วันนี้ผมจะมาปึกษาเรื่องความรัก ความรักของผมถึงมันจะดูว่าเป็นไปได้จริงหรอแต่มันก็เป็นไปแล้ว
ผมเป็น น.ร อายุ16เหมือนคนทั่วๆไปวันหนึ่งผมไปเจอผู้หญิงในเกมส์ตอนแรกเราก็ไม่ค่อยชอบกันเท่าไหร่แต่พอเล่นด้วยกันบ่อยขึ้นเราสองคนก็เริ่มสนิทกันและรู้สึกชอบกันและในสุดท้ายเราก็ได้เป็นแฟนกันพอเป็นแฟนกันได้ 1 อาทิตใันก็มีเรื่องให้ทะเราะกันจนทำให้พี่เขาเสียใจพอหลังจากนั้น3เดือนความรู้สึกของเราสองคนก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมทุกวันนี้เราก็คุยกันและตั้งแต่เราสองคนคบกันมาเราสองคนก็ไม่เคยมาเจอกันแบบจริงๆซักทีเพราะระยะทางของเราสองคนมันไกลกันมากพี่เขาอยู่สมุทรปราการส่วนผมอยู่เชียงรายผมไม่กล้าไปไหนไกลๆคนเดียวและแม่ก็ไม่ให้ไปด้วยแล้วผมก็ขอพี่เขาว่าผมขอวิดีโอคอหาพึ่ทุกเช้าได้ไหมส่วนตอนเย็นเราก็คุยกันเป็นปกติอยู่แล้วและทุกเช้าผมก็วิดีโอคอกับพี่เขาเป็นประจำแต่เมื่อวานตอนเช้าประมานตี5เราก็โทรหากันแล้วผมขอวิดีโอคอหาพี่เขาเพราะผมอยากเห็นหน้าพี่เขาในทุกๆเช้าเพราะมันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นหน้าพี่เขาแต่พี่เขากลับบอกว่าขี้เกียจไปเปิดไฟมันทำให้ผมถึงกลับพูดไม่ออกผมจึงถามอีกทีว่าผมอยากวิดีโอคอหาพี่อะพี่เขาก็พูดว่าขี้เกียจไปเปิดไฟผมก็คิดในใจว่าแล้วถ้าพี่เขาขี้เกียจไปเปิดไฟทุกวันอะแล้วมันจะต้องเป็นแบบนี้หรอและทุกๆเช้าเราก็ไม่ได้วิดีโอคอหากันหรอผมก็เลยรู้สึกน้อยใจผมก็บอกพี่เขาแบบนี้แหละแล้วพี่เขาก็บอกว่าก็ตอนนั้นมันขี้เกียจอะแล้วมันก็เป็นเรื่องกันมาถึงวันนี้แล้วผมควรทำยังไงหรอครับ