป็นใหญ่
แบบ "อาหลิว" ในหงส์เหนือมังกร
แล้วก็จะได้เจอกับ "ปัทมา" แห่งขมิ้นกับปูน
คือหญิงสาวตระกูลผู้ดี ที่ถูกกดดันจนมีอาการทางประสาท
แต่ยากไปอีก เพราะไม่ได้บ้าตรงๆแบบปัทมา แต่เก็บกดครุกรุ่น
และระเบิด.........................
แล้วก็มีบางส่วนที่ชวนให้นึกถึง "มธุสร" ในล่า
คือผู้หญิงที่หมดกมุ่นกับความแค้น และความชัง จนกลายเป็นอาการทางจิต
พาไปสู่ความเป็น "หม่อมชุลี" ผู้หญิงเลือดเย็น
ที่สามารถฆ่าคนได้ กระทั่งคนที่ไม่ได้มีความผิดอะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(เอาง่ายๆ วางแผนฆ่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวในงานแต่ง
แต่ก็โดนความรู้สึกผิดจากเรื่องนี้ตามหลอกหลอนไปจนวาระสุดท้าย)
และสุดท้าย เราจะได้เห็น "คุณหญิงกีรติ"
คือผู้หญิงที่มีภาพของสุภาพสตรีผู้ทรงศักดิ์
แต่ข้างในคือความหมดอาลัยในชีวิตและพร้อมที่จะตาย
บทเริ่มตั้งแต่เด็กสาวที่ไม่รู้จักโลก มีความหวัง ความฝัน พัฒนามาเป็นผู้ดีเย่อหยิ่งไว้ตัวมากทิฐิ
มาเป็นคนร้ายกาจเห็นแก่ตัว วางแผนทำร้ายและทำลายชีวิตคนที่เธอเกลียด (สำเร็จซะด้วย)
เริ่มกดดันกับอาการทางจิตของตัวเอง ข่มใจ จนคลั่ง จนตายด้านเย็นชา
และกลายเป็นหมดอาลัยตายอยากกับชีวิตไปเลย แล้วไม่ได้เรียงด้วยนะ สลับไปสลับมา
เรื่องอำนาจเหนือธรรมชาติในมือที่ตัวเองมี เธอกล้าที่จะใช้มัน
แต่ก็กลัวและ "ถูกหลอกลอน" ด้วยสิ่งนี้อยู่ตลอดเวลา
รวมถึงถูกความผิด ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจของตัวเองตามหลอกหลอน
ความสัมพันธ์กับพระเอกก็เป็นรักที่แฝงไว้ด้วยความเกลียด
เกลียดที่แฝงไว้ด้วยความรัก วนเวียนสลับกันไปมาตั้งแต่ต้นจนจบ
เกลียดคือเกลียดจริงๆ ไม่ใช่พ่อแม่แง่งอนแบละครไทย
คิดว่า พ.ศ. นี้ ใครจะเหมาะกับบทนี้
คิดว่า พ.ศ. นี้ ถ้ามีการรีเมค "ผ้าทอง" คิดว่าใครน่าจะเหมาะกับบท "อุมา"
ในกระบวนตัวละครหญิงทั้งหมดในวรรณกรรมไทย
ถูกถ่ายทอดออกมาครั้งแรกและครั้งเดียว จนถึงตอนนี้
ได้อย่างสวยงาม โดย จินตหรา สุขพัฒน์ เมื่อปี 2537
คาแรกเตอร์อุมา(นางเอก) มันมีแง่มุมซับซ้อนมาก น่าจะมากที่สุดในกระบวนนางเอกนวนิยายไทยเลยก็ว่าได้
จะดีก็ไม่ดี จะว่าร้ายก็ไม่เชิง จะบ้าก็ไม่บ้า กระโดดไปกระโดดมาระหว่างความดีและความเลว ความปกติและความบ้าอยู่ตลอดเวลา
เป็นความไม่ปกติที่ถูกกดไว้ใต้ความงามสง่าเป็นผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว แถมยังต้องเล่นตั้งแต่เด็กยันแก่
