บางครั้งก็สำนึกผิดบ้าง บางครั้งก็เมตตาบ้าง บางครั้งก็โกรธบ้าง ในแต่วันก้มีกิเลสพออธิฐานแล้วแต่วันต่อมาบางทีใจก็วางไม่ได้ แบบนี้บาปไหมผิดไหม แต่อธิฐานแล้วมันสบายจดีนะ รู้สึกเหมือนมีเราได้ขอโทาสิ่งที่เราทำไม่ได้ดีไปทั้งนชาตินี้และชาติที่แล้ว

- การขออโหสิกรรมเป็นไปได้ไหมที่จะไม่มีกรรมต่อกันอีก



บทอธิษฐานขออโหสิกรรม

กายะกัมมัง วะจีกัมมัง มะโนกัมมัง สัญจิจจะกัมมัง
อะสัญจิจจะกัมมัง ขะมันตุ เม อะโหสิกัมมัง ภะวะตุ เม

กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้า ได้ทำล่วงเกิน
แก่ผู้ใด ทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ในภพชาติใดก็ตาม ขอให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
จงโปรดยกโทษให้เป็นอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันอีกเลย

แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแกข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวาย
พระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน ขอจงดลใจให้เขาเหล่านั้นกลับมีเมตตาจิต คิดเป็นมิตรกับข้าพเจ้า
เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันตลอดไป

ด้วยอานิสงส์แห่งอภัยทานนี้ ขอให้ข้าพเจ้าพร้อมทั้งครอบครัว ตลอดจนวงศาคณาญาติ
ผู้มีอุปการคุณของข้าพเจ้า พ้นจากความทุกข์ยากลำบากเข็ญใจ ความทุกข์อย่าได้ใกล้
ความเจ็บไข้อย่าได้มี ขอให้มีความสุขสวัสดีมีชัย เสนียด จัน-รัย และอุปัทวันตรายทั้งหลาย
จงเสื่อมสิ้นหายไป นึกคิดปรารถนาสิ่งใด ที่เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยธรรมแล้ว ขอให้
สิ่งนั้นจงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จ จงพลันสำเร็จเทอญ

นิพพานะปัจจะโย โหตุ