ระบายความในใจ
ตอนแรกกลุ่มเรามีกันอยู่4คนค่ะ 1ในกลุ่มเพื่อนเราคนหนึง เขาเป็นคนปากเสียมาก มากจนขนาดที่ว่า เราทนไม่ไหว ถ้าจะให้ยกตัวอย่างก็เช่น การอวดเก่ง การดูถูกผู้อื่น ชอบมองด้วยสายตาดูถูก มองด้วยหากตา ทำหน้าแบบ...ประชดมั้งคะ บอกไม่ถูก มันเคยด่า เรากับเพื่อนอีกคนว่า ปัญญาอ่อน ด้วยค่ะ ก่อนที่จะเข้ามาอยู่กลุ่มเดียวกัน เรามารู้ทีหลังก็สงสัยมากๆว่าทำไมถึงต้องมาอยู่กับคนที่ตัวเองด่าด้วย แล้วเราก็เก็บคำด่า ดูถูกของมันมาคิดค่ะ เพราะด้วยส่วนตัวอาจจะเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว แต่ก็ดีใจว่า คำดูถูก ของมันทำให้เราได้พัฒนาตัวเอง แต่ด้วยคำด่า คำอวดเก่งของมันก็ทำให้เรารำคาญ+รู้สึกแย่ จนตีตัวออกจากมัน พอเราตีตัวออกจากมัน กลุ่มก็เลยแยกออกมาเป็นสอง อีกคนที่แยกออกมาด้วยเป็นเพื่อนสนิทคนแรกของเราค่ะ แล้วเราก็มารู้ทีหลังเช่นกันว่าเพื่อนสนิทก็เกลียดคำพูดของคนๆนั้น ได้ยินแล้วเสียใจ คนนั้นเขาชอบพูดทำร้ายจิตใจค่ะ เราได้ยินบางคำแทบจะเก็บไปร้องไห้ เริ่มจากแยกออกมาเหลือสองคน สุดท้ายเพื่อนคนที่สามที่ตอนแรกยังอยู่กับคนๆนั้นก็แยกออกมาด้วยเหตุผลเดียวกัน และท้ายที่สุด ก็เป็นทั้งห้องค่ะที่ไม่อยากคุยกับเขา เราสงสัยมากเลยค่ะ ว่าทำไม คนๆนั้นเขาถึงไม่รู้ตัวเอง หรือ ไม่สงสัยตัวเองเลยว่าทำไมเพื่อนถึงแยกตัวกันออกมาถึงขนาดนี้ ต่อมาเขาก็ไปอยู่กับอีกคนๆหนึ่งที่เป็นเพื่อนในห้อง ไม่รู้ว่าเพื่อนในห้องคนนี้ทำไมถึงอยู่ด้วยกันได้  เวลาเรานั่งอยู่ในห้องพวกมันก็จะพูดด้วยประโยค(ที่เหมือนจะ)แซะเรา มันคิดว่าเราเป็นคนพาเพื่อนไปเกลียดมันมั้งคะ และก็เป็นไปอย่างที่คิดค่ะ เพื่อนอีกคนมาเล่าให้เราฟังว่า มันบอกว่า เรา เป็นคนที่เป็นผู้นำไปตีห่างจากมัน เอ้า!สรุปเราผิดหรอที่ไม่สามารถอดทนได้ ทำไมไม่มองตัวเองว่าตัวเองเป็นคนนิสัยยังไง ทำไมไม่ปรับปรุงตัว ต้องโดนแบนจากทั้งโลกก่อนใช่ไหม ถึงจะปรับปรุงตัว จบแล้วค่ะขอบคุณที่รับฟังค่ะ
   ถึงคนที่ถูกแบนค่ะ เราอยากให้ เริ่มต้นมองที่ตัวเองก่อน นั่งเขียนเลยก็ได้ว่านิสัยเราเป็นยังไง คำพูดที่ชอบพูดบ่อยๆ คิดเยอะๆค่ะว่ามันไม่เป็นผลร้ายใช่ไหม
  ถ้าคิดว่าตัวเองไม่ผิด ก็สู้ๆค่ะ เพราะเราก็เชื่อว่า การโดนแบนแบบไร้เหตุผลมีอยู่ แต่ก่อนที่จะบอกว่าโดนแบบไร้เหตุผลก็พิจารณาตัวเองก่อนนะคะ ปรับปรุงตัว ถ้าคิดว่าตัวเองผิดตรงไหน ก็ขอโทษเลยค่ะ เดินไปขอโทษเลยค่ะ แล้วแสดงให้เห็นค่ะว่าเราแก้ไขแล้ว ถึงแม้คนที่แบนเราไม่รับคำขอโทษหรือมองไม่เห็นถึงสิ่งที่เราทำ แต่มันก็คือความสบายใจค่ะ ไม่มีอะไรติดค้างคากันแล้ว ก็เป็นเพื่อนกับตัวเองเลยค่ะ สู้ๆนะคะ

      กลับมาที่เรื่องของเราค่ะ เราทำถูกไหมที่ตีตัวห่างจากเขาจนทำให้เขากลายเป็นคนถูกแบน เราควรทำตัวยังไงดี เราก็สงสารเขานะ แต่เขาบูลลี่ตัวเองล้วนๆเลยอะ เราไม่อยากให้ชีวิตมัธยมเขาเป็นแบบนั้น แต่เราก็ไม่อยากให้เขาทำตัวแย่ๆใส่คนอื่นเช่นกัน เราควรจะปล่อยไว้ดีไหมคะ กลุ่มเพื่อนเราที่แยกออกมาก็เฮฮาเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น เราควรทำยังไงดี จะไปบอกเขาว่าทำตัวแย่ยังไง เราก็กลัวว่าเขาจะมองเราด้วยสายตาประชดจิกๆอีก เราไม่ชอบ เราไม่ใช่คนดีค่ะ แต่ก็ไม่ใช่คนร้ายขนาดที่ว่าจะไม่สนใจเขา