ขอเริ่มเรื่องก่อนนะคะ ตอนนั้นหนูอยู่ป.5แล้วพ่อหนูเสียหนูไม่ได้อยู่กับแม่เพราะแม่กับพ่อเลิกกัน ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน แม่ไปแต่งงานใหม่ หนูเลยอยู่กับพ่อสองคน พ่อมีบ้านอยู่หนึ่งหลังที่ซื้อจากคนรู้จักมาได้1เดือน แต่เขายังไม่ได้โอนที่ดินเป็นชื่อพ่อเพราะพ่อเสียก่อนวันไปโอนที่ดิน พอพ่อเสียผู้ใหญ่ที่เป็นญาติก็ให้หนูไปอยู่กับป้าบอกว่าไม่อยากให้อยู่ตัวคนเดียว ส่วนโฉนดที่ดินให้อาหนูเก็บไว้และอาก็มาเป็นผู้ปกครองหนู ตอนนั้นหนูเด็กก็ไม่ได้คิดอะไร จนตอนนี้หนูอยู่ม.6 อายุ18 ยังไม่เคยถามเรื่องโฉดที่ดินของพ่อ เพราะกลัวอาจะด่า เพราะปกติอาไม่เคยพูดดีๆกับหนูเลยคะ พูดอะไรไม่เข้าหูหน่อยก็ด่าว่าโง่ปัญญาอ่อน ฝั่งญาติไม่มีใครพูดดีๆกับหนูเพราะเขาไม่ค่อยถูกกับพ่อ อยู่บ้านป้าก็ไม่มีห้องนอนตัวเอง นอนนอกห้อง เวลาไปเที่ยวไหนก็ให้หนูอยู่เฝ้าบ้าน ส่วนลุงตั้งแต่เป็นผู้ปกครองมาไม่เคยให้เงินสักบาท ส่วนป้าให้บางครั้งส่วนใหญ่เงินที่ใช้จะเป็นเงินจากที่ทำงานเองส่วนค่าเทอมไม่ได้จ่ายเพราะได้ทุนเด็กยากจน ไม่เคยขอเงินแม่ เวลาเราพูดอะไรไม่เข้าหูลุงก็ด่าแล้วมาทวงบุญคุณ ว่าเป็นเจ้าชีวิตหนูจะทำอะไรก็ได้ พวกคนที่รู้จักพ่อก็แนะนำให้หนูเอาโฉนดมาเก็บไว้เพราะกลัวลุงจะเอาโฉนดหนูไปทำอะไรไม่ดี เพราะเขารู้ว่าญาติเราเป็นยังไง ตอนนี้หนูคิดไม่ออกจริงๆคะว่าควรจะทำยังไงดีปรึกษาใครก็ไม่ได้ กลัวว่าถ้าขอเอาโฉดที่ลุงจะมีเรื่องเพราะไม่ว่าลุงจะทำอะไรฝั่งญาติก็เข้าข้างลุงหมด ตอนนี้หนูก็ยังอยู่บ้านป้าอยู่ไม่อยากมีปัญหา ติดต่อแม่ได้เคยขอคำปรึกษาแม่แล้วแม่บอกว่าเป็นปัญหาของหนูแม่ไม่อยากยุ่ง จะย้ายไปอยู่กับแม่ แม่ก็บอกให้อดทนอยู่กับป้าไปก่อนถ้าจบม.6ก็ได้ไปต่อที่อื่นแล้ว
ปล.พูดผิดตรงไหนขออภัยจริงๆคะไม่รู้ว่าควรจะเรียบเรียงไงดีเพราะที่จริงเรื่องของญาติๆที่ทำกับเรายังมีอีกเยอะคะ