คือทุกอย่างที่ยากสำหรับนักแสดง บทพีเรียด บทคนมีอาการทางจิต และการต้องเล่นตั้งแต่เด็กจนแก่ บทนี้มีครบ
คิดง่ายๆ เหมือนแม่พลอย(สี่แผ่นดิน) + อาหลิว(หงส์เหนือมังกร) + มธุสร(ล่า)
คุณหญิงกีรติ(ข้างหลังภาพ) + ปัทมา(ขมิ้นกับปูน) + หม่อมชุลี(ริษยา) +อาหลิว(หงส์เหนือมังกร)
เนื้อหาไม่ได้เข้าใจยาก แต่ตัวนางเอกเข้าใจและเข้าถึงยากมาก
เหมือนรถไฟเหาะเหวี่ยงไปเหงี่ยงมา บุคลิกมีความเปลี่ยนแปลงตลอดในแทบทุกบท
ช่วงแรกๆของเรื่อง เราจะได้เห็น "แม่พลอย" แห่งสี่แผ่นดิน
กุลสตรีชาววัง ที่มีความหวัง ความฝัน มองโลกในแง่ดี
ต่อมา เราจะได้เห็นผู้หญิงที่ถูกสถานการณ์บีบให้ต้องก้าวเข้าสู่แวดวงธุรกิจสีเทา
เลยจำเป็นต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ฟาดฟันกับ ต้องกร้าวแกร่ง ที่จะลุกขึ้นมาเป็นใหญ่
แบบ "อาหลิว" ในหงส์เหนือมังกร
แล้วก็จะได้เจอกับ "ปัทมา" แห่งขมิ้นกับปูน
คือหญิงสาวตระกูลผู้ดี ที่ถูกกดดันจนมีอาการทางประสาท
แต่ยากไปอีก เพราะไม่ได้บ้าตรงๆแบบปัทมา แต่เก็บกดครุกรุ่น
และระเบิด.........................
แล้วก็มีบางส่วนที่ชวนให้นึกถึง "มธุสร" ในล่า
คือผู้หญิงที่หมดกมุ่นกับความแค้น และความชัง จนกลายเป็นอาการทางจิต
พาไปสู่ความเป็น "หม่อมชุลี" ผู้หญิงเลือดเย็น
ที่สามารถฆ่าคนได้ กระทั่งคนที่ไม่ได้มีความผิดอะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และสุดท้าย เราจะได้เห็น "คุณหญิงกีรติ"
คือผู้หญิงที่มีภาพของสุภาพสตรีผู้ทรงศักดิ์
แต่ข้างในคือความหมดอาลัยในชีวิตและพร้อมที่จะตาย
บทเริ่มตั้งแต่เด็กสาวที่ไม่รู้จักโลก มีความหวัง ความฝัน พัฒนามาเป็นผู้ดีเย่อหยิ่งไว้ตัวมากทิฐิ
มาเป็นคนร้ายกาจเห็นแก่ตัว วางแผนทำร้ายและทำลายชีวิตคนที่เธอเกลียด (สำเร็จซะด้วย)
เริ่มกดดันกับอาการทางจิตของตัวเอง ข่มใจ จนคลั่ง จนตายด้านเย็นชา
และกลายเป็นหมดอาลัยตายอยากกับชีวิตไปเลย แล้วไม่ได้เรียงด้วยนะ สลับไปสลับมา
เรื่องอำนาจเหนือธรรมชาติในมือที่ตัวเองมี เธอกล้าที่จะใช้มัน
แต่ก็กลัวและ "ถูกหลอกลอน" ด้วยสิ่งนี้อยู่ตลอดเวลา
รวมถึงถูกความผิด ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจของตัวเองตามหลอกหลอน
ความสัมพันธ์กับพระเอกก็เป็นรักที่แฝงไว้ด้วยความเกลียด
เกลียดที่แฝงไว้ด้วยความรัก วนเวียนสลับกันไปมาตั้งแต่ต้นจนจบ
เกลียดคือเกลียดจริงๆ ไม่ใช่พ่อแม่แง่งอนแบละครไทย
คิดว่า พ.ศ. นี้ ใครจะเหมาะกับบทนี้