เราเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน ชอบเต้น ชอบเล่นสนุกกับเพื่อนๆปกติค่ะ
แจ่พอเมื่ออยู่คนเดียว เราจะมานั่งคิดเรื่องที่แย่ๆ
เช่น เพื่อนล้อปมด้อย (แหมบบ้าง เหยินบ้าง..)
ล้อเรื่องครอบครัวบ้าง (ไม่มีพ่อแม่)
เราคิดคนเดียว  ชอบตบหน้าตัวเอง ร้องไห้คนเดียว
หนักสุดเคยเอาเชือกมาผูกคอตัวเอง แต่ยายมาช่วยไว้

แต่พออยู่กับเพื่อนก็ปกติดีค่ะ เพื่อนๆดูไม่ออกด้วยซ้ำว่าเราจะเป็นคนที่คิดมาก
เราจะเครียดหลายๆเรื่อง เช่น การเรียน โดนเพื่อนล้อ เป็นต้น

เคยเป็นลม 3วันติดที่โรงเรียน
พอไปหาหมอ หมอบอกว่าเกิดจากความเครียดเกินไป
ครอบครัวเราค่อนข้างหวังให้เราได้เกรดดีๆ พอเกรดตกก็ด่า เราก็กลัวเกรดตก
อยู่ร.ร.ปกติ เพื่อนๆและคุณครูจะมองว่าเราร่าเริงมากๆค่ะ

แต่พออยู่บ้าน เรากลายเป็นคนที่จะเงียบ ชอบร้องไห้ และทำร้ายตัวเองบ่อยๆค่ะ
สุขภาพร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง แพ้นู้นนี่นั้น ป่วยบ่อย ยิ่งช่วนี้ค่อนข้างเบื่ออาหาร ลดไป4-5โล
บางวันก็กินเยอะจนขึ้น4-5โลเช่นกัน
อยากรู้หน่อยค่ะ ใครพอมีความรู้ช่วยอธิบาย และแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