คือเราอยากถามคนที่เห็นกระทู้ของเราว่า การที่เราไม่ได้ทำผิดเเต่ถูกโกรธเนี้ยมันใช่หรอที่มาโกรธเรา คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ครูเขาสั่งงานอังกฤษเเล้วให้

ส่งสิ้นเดือนที่เเล้ว เเล้วคือเราไม่มีเครื่องปริ้นงาน เพราะตอนนั้นคือพรุ่งนี้ส่งอ่ะค่ะ เราก็ต้องเขียนเอา เรานั่งทำจนถึง สี่ทุ่มกว่าๆ ตอนนั้นคือเราไม่ไหวเเล้ว

ต้องนอนอ่ะ พอตื่นเช้าไปถึงโรงเรียน ไอ้เพื่อนคนนั้นถามว่า เราทำงานเสร็จยัง พอเราบอกไม่เสร็จเท่านั้นล่ะโกรธเราเเบบ คือตัวเองก็ไม่ได้ช่วยงานอ่ะ เรา

ยังมีการบ้านที่ไม่ได้ทำอีกเยอะ มาอีกที่หนึ่งเพื่อนมันก็มาอีกคนหนึ่งถามเหมือนไอ้คนเเรกเลย คือตอนนั้นเเบบเรากดดัน เเล้วก็ปวดหัวจนร้องไห้ออกมาอ่ะ

เเล้วไอ้เพื่อนคนเเรก มันว่าเราสำอ่อย คือถ้าคุณเป็นเราคุณจะรู้ว่าเเบบมันเสียความรู้สึกมากอ่ะ เรารู้ว่ามันถูกที่มันว่าเราเเบบนั้น เเต่คือ งานเราไม่เสร็จ นอน

ดึกด้วย ตอนกลางวัน สมว่าเพื่อนเราชื่อ พ มันไปไปถามว่าทำไมไม่ช่วยงานเรา (ตอนนั้นเราไปเก็บจานข้าวอยู่) มันตอบว่า เราไม่บอกมันให้ช่วย เเล้วไอ้

เพื่อนที่สนิทที่สุดชื่อ บ มันก็บอกเเบบนั้น เเล้วคือมันเคยบอกกับเราว่า เขาไม่อยากโดยจดชื่อคนที่ไม่ช่วยงาน ให้เขาช่วยอะไรบ้าง ตอนนั้นเราก็ทำ

เป็นเเบบเมินว่ามันพูดอะไร คือเเบบนี้กลัวโดนโกรธเเบบเราใช่ป่ะ ตอนนั้นเราไม่อยากคุยกับใครเลยตอนนั้นเเบบเงียบมาก จนเรายังสงสัยตัวเองอ่ะ เราก็เลย

ไปที่ห้องสมุดหาอ่านหนังสือคลายเครียด เเล้วในใจก็สงสัยว่าตอนนั้นมันก็อยู่เห็นเราเอางานขึ้นมาทำอ่ะ เราจำเป็นต้องบอกไหมว่าเราทำงานอยู่นะมาช่วยได้ไหม

เราจำเป็นต้องบอกไหมในเมื่อคนอยากช่วยเราไม่จำเป็นต้องบอก เขาก็เดินมาเองได้   เเล้วเขามีเพื่อนเป็นกลุ่ม ชื่อ พ กับ ฝ เราเป็นเพื่อนกับ พ กับ ฝ เเต่

เราไม่ได้อยู่กลุ่มเขา เพราะเราไม่อยากมีกลุ่ม เเล้วเราเห็นมาพวกเขาเป็นเพื่อนกันนานก็ไม่อยากทำกลุ่มเเตกบวกกับ บ มันก็สนิทกับพวกนั้นอยู่เเล้วเราก็

เลยอยากออกจะวงจรนั้นซักที เราต้องทำยังไงค่ะ  เราอยากออกมาอยู่ในห้องสมุดคนเดียวเเบบไม่มีใครมาเกี่ยว หรือ ยุ่งด้วย ขอความคิดเห็นหน่อยได้ไหม

ค่ะ ว่าควรทำยังไง