คือเราเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากเลยค่ะ เป็นห่วงความรู้สึกของคนอื่นมากจนเอาคำพูดของแต่ล่ะคนกลับมาคิดจนเกิดความเครียดค่ะ แล้วเวลาที่เพื่อนเราหรือแฟนเราพูดแบบห่างเหินกับเรา เราก็จะบอกขอโทดเค้าตลอดว่า ถ้าเราทำอะไรให้เธอไม่พอใจอะไรก็ขอโทดด้วยนะ แบบนี้ตลอดเลยค่ะ แล้วพอแฟนเรางอลเราจะถามเขาว่า เป็นอะไรรึปล่าวเค้าทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรอ พอแฟนเราตอบว่า ปล่าว เราก็จะถามวนไปวนมาว่าแน่ใจนะ มีไรก็บอกได้ อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ แล้วเขาก็จะบอกว่าไม่เป็นไร พอเราบอกว่า ที่เราถามเพราะเป็นห่วงความรุ้สึกของเธอนะแฟนเราก็จะตอบกลับมาสั้นๆว่า อือขอบคุณนะ แล้วทีนี้เราแบกรับความรู้สึกเศร้าๆแบบนั้นไม่ไหวมันเลยทะลักออกมาค่ะเราบอกแฟนไปว่า ขอโทดนะที่รบกวน เค้าจะไม่กวนเธออีก แล้วก็ปิดการแจ้งเตือนเลยค่ะ กลายเป็นว่าพวกเรางอลกันค่ะส่วนเราเองก็ไปแอบนั่งร้องไห้คนเดียวค่ะเราไม่ชอบที่จิตใจเราอ่อนแอเกินไปแค่โดนอะไรมากระทบนิดกระทบหน่อยก็ร้องไห้ เราเกรียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ เกรียดที่จิตใจเรามันอ่อนแอ
เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดีเพื่อให้เราจิตใจเข้มแข็งขึ้น