ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่า การคิดจะป้องกันการทุจริตโดยการประกาศเหมารวมหมด ไม่พิจารณาแยกแยะให้ถี่ถ้วนก่อน
ทำให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ได้

การเกิดเหตุการณ์นี้ มันสะท้อนว่าประกาศนั้นมีปัญหาจริงๆ  
จะกล่าวหาว่าเป็นความผิดของผู้ที่ได้รับผลกระทบ ก็ไม่อาจพูดได้เต็มปาก

ประเด็นที่น่าจะถกเถียงในกระทู้นี้คือ
1) ทำไมคิดจะยกเลิกให้กับกลุ่มนี้ มีเหตุผลที่ชอบธรรมอะไร
2) หากยกเลิกหรือผ่อนผันให้กับกลุ่มหนึ่ง แล้วกับกลุ่มอื่น ทำไมไม่ทำอย่างเดียวกัน

หรือกลุ่มหนึ่งมีความใกล้ชิดกับผู้มีอำนาจ ในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง
(ความใกล้ชิด มิได้หมายถึงความเป็นเครือญาติ)

แล้วเมื่อประกาศไปแล้ว จะถอนคืนภายหลัง ก็เหมือนกลืนน้ำลายตัวเอง
ครั้นไม่ยกเลิกหรือผ่อนผัน ก็มีความติดๆขัดๆ

ส่วนตัวเคยแสดงความเห็น เรื่องกรรมการสภามหาวิทยาลัย ที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิจากภายนอกมาแล้ว
และเห็นว่า บางตำแหน่งหน้าที่ กรรมการทำไปเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม โดยไม่มีผลประโยชน์ส่วนตน หรือผลประโยชน์ทับซ้อน
ครั้นต้องมาแสดงบัญชีทรัพย์สิน ก็จะเกิดภาวะตามที่เจ้าของ คห. 4 กล่าวไว้ และความเห็นตามลิงค์

ดิฉันเข้าใจในความคิดเห็นของท่านอื่นๆดี และไม่คิดจะโต้แย้ง
แต่ถ้าใครเคยเป็นกรรมการ และทำด้วยความเสียสละ ไม่มีผลประโยชน์อื่น (นอกจากได้เบี้ยประชุม)
แต่ต้องมาเสี่ยงต่อความผิดในอนาคต และความยุ่งยากในปัจจุบัน หลายคนก็คงไม่อยากทำ (ไม่ใช่อาจทุจริต จึงไม่อยากให้ตรวจสอบ)