ความคิดเข้าท่าดีครับ ขอแค่ไม่ทำใครตัวเองและคนรอบข้างเดือดร้อนก็พอแล้วครับ

อีกอย่าง เช่าเค้าอยู่มันก็ไม่ได้แปลว่าต้องเช่าตลอดไปนิ ถ้าเงินเดือนน้อย รายจ่ายเยอะ เงินไม่พอใช้ เดี๋ยวน้องเค้าก็รู้ตัวเองแหละ แล้วก็ย้ายออกไปหาที่ๆถูกลงกว่าเดิมโดยอัตโนมัติ (ถึงแม้จะขัดความความฝันเดิมก็ตาม)  

แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นซื้อคอนโดเข้าจริงๆ มันไม่ได้นึกจะปล่อยมือก็ปล่อยได้ง่ายๆเหมือนเช่าเค้านะครับ ลองได้เป็นหนี้ 2.5 ล้านแล้วเนี่ย

ถ้าเค้าสามารถบริหารค่าใช้จ่ายได้ ไม่ให้ติดลบ ไม่ต้องไปหยิบยืมใคร ก็ไม่ผิดอะไรนี่คะ
คนแต่ละคนให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆแตกต่างกัน
น้องคนนี้เลือกที่จะให้ความสำคัญกับที่พัก แต่รายได้ยังไม่มั่นคงพอที่จะซื้อเป็นของตัวเอง
เลยเลือกวิธีเช่าอยู่แทน ซึ่งเราว่าเป็นความคิดที่ฉลาดดีค่ะ
เพราะเมื่อไหร่ที่เปลี่ยนงาน รายได้ลด หรือมีปัญหาทางการเงินขึ้นมาก็สามารถย้ายออกไปอยู่ในที่ที่ถูกกว่านี้ได้
อีกอย่าง เงินเหลือใช้เดือนละหมื่นนี่ถือว่าเยอะเลยนะคะ
สมัยเราเริ่มทำงานใหม่ๆ ค่าที่พักเรายังหมดเกินครึ่งของเงินเดือนเลยค่ะ ทั้งๆที่ตอนนั้นเงินเดือนเราน้อยกว่านี้อีก
เพราะเราเลือกที่จะอยู่คนเดียว ใกล้รถไฟฟ้า เดินทางสะดวก
จริงๆจะเลือกที่ถูกกว่านี้ก็ได้ แต่เรายอมประหยัดส่วนอื่นเพื่อมาจ่ายค่าที่พัก
เพราะเราอยู่ที่นี่แล้วถูกใจเราทุกอย่าง เราเป็นคนที่ใช้ชีวิตแบบเลิกงานแล้วกลับบ้านเลย ไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหนอยู่แล้ว
เราจึงให้ความสำคัญกับที่พักมาเป็นอันดับหนึ่ง

และอีกอย่าง คอนโดแบบที่มีห้องนอนแยกและมีครัวให้ มันอยู่สบายกว่าหอพักทั่วๆไปที่มีแต่เตียงกับห้องน้ำให้จริงๆนะคะ
ถ้ารายได้พอก็ไม่ผิดที่จะเลือกคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า