สวัสดีค่ะ เราอายุ 26 ปี ทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง  มีแฟนแล้วค่ะแต่อยู่คนละที่กับแฟนเพราะแฟนได้ไปประจำการอยู่ทีจังหวัดอื่นค่ะ

เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบกินเหล้า ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ชอบอย่างเดียวคือชอบไปช็อปปิ้งเครื่องสำอาง5555
พูดตรงๆเลยคือเราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ แม้แต่เพื่อนสมัยมัธยมก็ไม่สนิทกันเลยเพราะเพื่อนชอบกินแต่เหล้า เจอหน้ากันทีก็จะตั้งวงอย่างเดียว
แต่เราไม่ใช่คนที่ชอบกินเหล้าไงมันเลยทำให้พื่อนคนอื่นๆไม่คบเราค่ะ
มีครั้งหนึ่งเราเคยพยายามไปกินเหล้ากับเพื่อนตอนที่เพื่อนๆชวน แล้วตอนนั้นเราแฮงค์เหล้าและรู้สึกไม่ชอบอาการแบบนี้เลยเพราะมันมึนหัวจะอ้วก เวลาจะทำอะไรก็ทำได้ไม่เต็มที่มัน และมันทำให้ความจำและสติเราไม่ค่อยโอเคเลย555 เราเคยเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่พักหนึ่งเพื่อเข้าสังคมกับเพื่อนๆ แต่สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้เพราะมันไม่ใช่ตัวเรา สุดท้ายพอเราไม่ไปกินเหล้ากับเพื่อน สุดท้ายเพื่อนก็ไม่คบเราเหมือนเดิม555  

แล้วก็จะมีเพื่อนอีกประเภทหนึ่งคือเพื่อนที่ชอบทักมายืมแต่เงิน
เรารักเพื่อนนะ เราเป็นคนให้ใจเพื่อนมากๆเวลารู้จักหรือคบใคร แต่มีหลายครั้งเลยที่เพื่อนไม่เคยเห็นหัวเราแม้แต่น้อยมานานหลายปีมากๆ
จนวันหนึ่งพวกเขาไม่มีเงิน เขาก็ทักมายืมเงินเรา แต่พอเราไม่ให้เค้ายืมเค้าก็หายไปเลย555 เป็นแบบนี้หลายคนมากๆจนบางทีเราก็น้อยใจนะว่า
ทำไมต้องเห็นค่าเราเฉพาะตอนที่ตัวเองไม่มีจะกิน ตอนเราเข้า รพ. ตอนเราป่วยอ่ะไม่มีเลยสักคนที่มาเยี่ยมเราหรือถามไถ่เรา... (เจ็บปวด)

ทุกวันนี้ชีวิตเรามีแค่ทำงาน พอเลิกงานก็นอนค่ะ แต่เราก็ไปเดินช็อปปิ้งคนเดียวบ่อยนะอย่างเช่นไปดูหนังคนเดียว ไปซื้อของคนเดียวอะไรงี้
แต่เวลาไปไหนคนเดียวเรากลับไม่ได้รู้สึกเหงาเลยอะแต่กลับรู้สึกมีความสุขมากกว่า555 เพราะเวลาเราจะเดินไปไหนก็ไปตามใจเราได้โดยไม่ต้องรอให้คนอื่นตัดสินใจ หรือเวลาเราจะเลือกซื้อของนานแค่ไหนก็ไม่ต้องมีใครมายืนกดดันรอเรา 5555

แต่เอาตรงๆในใจลึกๆก็อยากมีเพื่อนนะคะ555 อยากมีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันไม่ว่าจะดีหรือร้าย อยากมีเพื่อนที่ไม่ใช่แค่กินเหล้าอ่ะ แต่มันคงหายากมากจริงๆเนอะ  

แล้วทุกคนเป็นยังไงบ้างมาเล่าให้ฟังหน่อยค่ะว่ามีเพื่อนแบบไหนบ้าง แล้วเวลาไม่มีเพื่อนคุณรู้สึกยังไงบ้าง?